مطالعه جدید ارتباط بین بیماری سلول داسی شکل و خطر افزایش مرگ و میر در افراد باردار را تایید می کند

محققان پزشکی جانز هاپکینز ارتباط بین خطر قابل توجهی بالاتر مرگ و میر مادران را در بین مبتلایان به بیماری سلول داسی شکل (SCD) در مقایسه با افراد بدون آن، ثبت کردند. تجزیه و تحلیل آنها با استفاده از یک پایگاه داده اداری ملی با سوابق مربوط به افراد باردار مبتلا به SCD، نشان داد که میزان مرگ و میر مادران 26 برابر بیشتر از میانگین ملی است. این رقم نسبت به آخرین باری که این جمعیت مورد ارزیابی قرار گرفت، بهبود نیافته است.

یافته های مطالعه، منتشر شده در 2 فوریه در شبکه JAMA باز است، نیاز به افزایش مداخلات خاص بیماری را برای افراد باردار مبتلا به SCD و همچنین نابرابری های بهداشتی که مدت هاست بر افراد مبتلا به این اختلال تأثیر می گذارد، برجسته می کند. به گفته مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری های ایالات متحده، این بیماری در جامعه سیاه پوستان شایع ترین است. از سال 2000 تا 2003، میزان مرگ و میر مادران برای افراد مبتلا به بیماری سلول داسی شکل 7.2 مرگ در هر 10000 نفر بود. در این مطالعه با نگاهی به داده‌های جمع‌آوری‌شده 15 سال بعد، میزان مرگ و میر در میان افراد باردار مبتلا به SCD 13.3 مرگ در هر 10000 نفر بود.

لیدیا پکر، MD، استادیار پزشکی متخصص در هماتولوژی در دانشکده دانشگاه جان هاپکینز می گوید: “افراد مبتلا به بیماری سلول داسی شکل در حال حاضر فاقد تحقیقات و مراقبت های بالینی هستند. افراد باردار مبتلا به بیماری سلول داسی شکل در مضرات بیشتری قرار دارند.” دارو.

در مطالعه جدید، محققان شاخص بیماری‌های شدید مادری (SMM) مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌های ایالات متحده را در نمونه ملی بستری – نمونه‌ای نماینده ملی از پذیرش‌های بیمارستانی در ایالات متحده، اعمال کردند. تجزیه و تحلیل آنها اطلاعات جمع آوری شده از 2012-2018 را پوشش می دهد که شامل 5,401,899 تحویل است. این رقم شامل 3901 زایمان در بین افراد باردار مبتلا به SCD و 742164 زایمان در بین افراد سیاه پوست است. هشتاد و چهار درصد از مبتلایان به بیماری سلول داسی شکل که زایمان کردند، زنان باردار سیاه پوست بودند.

مرگ و میر مادران – که به عنوان مرگ در دوران بارداری، هنگام زایمان یا بلافاصله پس از زایمان تعریف می شود – در بین افراد مبتلا به SCD با 13.3 در 10000، در مقایسه با 1.2 در هر 10000 در میان سیاه پوستان باردار و بدون SCD و 0.5 در 10000 در بین غیرسیاه پوستان، بالاترین میزان بود. بیماران غیر SCD در طول دوره مطالعه.

Ahizechukwu Eke، MBCh.B.، Ph.D. MPH، دانشیار زنان و زایمان در جان هاپکینز می گوید: «بارداری می تواند عوارض جانبی منفی هر بیماری از قبل موجود را به همراه داشته باشد، و بیماری سلول داسی شکل از این قاعده مستثنی نیست. دانشکده پزشکی دانشگاه. بیماران سلول داسی به مداخلات بیشتری از جمله افزایش انتقال خون و سونوگرافی های مکرر برای ارزیابی وضعیت جنین نیاز دارند.

محققان خاطرنشان کردند که با وجود بهبود در مراقبت از افراد مبتلا به SCD و بهبود در مراقبت از حاملگی های پرخطر، میزان مرگ و میر مادران و میزان عوارض افراد مبتلا به SCD بهبود نیافته است. به گفته محققان، این یافته‌ها نشان می‌دهد که پیشرفت‌ها در SCD و مراقبت‌های OB پرخطر به اندازه کافی به افراد باردار مبتلا به SCD نمی‌رسد.

در ایالات متحده، 90٪ افراد مبتلا به SCD سیاه پوست هستند، بنابراین بارداری در بین افراد مبتلا به SCD اغلب در معرض آسیب های نژادپرستی سیستمیک و بین فردی است. این عوامل به میزان بالای عوارض مادری و مرگ و میر در میان سیاه پوستان باردار آمریکایی کمک می کند و محققان نشان می دهند که این موضوع بر افراد مبتلا به SCD نیز تأثیر می گذارد.

“کار ما نشان می دهد که افراد مبتلا به بیماری سلول داسی شکل بیش از سایر افراد باردار با نژاد سیاه پوست با خطر مواجه هستند. در میان خطراتی که مختص افراد بیماری سلول داسی شکل است، یک وضعیت بسیار مرضی از قبل موجود است، فقدان گزینه های درمانی، تا حدی. میسی ارلی، دانشجوی سال چهارم پزشکی در دانشکده پزشکی دانشگاه جان هاپکینز، می گوید: به دلیل تحقیقات ناکافی بر روی افراد باردار مبتلا به بیماری سلول داسی شکل، و به دلیل نبود مراقبت های تخصصی با کیفیت بالا در بسیاری از مناطق کشور. نویسنده اصلی این مطالعه

SCD یک اختلال خونی ارثی است که تخمین زده می شود 70000 تا 100000 آمریکایی را تحت تاثیر قرار دهد. تغییر ژنتیکی در ریشه بیماری، گلبول های قرمز حاوی هموگلوبین، پروتئینی که وظیفه حمل و نقل و رساندن اکسیژن به بدن را بر عهده دارد، تأثیر می گذارد تا از نظر ظاهری «داس دار» شوند. این بیماری نه تنها باعث کم خونی، سکته مغزی، آسیب اندام ها و کوتاه شدن طول عمر می شود، بلکه باعث درد شدید مکرر و مکرر می شود که گلبول های قرمز بد شکل در رگ های خونی کوچک گیر می کند.

اگرچه SCD یک بیماری ناتوان کننده مادام العمر است، پیشرفت در درمان باعث شده است که تقریباً همه افراد مبتلا به سن باروری خود در ایالات متحده برسند. به این ترتیب، جمعیت رو به رشدی از افراد تحت تاثیر اثرات SCD در بارداری وجود دارد و مطالعه درمان‌های احتمالی مورد نیاز است. برای مادر، SCD با افزایش خطر لخته شدن خون، درد مزمن، کم خونی و پره اکلامپسی (فشار خون بالا در دوران بارداری) مرتبط است. محققان تأیید کردند که نوزادان متولد شده از افراد مبتلا به SCD معمولا کوچکتر از حد متوسط ​​هستند، زودتر به دنیا می آیند و آسیب به جفت نشان می دهند. داده های این مطالعه همچنین تأیید می کند که SCD با افزایش خطر مرگ جنین مرتبط است.

محققان می گویند در مرحله بعدی قصد دارند داده ها را در سطح کلینیک جداگانه مطالعه کنند تا تجزیه و تحلیل کنند که چگونه نتایج برای بیماران در زمانی که مراقبت های OB با کیفیت بالا در دسترس است، متفاوت است. آنها امیدوارند که تحقیقات در مورد خطر و درمان در دوران بارداری را تسریع بخشند، و همچنین به حمایت از بودجه برای اطمینان از اینکه همه مردم در ایالات متحده از مراقبت با کیفیت بالا برخوردار می شوند، ادامه دهند.

مقاله همراهی برای این مطالعه که نتایج را در افراد باردار مبتلا به بیماری سلول داسی شکل و مبتلایان به کم خونی تغذیه ای مقایسه می کند نیز در 2 فوریه منتشر شد. شبکه JAMA باز است.

سایر دانشمندانی که در این تحقیق مشارکت داشتند آلیسون جمل و سوفی لنزکرون از دانشکده پزشکی دانشگاه جان هاپکینز و دانشکده بهداشت عمومی بلومبرگ هستند.