کشف اسرار سینستزی با نوار چسب

کسب خواندن و نوشتن مکانیسم های پیچیده ای هستند که ما هنوز ظرافت های آنها را درک نکرده ایم. Fabien Hauw و Laurent Cohen (Inserm، CNRS، دانشگاه سوربن، AP-HP)، متخصصان مغز و اعصاب در انستیتو مغز پاریس، امیدوارند بتوانند نحوه اتصال صداها، کلمات، حروف و معانی آنها را کشف کنند.

برای انجام این کار، آنها افرادی را مطالعه می کنند که ویژگی شگفت انگیزی را ارائه می دهند: آنها گفتار دیگران را به صورت خودکار و غیر ارادی به متن تبدیل می کنند. آهنگ های جذاب در رادیو، جملات هیجان انگیز در اخبار، اعتماد به نفس یک دوست، میو گربه … این صداها به عنوان زیرنویس های خیالی در مقابل چشمانشان به نظر می رسد. محققان پس از مطالعه 26 نفری که در مورد این نوع خاص از synesthesia نگران بودند، دری را به روی دنیای جدیدی از زبان باز کردند، همانطور که در مطالعه اخیر منتشر شده در قشر.

فرانسیس گالتون، انسان شناس، پسر عموی چارلز داروین، به برجسته ترین توانایی های ذهن انسان علاقه مند بود. در سال 1883، او مشاهده کرد که برخی از افراد، گفتار همکار خود را در فضای ذهنی درونی خود تجسم می‌کنند: «بعضی از مردم هر کلمه‌ای را که به زبان می‌آیند، به صورت ذهنی در چاپ می‌بینند. […]و معمولاً آنها را از روی یک نوار کاغذی خیالی بلند می‌خوانند، مثلاً از ابزارهای تلگراف باز شده است.» نوار تیک‌تیک امروزه دیگر وجود ندارد، اما این ویژگی که به آن سینستزی نوار تیکر (TTS) می‌گویند، باقی مانده است.

Synesthesia یک پدیده عصبی است که در آن حواس مختلف به طور همزمان در هنگام پردازش اطلاعات حسی تحریک می شوند. این به برخی از هنرمندان امکان می دهد رنگ ها را بشنوند، صداها را ببینند یا حتی موسیقی را بچشند. در مورد TTS، synesthetes می توانند صدای کسی را بخوانند.

هاو، دانشجوی دکترا در موسسه مغز پاریس، توضیح می دهد: “این پدیده بسیار فراتر از حکایت است. پنجره ای را برای درک بهتر مکانیسم های کار در پردازش زبان نوشتاری و پایه های عصبی آنها باز می کند.” او و کوهن، که رهبری تیم عصب روانشناسی و تصویربرداری عملکردی عصبی را بر عهده دارند، با 26 نفر با TSS مصاحبه کردند. هدفشون؟ برای اینکه بفهمیم زیرنویس‌ها در چه شرایطی ظاهر شده‌اند، به چه شکلی هستند و آیا می‌توانند مزیت یا نقصی در زندگی روزمره داشته باشند.

لوران کوهن توضیح می‌دهد: «ما فکر می‌کنیم که TTS زمانی اتفاق می‌افتد که ترجمه واج‌ها به نمودارها، یعنی صداها به حروف، بسیار کارآمد باشد». در این افراد ارتباط بین بازنمایی های ذهنی واج شناسی و املا اغراق آمیز است و مکانیسم خواندن به محض اینکه در معرض صداهای صوتی قرار می گیرند به نوعی «اجباری» می شود.

در واقع، اگرچه این ویژگی بیش از یک قرن پیش توصیف شده است، هنوز به خوبی درک نشده است. یک مطالعه قبلی تخمین زده بود که تا 1.4٪ از جمعیت می توانند زیرنویس های غیرارادی را هنگام شنیدن صدای انسان تجربه کنند، اما این رقم هنوز نامشخص است. تشخیص افراد TTS که عموماً از متمایز بودن آنها از افراد عادی غافل هستند، چالش برانگیز است.

لوران کوهن می‌گوید: «چندین شرکت‌کننده در این مطالعه وقتی فهمیدند همه زیرنویس‌های داخلی ندارند، شوکه شدند. “ما از طریق تبلیغات استخدامی خود به آنها آموزش دادیم. مانند بسیاری از اشکال سینستزیا، TTS یک پدیده ذهنی است. ما نمی دانیم چگونه آن را به طور عینی اندازه گیری کنیم، همانطور که برای مثال، حدت بینایی را ارزیابی می کنیم. همچنین با توانایی ها یا توانایی های برجسته مرتبط نیست. اختلالات شناختی را از بین می برد. این باعث می شود که کیفیتی هیجان انگیز اما نامرئی باشد.

هزار رونوشت

هاو و کوهن برای درک بهتر تجربه ذهنی سینستزی با نوار تیکت، از 26 شرکت کننده که زبان مادری آنها فرانسوی بود، خواستند که یک پرسشنامه را پر کنند. در واقع، به بسیاری از سوالات پاسخ داده شد: آیا SST توسط یک زبان خارجی، کلمات جدید یا صداها (عطسه، میو، زمزمه حرکتی) تحریک می شود؟ آیا زیرنویس ها به روش خاصی (اندازه، رنگ، حروف بزرگ، کاراکترهای خاص) برای هر فرد فرمت شده اند؟

نتایج پژوهشگران نشان می‌دهد که برای 73 درصد از شرکت‌کنندگان، سینستزیا در طی فراگیری خواندن در دوران کودکی ظاهر شد. تقریباً با نیمی از آنها، این ویژگی هم مزیت و هم مزاحم بود. به آنها کمک می کند تا کلمات را به خاطر بسپارند، اما توجه آنها را در مکان های شلوغ که در آن مکالمات زیادی به طور همزمان انجام می شود، مختل می کند. در واقع، برای 70٪ از شرکت کنندگان، TTS یک فرآیند خودکار است که قابل کنترل نیست.

برخی از synesthetes گزارش می‌دهند که ظاهر زیرنویس‌ها می‌تواند تحت تأثیر بافت کلامی قرار گیرد، به‌ویژه زمانی که گوینده احساساتی است. پس از آن ممکن است کلمات بسته به شدت احساسات رنگ یا اندازه تغییر کنند. یکی از شرکت‌کنندگان گفت: «وقتی من حرکت می‌کنم، حروف ممکن است تار شوند یا تکان بخورند.

حتی شگفت‌انگیزتر: برخی از سوژه‌ها گزارش می‌دهند که وقتی یک فیلم خارجی را تماشا می‌کنند، سطح دوم زیرنویس‌ها – محصولی از حس حسی – بالای زیرنویس‌های تعبیه‌شده در ویدیو ظاهر می‌شود. برخی دیگر رویاها و کابوس‌های زیرنویسی دارند که به فعالیت آنیریک آنها بعد سینمایی می‌دهد. در نهایت، از آنجایی که یک سوم از شرکت کنندگان از موارد دیگری از TTS در خانواده خود اطلاع داشتند، ظهور این شکل از synesthesia ممکن است مبنای ژنتیکی داشته باشد.

ابرخوانندگان قدرتمند؟

در افراد باسواد، فرآیندهای ذهنی خاص، تفسیر کلمات، اصوات و حروف و معنا بخشیدن به آنها را ممکن می سازد. برای موثر بودن، این فرآیندها تحت محدودیت های ژنتیکی و محیطی در طول توسعه تنظیم می شوند. بنابراین، ما می‌توانیم طیف گسترده‌ای را در عملکرد خواندن در بین افراد مشاهده کنیم، از نارساخوانی تا سینستزی. به این معنا، محققان بر این باورند که TTS ناشی از توسعه بسیار غیر معمول سواد است.

“در یک مطالعه قبلی MRI، ما نشان دادیم که وقتی یک سینستت به یک مونولوگ گوش می‌دهد، نواحی خاصی از نیمکره چپ قوی‌تر از یک سوژه کنترلی فعال می‌شوند، به ویژه، مناطقی که مسئول تجزیه و تحلیل گفتار هستند و یک ناحیه خاص درگیر در املا. VFWA (منطقه فرم کلمه بصری)،” Hauw توضیح می دهد. “این مناطق با موارد مربوط به خواندن یکسان هستند. مشاهدات از این ایده حمایت می کند که سینسزی نواری نوعی خواندن وارونه است: این افراد به جای ترجمه ساده کلمات نوشته شده به صداها، به طور خودکار صداها را به کلمات نوشته شده تبدیل می کنند.”

مشاهدات محققین باید با نمونه‌های گسترده‌تر و متنوع‌تری از افراد بازتولید شود. کوهن می‌گوید: «به لطف این مطالعه، می‌توانیم طیف ادراکات موجود در TTS را ترسیم کنیم. اکنون، می‌خواهیم اطمینان حاصل کنیم که این موضوع با دسترسی بیش از حد توسعه‌یافته به نمایش‌های املایی مرتبط است. ما هرگز نخواهیم فهمید که آیا کاتبان سینستتیک در مصر باستان، مخاطبان خود را به صورت هیروگلیف زیرنویس می کردند یا خیر. اما با روشن کردن مکانیسم های خواندن، ممکن است بتوانیم به کودکانی که این اکتساب برای آنها چالش برانگیز است کمک کنیم.