مطالعه جدید این فرض را که چرخه های قاعدگی زنان را از تحقیقات ورزش محروم می کند، رد می کند

مجله‌های زنانه را مطالعه کنید، و احتمالاً توصیه‌هایی در مورد چگونگی تقویت تمرینات خواهید یافت. اما چیزی که خیلی ها متوجه نمی شوند این است که تحقیقات پشت اکثر توصیه های ورزشی تقریباً به طور کامل بر روی مردان است. آزمودنی‌های زن از بیش از 90 درصد مطالعات در مورد عملکرد ورزشی و خستگی‌پذیری حذف شده‌اند، زیرا تصور می‌شد تغییرات هورمونی در طول چرخه قاعدگی بر توانایی ورزش تأثیر می‌گذارد – که اگر درست باشد، می‌تواند داده‌ها را مخدوش کند و گنجاندن زنان در تحقیق را بسیار پیچیده کند.

مطالعه جدیدی از محققان دانشگاه بریگهام یانگ که در مجله منتشر شده است مجله فیزیولوژی کاربردی، نشان می دهد که چرا این فرض نادرست است. محققان با تجزیه و تحلیل عملکرد ورزش زنان در طول دوره های قاعدگی، هیچ تغییری در آستانه استقامت یا عملکرد پیدا نکردند: از تمرین تا تمرین، عملکرد زنان به اندازه مردان ثابت بود.

جسیکا لیند، که این مطالعه را برای پایان نامه کارشناسی ارشد BYU خود در علم ورزش رهبری کرد، گفت: “زنان با چرخه منظم بین فاز استروژن بالا، فاز پروژسترون بالا و در طول قاعدگی، زمانی که غلظت های پایینی از هر دو وجود دارد، یکسان عمل کردند.” این اطلاعات مانع بزرگی را برطرف می‌کند. این نشان می‌دهد که ما نباید زنان را از تحقیقات بر اساس این ایده که چرخه‌های قاعدگی آنها نتایج را تغییر می‌دهد، کنار بگذاریم.»

در واقع، این مطالعه نشان داد که چرا گنجاندن زنان در تحقیقات بسیار مهم است. در حالی که چرخه های قاعدگی زنان بر ورزش آنها تأثیری نداشت، تفاوت های کلیدی بین نحوه عملکرد استقامت زنان و مردان وجود داشت. به عنوان مثال، زنان به دلیل خستگی عضلانی حدود 18 درصد سریعتر از مردان به فرسودگی می رسند، حتی زمانی که توده عضلانی را تنظیم می کنند، احتمالاً به این دلیل که بدن زنان ممکن است به طور طبیعی انرژی بیشتری ذخیره کند.

جیسون گیفورد، استاد علوم ورزشی BYU و یکی از نویسندگان این پژوهش، می‌گوید: «فرض در تحقیقات ورزشی از دیرباز این بوده است که زنان مانند مردان هستند، فقط کوچک‌تر هستند». “مطالعه ما نشان می دهد که اینطور نیست، بلکه تفاوت های مهمی بین ورزش زنان و مردان وجود دارد. گنجاندن زنان بیشتر در تحقیقات به ما امکان می دهد رویکردهای فیزیولوژی زنان را به خوبی تنظیم کنیم.”

برای این مطالعه، هفت زن و 10 مرد جلسات دوچرخه سواری شدید را انجام دادند، زنان در سه نقطه در طول چرخه قاعدگی از طریق خون گیری و آزمایش تخمک گذاری و مردان در فواصل 10 روزه تایید کردند. هنگامی که شرکت کنندگان ورزش می کردند، محققان ضربان قلب و تنفس را برای ارزیابی عملکرد اندازه گیری کردند.

گیفورد: “مطالعات قبلی شاید یک شدت ورزش را در چرخه قاعدگی بررسی کردند، اما جسیکا بسیار جامع بود و پنج مورد را بررسی کرد. این یکی از کامل ترین مطالعاتی بود که تا به امروز دیده ام، و داده ها بسیار قانع کننده بودند.” گفت.

به گفته محققان، اگرچه شرکت‌کنندگان زن اغلب به محققان می‌گفتند که چرخه‌های قاعدگی‌شان بر احساس آن‌ها و میزان عملکردشان تأثیر می‌گذارد، اما نتایج قابل اندازه‌گیری آن‌ها «مطلقاً هیچ تغییری» نشان نمی‌دهد. در حالی که مشخص شده است که هورمون هایی مانند استروژن بر میزان گشاد شدن شریان ها و جریان خون به عضلات تأثیر می گذارند، این فرآیندهای زمینه ای “به معنی اختلال در عملکرد کلی نیستند.”

Linde و Gifford دقت کردند که توجه داشته باشند که این مطالعه فقط بر دوچرخه سواری متمرکز شده است و فقط زنان بدون اختلال قاعدگی را شامل می شود. برای تعیین اینکه چگونه قاعدگی نامنظم ممکن است بر ورزش تأثیر بگذارد، تحقیقات بیشتری مورد نیاز است. یادگیری بیشتر در مورد ورزش زنان به ویژه در حال حاضر مهم است که تعداد ورزشکاران زن بیش از هر زمان دیگری وجود دارد – Linde، که اکنون به عنوان دکترا به تحقیقات خود ادامه می دهد. دانشجوی دانشگاه Marquette، به دلیل تجربیاتش به عنوان یک ورزشکار در بخش اول در کالج، خودش الهام گرفت که این تحقیق را دنبال کند.

لینده می‌گوید: «تا زمانی که آسیب دیدم، هیچ‌وقت فکر نمی‌کردم فیزیولوژی زنانه‌ام بر عملکردم تأثیر بگذارد، و این موضوع مطرح شد. “من فکر می کنم گاهی اوقات ما فقط به این سؤالات فکر نمی کنیم. اما در المپیک گذشته، تعداد ورزشکاران زن و مرد در نهایت برابر شد. ما تعداد زیادی ورزشکار زن و به طور کلی زنان داریم که در حال ورزش هستند و می خواهند در مورد چگونگی آنها پاسخ دهند. اجرا کنند، بنابراین ما باید آنها را مطالعه کنیم.”