مطالعه نشان می دهد که تأثیر مواد شیمیایی در پلاستیک بر سلامتی دو نسل است

مطالعه موش دانشگاه کالیفرنیا در ریورساید گزارش می دهد که پدرانی که در معرض مواد شیمیایی در پلاستیک قرار دارند می توانند بر سلامت متابولیک فرزندانشان برای دو نسل تأثیر بگذارند.

پلاستیک ها، که اکنون در همه جا وجود دارند، حاوی مواد شیمیایی مختل کننده غدد درون ریز یا EDC هستند که با افزایش خطر ابتلا به بسیاری از بیماری های مزمن مرتبط است. برای مثال نشان داده شده است که قرار گرفتن والدین در معرض EDCها باعث اختلالات متابولیک از جمله چاقی و دیابت در فرزندان می شود.

بیشتر مطالعات بر روی تأثیر قرار گرفتن در معرض EDC مادر بر سلامت فرزندان متمرکز شده‌اند. مطالعه حاضر، در مجله منتشر شده است محیط زیست بین المللی، بر اثرات قرار گرفتن در معرض EDC پدری متمرکز شده است.

محققان به رهبری چانگ چنگ ژو، استاد علوم زیست پزشکی در دانشکده پزشکی، تأثیر قرار گرفتن پدر در معرض فتالاتی به نام دی سیکلوهگزیل فتالات یا DCHP را بر سلامت متابولیک نسل اول (F1) و نسل دوم (F2) بررسی کردند. فرزندان در موش فتالات ها مواد شیمیایی هستند که برای دوام بیشتر پلاستیک استفاده می شوند.

محققان دریافتند که قرار گرفتن پدر در معرض DCHP به مدت چهار هفته منجر به مقاومت بالای انسولین و اختلال در سیگنال دهی انسولین در فرزندان F1 می شود. همین اثر، اما ضعیف تر، در فرزندان F2 دیده شد.

ژو گفت: “ما دریافتیم که قرار گرفتن پدر در معرض فتالات های مختل کننده غدد درون ریز ممکن است اثرات نامطلوب بین نسلی و بین نسلی بر سلامت متابولیک فرزندان آنها داشته باشد.” طبق اطلاعات ما، مطالعه ما اولین موردی است که این را نشان می دهد.

در مورد مواجهه پدری در مطالعه، اثرات بین نسلی تغییراتی هستند که به دلیل قرار گرفتن مستقیم در معرض یک عامل استرس زا مانند قرار گرفتن در معرض DCHP پدران (نسل F0) و اسپرم در حال رشد او (نسل F1) رخ می دهد. اثرات فرانسلی تغییراتی هستند که به فرزندانی منتقل می‌شوند که مستقیماً در معرض عوامل استرس‌زا نیستند (مثلاً نسل F2).

تیم ژو بر روی اسپرم، به ویژه مولکول‌های RNA کوچک آن که مسئول انتقال اطلاعات نسل‌ها هستند، تمرکز کردند. محققان از روش PANDORA-seq استفاده کردند، روشی نوآورانه که نشان داد قرار گرفتن در معرض DCHP می تواند منجر به تغییرات کوچک RNA در اسپرم شود. این تغییرات با روش‌های سنتی توالی‌یابی RNA شناسایی نمی‌شوند، که فاقد نمای کلی از نمایه کوچک RNA است که PANDORA-seq ارائه می‌کند.

در این مطالعه فقط از نرهای F1 برای تولید مثل با موش‌های ماده بدون مواجهه برای تولید فرزندان F2 استفاده شد. این تیم دریافت که قرار گرفتن در معرض DCHP پدری باعث ایجاد اختلالات متابولیکی، مانند اختلال تحمل گلوکز، در فرزندان F1 نر و ماده می شود، اما این اختلالات فقط در فرزندان F2 ماده دیده می شود. این مطالعه فرزندان F3 را بررسی نکرد.

ژو گفت: «این نشان می‌دهد که قرار گرفتن در معرض DCHP پدری می‌تواند منجر به اثرات فرانسلی خاص جنسی بر سلامت متابولیک فرزندان آنها شود. “در حال حاضر، ما نمی دانیم که چرا این اختلالات در فرزندان نر F2 دیده نمی شود.”

ژو تاکید کرد که تاثیر قرار گرفتن در معرض DCHP بر سلامت انسان به خوبی درک نشده است، حتی اگر DCHP به طور گسترده در انواع محصولات پلاستیکی استفاده می شود و در غذا، آب و ذرات معلق داخل ساختمان شناسایی شده است. DCHP همچنین در نمونه های ادرار و خون انسان یافت شده است. در واقع، آژانس حفاظت از محیط زیست ایالات متحده اخیراً DCHP را به عنوان یکی از 20 ماده با اولویت بالا برای ارزیابی خطر تعیین کرده است.

ژو گفت: «بهتر است استفاده از محصولات پلاستیکی را به حداقل برسانیم. این همچنین می تواند به کاهش آلودگی پلاستیک، یکی از مبرم ترین مسائل زیست محیطی ما کمک کند.»

مطالعه قبلی ژو روی موش، منتشر شده در چشم انداز بهداشت محیط در سال 2021، نشان داد قرار گرفتن در معرض DCHP منجر به افزایش سطح کلسترول پلاسما می شود.