میگرن با افزایش خطر عوارض بارداری مرتبط است

زنان به طور نامتناسبی تحت تأثیر میگرن قرار می گیرند، به ویژه در دوران باروری. با این حال، رابطه بین میگرن و پیامدهای نامطلوب بارداری به خوبی شناخته نشده است. یک مطالعه جدید توسط محققین بیمارستان بریگهام و زنان، یکی از اعضای موسس سیستم مراقبت های بهداشتی Mass General Brigham، داده های هزاران زن را از Nurses’ Health Study II برای ارزیابی رابطه بین میگرن و عوارض بارداری تجزیه و تحلیل کرد.

در مقاله ای که در عصب شناسیتیم گزارش می دهد که میگرن تشخیص داده شده قبل از بارداری با پیامدهای نامطلوب در دوران بارداری از جمله زایمان زودرس، فشار خون بارداری و پره اکلامپسی مرتبط است، که نشان می دهد میگرن ممکن است یک نشانگر بالینی افزایش خطر زایمان باشد.

الکساندرا پوردو اسمیت، نویسنده اول، دانشیار اپیدمیولوژیست در بیمارستان زنان و بریگهام و مدرس پزشکی در دانشکده پزشکی هاروارد، می گوید: “زایمان زودرس و اختلالات فشار خون بالا برخی از محرک های اولیه عوارض و مرگ و میر مادر و نوزاد هستند.” یافته‌های ما نشان می‌دهد که سابقه میگرن به‌عنوان یک عامل خطر مهم برای این عوارض در نظر گرفته می‌شود و می‌تواند در شناسایی زنانی که ممکن است از نظارت بیشتر در دوران بارداری بهره‌مند شوند، مفید باشد.

زنان دو تا سه برابر بیشتر از مردان در طول زندگی خود میگرن را تجربه می‌کنند و میگرن در بین زنان 18 تا 44 سال شایع‌تر است. که معمولاً اختلالات بینایی هستند که قبل از شروع سردرد ظاهر می شوند.

بر اساس مطالعات قبلی، پیامدهای نامطلوب بارداری و میگرن، به ویژه میگرن همراه با اورا، هر کدام به طور مداوم با خطر بالاتر بیماری عروق کرونر قلب و سکته ایسکمیک در زنان مرتبط هستند. بیولوژی اصلی مسئول این خطرات نیز ممکن است احتمال عوارض بارداری را افزایش دهد. اما تا به امروز، تنها چند مطالعه کوچک یا گذشته نگر، میگرن را به عنوان یک عامل خطر برای عوارض بارداری بررسی کرده اند. هیچ مطالعه آینده نگر خطرات فنوتیپ هاله (میگرن با در مقابل بدون هاله) را بررسی نکرده است.

Purdue-Smithe و همکارانش داده های حاصل از مطالعه بزرگ و آینده نگر Nurses’ Health Study II را تجزیه و تحلیل کردند که شامل 30555 بارداری از 19694 پرستار آمریکایی بود. محققین میگرن و فنوتیپ میگرن (میگرن با و بدون هاله) و بروز پیامدهای بارداری گزارش شده توسط پزشک را که توسط پزشک خود گزارش شده بود، بررسی کردند.

با توجه به حجم زیاد جمعیت مورد مطالعه و در دسترس بودن داده‌ها در مورد سایر عوامل سلامتی و رفتاری، محققان می‌توانند عوامل مخدوش‌کننده بالقوه را در تجزیه و تحلیل‌های خود کنترل کنند، مانند شاخص توده بدنی، فشار خون مزمن و سیگار کشیدن.

محققان دریافتند که میگرن قبل از بارداری با 17 درصد بیشتر خطر زایمان زودرس، 28 درصد افزایش فشار خون حاملگی و 40 درصد بیشتر با نرخ پره اکلامپسی در مقایسه با بدون میگرن همراه است. میگرن همراه با اورا با خطر ابتلا به پره اکلامپسی تا حدودی بیشتر از میگرن بدون اورا همراه بود. میگرن با وزن کم هنگام تولد یا دیابت بارداری مرتبط نبود.

شرکت کنندگان مبتلا به میگرن که مصرف منظم آسپرین (بیش از دو بار در هفته) را قبل از بارداری گزارش کرده بودند، 45 درصد کمتر در معرض خطر زایمان زودرس بودند. گروه ویژه خدمات پیشگیرانه ایالات متحده در حال حاضر دوز پایین آسپرین را در دوران بارداری برای افراد در معرض خطر پره اکلامپسی و کسانی که بیش از یک عامل خطر متوسط ​​برای پره اکلامپسی دارند توصیه می کند. آزمایشات بالینی نشان داده است که آسپرین با دوز پایین در دوران بارداری نیز در کاهش میزان زایمان زودرس موثر است.

با این حال، پوردو اسمیت خاطرنشان می کند که میگرن در حال حاضر در میان نشانه های استفاده از آسپرین در بارداری گنجانده نشده است. یافته‌های ما در مورد کاهش خطر زایمان زودرس در میان زنان مبتلا به میگرن که مصرف منظم آسپرین را قبل از بارداری گزارش کرده‌اند، نشان می‌دهد که آسپرین ممکن است برای زنان مبتلا به میگرن نیز مفید باشد. با توجه به ماهیت مشاهده‌ای مطالعه ما، و فقدان اطلاعات دقیق در مورد دوز آسپرین موجود در گروه، آزمایشات بالینی برای پاسخ قطعی به این سوال مورد نیاز است.”

برخی دیگر از محدودیت‌های این مطالعه شامل این است که شرکت‌کنندگان فقط در صورت تشخیص پزشک از میگرن گزارش دادند، احتمالاً کسانی که میگرن مزمن یا شدید نداشتند را حذف می‌کردند. علاوه بر این، هاله پس از تشخیص میگرن و پس از بسیاری از بارداری‌ها در گروه مورد ارزیابی قرار گرفت، که احتمالاً منجر به درجاتی از علیت معکوس در تحلیل‌های بررسی فنوتیپ میگرن شد. علاوه بر این، مطالعه کوهورت شامل افراد سفیدپوست عمدتا غیر اسپانیایی با وضعیت اجتماعی-اقتصادی نسبتاً بالا و سواد سلامت است که می تواند تعمیم پذیری را محدود کند.