ممنوعیت سقط جنین باعث افزایش عوارض مادر در السالوادور می شود

در السالوادور، ممنوعیت سقط جنین هنگامی که یک زن باردار جنینی را با ناهنجاری های کشنده حمل می کند، می تواند باعث افزایش عوارض و عوارض غیرضروری بیشتری شود، مطالعه ای که در مجله آمریکایی مامایی و زنان و زایمان گزارش های جهانی منتشر شده است.

این تحقیق با استفاده از سوابق بیمارستان ملی زنان – بیمارستان مرجع عمومی برای سلامت زنان – و آمار رسمی وزارت بهداشت سالوادور، 239 بارداری را بین سال‌های 2013 و 2018 در این کشور آمریکای مرکزی تجزیه و تحلیل کرد.

این مطالعه گزارش داد که در بیش از نیمی از بارداری ها (54.9 درصد) و پس از تشخیص ناهنجاری جنین، زن حداقل یک عارضه بهداشتی مرتبط با بارداری مانند پلی هیدرآمنیوس (مایع آمنیوتیک اضافی)، عفونت، انسداد، پره اکلامپسی (پره اکلامپسی) داشته است. فشار خون بالا) و خونریزی.

علاوه بر این، 47.9 درصد تحت یک روش تهاجمی مانند سزارین زودرس، برداشتن مایع آمنیوتیک، رفع فشار سر جنین و هیسترکتومی (برداشتن رحم) قرار گرفتند.

یک ناهنجاری کشنده عوارض بیشتری را به همراه دارد. وقتی جنین غیرقابل دوام است، اولویت ندادن به زندگی زن از نظر اخلاقی نادرست است.”

مارکوس ناکامورا، متخصص زنان و زایمان و محقق در موسسه ملی سلامت زنان، کودکان و نوجوانان فرناندس فیگویرا در برزیل

در السالوادور، قانون جزا از سال 1998 ختم حاملگی را تحت هر شرایطی ممنوع کرده است. پرسنل پزشکی که نافرمانی کنند ممکن است با مجازات قانونی مواجه شوند و زنان دو گزینه دارند: ادامه بارداری یا سقط غیرقانونی. طبق مطالعه دیگری در سال 2013، قانون قبلی 1974 مجازات کمتری داشت و قانون فعلی مانع از سقط جنین مخفیانه نمی شود.

ساندرا کارولینا اوگارت، متخصص زنان و زایمان، اولین نویسنده این مطالعه و متخصص پزشکی جنین که در بیمارستان ملی زنان کار می‌کند، اظهار می‌دارد که تمام جنین‌های زنانی که در این مطالعه شرکت کردند در بدو تولد یا در دوره نوزادی مرده‌اند. تحقیقات نشان می‌دهد که هیچ مرگ مادری وجود نداشته است، اما می‌توان با یک سقط جنین ایمن و رضایت‌بخش از رنجی که برای بیمار ایجاد می‌شود جلوگیری کرد.

ادامه بارداری در موارد ناهنجاری ناسازگار با زندگی خارج رحمی فایده ای ندارد. شرایطی وجود دارد که در آن حاملگی وضعیت کودک را بدتر می کند، مانند مواردی که مغز دارند، اما جمجمه ندارند. مایع آمنیوتیک مغز را از بین می برد. او گفت: “پزشکی جنین به جنین اهمیت می دهد، اما زمانی فرا می رسد که باید تشخیص دهید که کودک زنده نمی ماند.” SciDev.Net.

اکثر بیماران دارای تحصیلات پایین، درآمد پایین بودند و تنها 3.8 درصد از 239 زن در شرایط رسمی کار می کردند. از حاملگی ها، 74.5 درصد بدون برنامه ریزی و 53.1 درصد زنان 24 ساله یا کمتر بوده اند. 11.7 درصد خردسال بودند.

واقعیت اجتماعی و اقتصادی مرتبط با سقط جنین تعجب آور نیست، زیرا داده های سازمان بهداشت جهانی (WHO) نشان می دهد که مرگ و میر زنان ناشی از عوارض سقط جنین ناایمن به ویژه در جمعیت های آسیب پذیر اجتماعی در کشورهای کم درآمد رخ می دهد.

“داده های منتشر شده به ما اطمینان می دهد که در عمل پزشکی، می توانیم از این اطلاعات برای اصلاح رفتارهای بالینی به نفع بیماران استفاده کنیم. اوگارته هشدار می دهد تا زمانی که قانون تغییری نکرده است، این موقعیت ها باید به عنوان حاملگی های پرخطر طبقه بندی شوند.

بر اساس دستورالعمل سازمان بهداشت جهانی برای سقط جنین ایمن و قانونی، بین 4.7 تا 13.2 درصد از مرگ و میر مادران در جهان را می توان به سقط جنین غیرایمن نسبت داد. در آمریکای لاتین و دریای کارائیب، سقط جنین های ناایمن به 19.5 درصد از کل جهان می رسد.

افزایش عوارض مادری گزارش شده در این مطالعه به دلیل جرم انگاری سقط جنین در سایر کشورهای منطقه نیز یک واقعیت است، زیرا تنها آرژانتین، کلمبیا، اروگوئه، گویان و کوبا این روش را قانونی کرده اند. ممنوعیت کامل، و همچنین در السالوادور، در هائیتی، هندوراس، نیکاراگوئه، جمهوری دومینیکن و سورینام وجود دارد.

در کشورهای دیگر مانند برزیل، شیلی، مکزیک و پرو، سقط جنین جرم است، اما استثنائاتی به طور کلی در موارد تجاوز جنسی، جنین آنسفالیک و خطر مرگ برای مادر در نظر گرفته شده است. حتی در این صورت ممکن است حقوق بیماران رعایت نشود.

برای مارکوس ناکامورا، متخصص زنان و زایمان و محقق در مؤسسه ملی بهداشت زنان، کودکان و نوجوانان فرناندس فیگویرا در برزیل، «یک ناهنجاری کشنده عوارض بیشتری را به دنبال دارد. وقتی جنین غیرقابل دوام است، اولویت ندادن به زندگی زن از نظر اخلاقی نادرست است.”

در صورت وجود ناهنجاری کشنده، توصیه برای سقط جنین ایمن باید از تیم بهداشتی باشد و در اسرع وقت در سه ماه اول انجام شود.

در برزیل، جایی که قانون وقفه را برای یک ناهنجاری کشنده (آنسفالی) مجاز می‌داند، ناکامورا به نابرابری در درمان پزشکی معتقد است: «گاهی اوقات، برخی بیمارستان‌ها این روش را انجام نمی‌دهند و بیمار را به موسسه دیگری ارجاع می‌دهند. این یک مشکل است زیرا می تواند منجر به تاخیر و در نتیجه عوارض شود، به خصوص اگر از اواسط تا پایان بارداری باشد.

این مقاله توسط نسخه آمریکای لاتین و کارائیب تهیه شده است SciDev.Net