تحقیقات نشان می‌دهد که بچه‌ها در یادآوری حافظه‌شان به طرز شگفت‌آوری بزرگسال هستند

آیا برای سفر به باغ وحش این آخر هفته برنامه ریزی می کنید؟ چرا ممکن است پس از بازدید، یک کودک چهار ساله دیدن یک شیر، یک ببر و یک خرس را به خاطر بیاورد، در حالی که یک کودک 10 ساله ممکن است دیدن یک زرافه، یک کانگورو، یک اسب آبی کوتوله، یک کومودو را به یاد بیاورد. اژدها، یک لمور دم حلقه ای، و شاید حتی یک کروکودیل کوتوله غرب آفریقا؟ تحقیقات جدید دانشگاه یورک نشان می‌دهد که در حالی که بچه‌های بزرگ‌تر حافظه بهتری دارند، بچه‌های چهار ساله شواهدی از تکنیک پیچیده‌ای به نام «خوشه‌بندی زمانی» را هنگام یادآوری اطلاعات نشان می‌دهند.

پروفسور تانوجنی پاتمن از دانشکده بهداشت و مدیر آزمایشگاه یادگیری و مغز توسعه حافظه یورک می گوید: «ما اغلب توانایی های کودکان را دست کم می گیریم. “مطالعه ما – با نگاه کردن به بچه ها نه در یک آزمایشگاه تحقیقاتی، بلکه “در طبیعت” – نشان می دهد که این ویژگی های حافظه جهانی در سنین بسیار پایین ایجاد شده است.”

نویسندگان این مطالعه، که شامل Ph.D. دانش‌آموزان لینا دکر و مارک کریستوفر ادکینز، و دانشجوی کارشناسی یورک، پونیت کاور پارمار، به کودکانی که در یک اردوی تابستانی یک هفته‌ای در باغ‌وحش تورنتو شرکت کرده‌اند نگاه کردند – انتخابی عمدی برای پتمن، که قبلاً در مراکز علمی مختلف تحقیق کرده است. موزه ها پاتمن توضیح می‌دهد: «وقتی می‌توانیم به دنیا برویم و رویدادهای زندگی واقعی را برای پاسخ به سؤال تحقیقاتی خود ثبت کنیم، به تقویت آنچه در حال یافتن هستیم و معتبرتر کردن آن از نظر زیست‌محیطی کمک می‌کند.»

بچه‌ها برنامه‌های مشخصی برای بازدید از نمایشگاه‌های مختلف داشتند، بنابراین محققان می‌دانستند که بچه‌ها چه حیواناتی را می‌بینند. بچه ها به گروه های چهار تا پنج ساله (تعریف شده در اوایل کودکی)، شش تا هفت ساله (اواسط کودکی) و هشت تا 10 ساله (اواخر کودکی) تقسیم شدند. در پایان هفته از بچه ها یک سوال ساده پرسیده شد: “می توانید تمام حیواناتی را که در این هفته دیدید به من بگویید؟”

“ما علاقه مند بودیم که کودکان در سنین مختلف چند حیوان را به یاد بیاورند. ما الگوی مورد انتظار را پیدا کردیم که کودکان بزرگتر حیوانات بیشتری را نسبت به کودکان کوچکتر به یاد می آورند. اما ما به ویژه به ترتیب یادآوری آنها علاقه مند بودیم. آیا کودکان خوشه بندی زمانی را نشان می دادند؟ و ما دریافتیم. که آنها بودند.”

خوشه‌بندی زمانی – این ایده که مردم چیزها را در گروه‌بندی بر اساس زمان‌بندی آن تجربیات به خاطر می‌آورند – یک فرآیند کاملاً مستند در بزرگسالان است. پتمن و تیم او کشف کرده اند که کودکان چهار ساله با استفاده از همین فرآیند به دنبال خاطرات می گردند.

“اگر پاسخ کودک به یاد “شترمرغ، گوریل” بود، آن‌ها حیواناتی بودند که در زمینه‌های مکانی و زمانی مختلف می‌دیدند. این نمونه‌ای از خوشه‌بندی زمانی نیست. اما اگر کودک گفت: “شتر مرغ، گورخر” – این حیوانات بودند. با هم تجربه کرده اند، بنابراین پاسخ خوشه بندی زمانی را نشان می دهد.”

ایجاد خاطرات در فضا و زمان به بخشی از مغز به نام هیپوکامپ متکی است. پتمن می گوید تحقیقات کنونی نشان می دهد که این بخش از مغز دیرتر از آنچه قبلا تصور می شد تا دوران کودکی به رشد خود ادامه می دهد.

این مطالعه از یافته‌های قبلی Pathman و دیگران حمایت می‌کند که نشان می‌دهد در حدود هفت یا هشت سالگی در حافظه جهشی وجود دارد و بچه‌های بزرگ‌تر تفاوت زیادی در فرآیندهای حافظه خود در مقایسه با بزرگسالان نشان نمی‌دهند – به‌ویژه زمانی که این حافظه در یک محیط طبیعی‌تری مانند به جای یک محیط آزمایشگاهی، به باغ وحش سفر کنید.

فکر می‌کنم توجه زیادی به دوران نوزادی و پیدایش حافظه شده است، اما چیزی در اواسط تا اواخر کودکی در حال وقوع است که واقعاً جذاب است.