[ad_1]
یک مطالعه جدید کوهورت مبتنی بر جمعیت استرالیا توسط دانشگاه موناش به طور مستقیم دو دسته از داروهای مورد استفاده برای درمان دیابت نوع 2 (T2D) را با هم مقایسه کرد و دریافت که یکی از این دو دسته با کاهش بیشتر عوارض جانبی قلبی عروقی در مردان مرتبط است. زنان.
دو دسته از داروها عبارتند از مهارکننده های SGLT2 (SGLT2i) و آگونیست های گیرنده GLP-1 (GLP-1RA). هر دو دسته دارو عوارض جانبی عمده قلبی عروقی را در افراد مبتلا به T2D کاهش می دهند.
علیرغم اینکه زنان مبتلا به T2D نسبت به مردان مبتلا به T2D در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به بیماری قلبی عروقی و نارسایی قلبی هستند، رویکردهای درمانی برای بیماری قلبی عروقی ناشی از دیابت در هر جنس یکسان است.
به این ترتیب، تیم پژوهشگران موسسه علوم دارویی موناش (MIPS) تصمیم گرفتند تا به طور مستقیم اثرات جنسی SGLT2i با GLP-1RA را بر روی حوادث نامطلوب قلبی عروقی در مردان و زنان، با تجزیه و تحلیل های زیرگروهی بیشتر بر اساس سن، مقایسه و گزارش کنند. و سابقه نارسایی قلبی
این مطالعه که در مجله منتشر شده است سلامت منطقهای Lancet – غرب اقیانوس آرام، شامل 8026 مرد و زن استرالیایی مبتلا به T2D (≥30 سال) بود که بین 1 ژوئیه 2013 و 1 ژوئیه 2017 از یک بیمارستان ویکتوریا مرخص شدند و ظرف 60 روز پس از ترخیص SGLT2i یا GLP-1RA دادند.
در یک دوره پیگیری متوسط 756 روزه، قرار گرفتن در معرض SGLT2i خطر حوادث قلبی عروقی نامطلوب عمده، مانند نارسایی قلبی و سکته مغزی را به میزان بیشتری در مردان در تمام سنین مبتلا به T2D نسبت به زنان در گروه سنی مشابه کاهش داد.
به طور کلی، مردانی که SGLT2i تجویز میکنند، در مقایسه با مردانی که GLP-1RA را دریافت کردهاند، 22 درصد کاهش در حوادث قلبی عروقی دارند، در حالی که در زنان، تفاوت معنیداری بین SGLT2i و GLP-1RA برای تأثیر آنها بر حوادث نامطلوب قلبی عروقی عمده وجود ندارد.
این تیم همچنین برای اولین بار نشان داد که SGLT2i، در مقایسه سر به سر GLP-1RA، میزان عمده قلبی عروقی را در مردان و زنان مسن (بیش از 65 سال) با T2D کاهش می دهد، در مردان با سابقه نارسایی قلبی، و در زنان مبتلا به بیماری قلبی عروقی آترواسکلروتیک پایه.
اولین نویسنده این مطالعه و دکترای MIPS. نامزد، Abhipree Sharma، گفت که تفاوت آشکار بین مزایای نسبی SGLT2i در مقابل GLP-1RA در مردان و زنان T2D مستلزم بررسی بیشتر است.
توصیههای درمانی برای بیماریهای قلبی عروقی مرتبط با T2D و نارسایی قلبی در مردان و زنان با وجود تفاوتهای جنسی شناخته شده در ایجاد و تظاهر این بیماریها یکسان باقی میماند. خانم شارما میگوید که اثرات آن بسته به سن و جنس، چیزی است که ما معتقدیم باید بیشتر مورد بررسی قرار گیرد.
پروفسور ربکا ریچی، رهبر فارماکولوژی نارسایی قلبی در MIPS و نویسنده ارشد مربوطه، گفت ممکن است دلایلی وجود داشته باشد که زنان مبتلا به T2D بیشتر از مردان مبتلا به T2D در معرض خطر ابتلا به بیماری های قلبی عروقی و نارسایی قلبی هستند.
معمولاً زنان مبتلا به T2D نسبت به مردان مبتلا به T2D با مقاومت به انسولین، اختلال عملکرد اندوتلیال، التهاب، چاقی شکمی، شاخص توده بدن و سطح گلوکز و کلسترول خون بیشتر از مردان مبتلا به T2D مواجه می شوند. پروفسور ریچی گفت: نقش استروژن در محافظت از قلب در زنان.
پروفسور ریچی در پایان گفت: «امید ما این است که یافتههای این مطالعه بزرگ مبتنی بر جمعیت منجر به بررسی عمیقتر مؤثرترین توصیههای درمانی دارویی بر اساس عواملی مانند جنسیت، سن و سابقه نارسایی قلبی شود.»
اطلاعات بیشتر:
Abhipree Sharma و همکاران، تفاوتهای جنسی در خطر حوادث قلبی عروقی و مرگ و میر با مهارکنندههای سدیم گلوکز حامل-2 در مقابل آگونیستهای گیرنده پپتید 1 شبه گلوکاگون در استرالیاییهای مبتلا به دیابت نوع 2: یک مطالعه کوهورت مبتنی بر جمعیت، سلامت منطقهای Lancet – غرب اقیانوس آرام (2023). DOI: 10.1016/j.lanwpc.2023.100692
ارائه شده توسط دانشگاه موناش
نقل قول: نشان داده شده است که داروی دیابت نوع 2 برای کاهش بیشتر حوادث قلبی عروقی در مردان نسبت به زنان (2023، 31 ژانویه) در 1 فوریه 2023 از https://medicalxpress.com/news/2023-01-diabetes-drug-shown-major-cardiovascular بازیابی شده است. .html
این برگه یا سند یا نوشته تحت پوشش قانون کپی رایت است. به غیر از هرگونه معامله منصفانه به منظور مطالعه یا تحقیق خصوصی، هیچ بخشی بدون اجازه کتبی قابل تکثیر نیست. محتوای مذکور فقط به هدف اطلاع رسانی ایجاد شده است.
[ad_2]