نوسانات باند گاما مربوط به درد، ادراک درد را منعکس می کند

وقتی به پزشک مراجعه می کنید، آیا احساس می کنید که درد شما به طور دقیق ارزیابی شده است؟ پزشک ممکن است از شما بخواهد که درد خود را به صورت شفاهی توصیف کنید یا یک پرسشنامه را پر کنید. به طور سنتی، اینها تنها راه های موجود برای ارزیابی درد هستند زیرا افراد دیگر نمی توانند مستقیماً تجربه درد شما را به اشتراک بگذارند. با این حال، این روش ها اغلب می توانند غیر قابل اعتماد و مغرضانه باشند. بنابراین، بسیاری از مطالعات تلاش کرده اند تا با استفاده از پاسخ های عصبی، درد را به طور عینی ارزیابی کنند.

یک مطالعه جدید به رهبری دکتر هو لی از موسسه روانشناسی آکادمی علوم چین نشان داده است که نوسانات باند گاما مرتبط با درد (GBOs) می تواند به طور عینی درک فرد از درد را منعکس کند، اما “انواع” متفاوتی از درد وجود دارد. GBO در شرایط مختلف.

GBOها، امواج مغزی در محدوده فرکانس 30 تا 100 هرتز، یکی از انتخابی ترین نشانگرهای زیستی درک درد هستند. مطالعات قبلی توسط تیم تحقیقاتی دکتر هو قبلا نشان داده است که GBOهای برانگیخته با درد فازی نه تنها می توانند تنوع درد لحظه به لحظه را در افراد رمزگذاری کنند، بلکه حساسیت درد را بین افراد مختلف، هم در انسان و هم در جوندگان، پیش بینی می کنند. با این حال، انتشارات قبلی نیز ناهمگونی قابل توجهی را در ویژگی‌ها و عملکردهای GBO گزارش کرده‌اند، و این ناهمگونی و منابع آن به وضوح توصیف و بررسی نشده‌اند.

برای پرداختن به این مسائل، تیم تحقیقاتی دکتر هو یک بررسی سیستماتیک و متاآنالیز برای توصیف ویژگی‌های سیگنال و خلاصه کردن اهمیت عملکردی GBOها انجام دادند. آنها دریافتند که GBO های مرتبط با درد ممکن است منعکس کننده درک درد در انسان های سالم باشند و GBO با فرکانس بالاتر از درد فازیک نسبت به درد تونیک و درد مزمن ناشی می شود – یافته ای که در گونه های مختلف (یعنی انسان و جوندگان) سازگار است.

علاوه بر این، به نظر می‌رسد که GBOهای برانگیخته درد فازیک منشأ عصبی متفاوتی از GBOهای برانگیخته درد غیر فازی داشته باشند. در حالی که GBOهای القا شده توسط درد فازیک به صورت مرکزی توزیع شده بودند، که نشان دهنده منشاء حسی حرکتی است، GBOهای ناشی از درد تونیک و مزمن بیشتر به صورت جلویی در قشر جلوی پیشانی توزیع شده بودند.

علاوه بر این، تیم تحقیقاتی دکتر هو تقریباً تمام عملکردهای اصلی GBO را که بر اساس مطالعات قبلی در بین دردهای فازیک، تونیک و مزمن متفاوت بودند، خلاصه کردند. این یافته ها نشان می دهد که GBO های مرتبط با درد نباید به عنوان یک موجودیت واحد در نظر گرفته شوند.

این مطالعه نه تنها از GBOها به عنوان بیومارکرهای درد کاندید پشتیبانی می‌کند، بلکه یک توصیف سیستماتیک از ناهمگونی ویژگی‌ها و عملکردهای GBO را ارائه می‌کند. علاوه بر این، این مطالعه می تواند به عنوان یک مرجع مهم برای تحقیقات بعدی عمل کند و پایه و اساس کاربردهای بالینی GBOs را ایجاد کند که ارزیابی عینی و درمان دقیق درد را تسهیل می کند.

مقاله در مجله منتشر شده است بررسی های علوم اعصاب و زیست رفتاری.