پروتئین با عملکرد ضد پیری با التهاب مبارزه می کند و از مرگ نورون ها جلوگیری می کند

فرآیند پیری سلولی چند عاملی است و بررسی آن شامل چندین حوزه دانش است. یافتن راه هایی برای محافظت از سلول ها در برابر آسیب تمرکز کلیدی است.

گروهی از محققین اخیراً به پیشرفت های قابل توجهی در این زمینه دست یافته اند، همانطور که در مقاله ای منتشر شده در این مقاله نشان داده شده است گزارش های علمی. به گفته نویسندگان، در مطالعه خود، پروتئین klotho از سلول های گلیال در برابر التهاب و مرگ محافظت می کند. گلیا سلول های غیر عصبی مغز و سیستم عصبی هستند. چندین زیرگروه از سلول های گلیال از جمله آستروسیت ها، الیگودندروسیت ها و میکروگلیاها وجود دارد.

این مطالعه شامل آزمایش‌های آزمایشگاهی با استفاده از لیپوپلی‌ساکارید (LPS) برای القای التهاب در سلول‌های گلیال کشت‌شده بود. لیپوپلی ساکاریدها اجزایی از دیواره های سلولی باکتری های گرم منفی هستند که می توانند با تحریک انتشار سایتوکاین های پیش التهابی در انواع مختلف سلول، یک پاسخ التهابی حاد ایجاد کنند که به طور بالقوه منجر به مرگ سلولی می شود.

محققان به دنبال این بودند که ببینند آیا پیش‌درمان با کلوتو می‌تواند از سلول‌های گلیال در برابر افزایش سطح واسطه‌های التهابی پس از تجویز LPS محافظت کند. نتایج این مقاله برای اولین بار در سلول‌های عصبی کشت‌شده نشان داد که کلوتو واقعاً می‌تواند اثرات ضد التهابی و محافظ عصبی داشته باشد، و اضافه می‌کند که کلوتو نه تنها بر جفت شدن متابولیک بین نورون‌ها و آستروسیت‌ها تأثیر می‌گذارد، بلکه نقش مهمی در تعدیل گلیا دارد. التهاب عصبی

تحقیقات قبلی توسط این گروه، دخالت کلوتو را در عملکرد آستروسیت‌ها، سلول‌های گلیال که مواد مغذی را به نورون‌ها می‌رسانند، در میان عملکردهای دیگر نشان داد. این مطالعه بخشی از یک پروژه موضوعی در مورد پیری و محافظت عصبی بود که محقق ارشد آن Elisa Mitiko Kawamoto، استاد موسسه علوم زیست پزشکی دانشگاه سائوپائولو (ICB-USP) در برزیل و نویسنده ماقبل آخر مقاله است.

مطالعات امیدوار کننده

کلوتو که در سال 1997 کشف شد، یک پروتئین ضد پیری است که در طول زندگی در خون و مغز گردش می کند، اما بین تولد تا بزرگسالی به شدت افزایش می یابد و پس از آن کاهش می یابد. روند پیری با التهاب مزمن درجه پایین (“التهاب”) همراه است که وقتی در مغز تنظیم نشود با نقص های شناختی و بیماری های عصبی مرتبط است. همانطور که قبلا ذکر شد، مطالعات نشان داده اند که کلوتو می تواند از سیستم عصبی مرکزی در برابر التهاب عصبی محافظت کند.

کریستوفورو اسکاونه، آخرین نویسنده مقاله، گفت: در طول زندگی حرفه‌ای خود، به مطالعه اساس مولکولی بیماری‌های عصبی و تلاش برای درک ارتباط آن‌ها با پیری و اینکه چرا برخی از افراد می‌توانند با افزایش سن سالم بمانند، علاقه مند بوده‌ام. . اسکاون استاد فارماکولوژی در ICB-USP و محقق اصلی پروژه موضوعی است.

در مطالعه قبلی در مورد بیماری مزمن کلیه مرتبط با التهاب عصبی، متوجه شدیم که سطح کلوتو کاهش یافته است و این با ظهور نقص های شناختی مرتبط است.

عملکرد محافظتی و ضد التهابی این پروتئین قبلاً در سیستم‌های کلیوی، عروقی و ریوی مشاهده شده بود، اما در موارد التهاب عصبی به طور گسترده مورد مطالعه قرار نگرفته بود. اسکاون گفت: “مطالعه ما اکنون شواهد محکمی ارائه کرده است که کلوتو همچنین دارای یک اثر محافظت کننده عصبی است. قبل از درمان با کلوتو ترشح سایتوکین های پیش التهابی را کاهش داد و افزایش ترشح ناشی از التهاب را معکوس کرد.”

التهاب عصبی بخشی ذاتی از روند پیری است. بیماری‌های عصبی و آسیب به سیستم عصبی مرکزی بر روی آستروسیت‌ها و سایر سلول‌های گلیال اثر می‌گذارند. بسته به ماهیت فعال شدن آنها، این فرآیند ممکن است منجر به تولید واسطه های پیش یا ضد التهابی شود و اثرات مفید یا مضری بر نورون ها داشته باشد. بنابراین نقشه برداری از این مکانیسم ها برای توسعه امکانات درمانی مهم است.

علیرغم نتایج خوب، نویسندگان هشدار می‌دهند که مشخص نیست که آیا کلوتو تنها واسطه‌ای است که در اثر محافظتی عصبی مشاهده شده نقش دارد یا خیر، با این وجود به این نتیجه رسیدند که پتانسیل درمانی کلتو در فرآیندهای پاتولوژیک که دارای یک جزء التهابی عصبی هستند، مشهود است.