کار شبانه ممکن است خطر ابتلا به سرطان تهاجمی پروستات را در کارگران نفتی دریایی افزایش دهد

بسیاری از کارمندان در بخش فراساحلی در شیفت شب کار می کنند. این ممکن است آنها را نسبت به زمانی که فقط در طول روز کار می کردند، مستعد ابتلا به سرطان تهاجمی پروستات کند.

پس از سرطان ریه، سرطان پروستات با حدود 1.4 میلیون مورد جدید در سال، دومین سرطان شایع در بین مردان در جهان است. در نروژ، سالانه بیش از 5000 مرد مبتلا به سرطان پروستات تشخیص داده می شوند که این سرطان شایع ترین سرطان در بین مردان در این کشور است. مطالعات قبلی نشان داده است که افرادی که در صنعت نفت فراساحلی نروژ کار می کنند در مقایسه با بقیه جمعیت نروژ 20 درصد بیشتر در معرض خطر ابتلا به سرطان پروستات هستند.

محققان دانشگاه اسلو و اداره ثبت سرطان نروژ می‌خواستند دریابند که آیا این افزایش خطر می‌تواند با شیفت کاری شب در سکوهای نفتی مرتبط باشد یا خیر.

“از 25000 شرکت کننده مرد در این مطالعه که همگی بر روی سکوهای نفتی کار کرده بودند، 300 نفر به سرطان پروستات تهاجمی مبتلا شدند. ما کارگران نفت ساحلی را که بین شیفت های شب و روز کار می کردند مورد مطالعه قرار دادیم و آنها را با کسانی که فقط در شیفت روز کار می کردند مقایسه کردیم. لئون الکساندر مکلارن برگ می‌گوید: ما متوجه شدیم که کارگرانی که در شیفت‌های چرخشی کار می‌کردند، خطر ابتلا به سرطان تهاجمی پروستات را افزایش می‌دادند.

برگه دانشجوی فوق دکتری در گروه آمار زیستی در دانشگاه اسلو و در اداره ثبت سرطان نروژ است. شیفت های چرخشی به معنای کار در هفت شیفت شب و بلافاصله پس از آن هفت شیفت روز یا بالعکس در طول هر دوره کاری 14 روزه است.

ما دریافتیم افرادی که بیش از 19 سال در یک برنامه نوبتی از این نوع کار کرده اند، 86 درصد بیشتر در معرض خطر ابتلا به سرطان پروستات تهاجمی در مقایسه با افرادی که فقط در شیفت های روزانه کار می کردند، داشتند. اما این تخمین باید با احتیاط تفسیر شود، زیرا برگه توضیح می‌دهد که در این تحلیل موارد سرطان نسبتا کمی وجود دارد.

چرخه خواب و بیداری کارگران فراساحلی نفت به طور منظم مختل می شود

هنوز اطلاعات زیادی در مورد عواملی که خطر ابتلا به این نوع سرطان را افزایش می دهند وجود دارد. محققان معتقدند کهولت سن و بروز موارد قبلی سرطان پروستات در اعضای متعدد خانواده می تواند از عوامل موثر باشد. اضافه وزن، سیگار کشیدن و قرار گرفتن در معرض برخی از مواد شیمیایی نیز ممکن است نقش داشته باشد.

در این مطالعه جدید، 25000 مردی که در یک یا چند دوره بین سال‌های 1967 و 1998 در خارج از کشور کار کرده بودند، یک نظرسنجی گسترده را پر کردند که اطلاعاتی در مورد عادات زندگی و مشاغل حرفه‌ای خود ارائه می‌داد. شرکت کنندگان از طریق ثبت سرطان نروژ بین سال های 1999 تا 2019 برای تشخیص احتمالی سرطان تهاجمی پروستات تحت نظر قرار گرفتند.

محققان بر این باورند که افزایش خطر ممکن است به دلیل اثرات منفی بر سلامت ناشی از اختلال منظم چرخه خواب و بیداری در دوره های زمانی طولانی باشد.

“اغلب سازگاری با نور در شب دشوار است. افرادی که شب ها کار می کنند اغلب از اختلال حاد چرخه خواب و بیداری، محرومیت از خواب، افزایش استرس و انواع دیگر مشکلات سلامتی رنج می برند. زمانی که این تعادل بین روشنایی و تاریکی ایجاد شود. همانطور که آزمایشات روی حیوانات نشان داده است که به طور مداوم مختل می شود، ممکن است خطر ابتلا به سرطان را نیز افزایش دهد.

سرطان پروستات به احتمال زیاد به هورمون ها حساس است

Berge اشاره می کند که اعتقاد بر این است که سرطان پروستات به ویژه به هورمون ها حساس است و محققان کشف کرده اند که افرادی که شب کار می کنند سطوح پایینی از به اصطلاح هورمون خواب ملاتونین دارند.

“این ممکن است مهم باشد، زیرا آزمایش های حیوانی به طور مداوم نشان داده اند که ملاتونین به جلوگیری از پیشرفت سرطان کمک می کند. هورمون های جنسی نیز تحت تاثیر کار شبانه قرار می گیرند و این ممکن است به رشد سرطان پروستات کمک کند.”

به گفته برگه، نوبت کاری چرخشی منجر به انتقال های متعدد بین کار روزانه و شبانه می شود و کارگران ممکن است زمان کمتری برای تطبیق و سازگاری با این چرخه های مختلف داشته باشند.

او می‌گوید: «شیفت‌های چرخشی ممکن است این اثرات منفی را تشدید کند، که تا حدی می‌تواند توضیح دهد که چرا نشان داده شده است که خطر ابتلا به سرطان در میان کارگرانی که این نوع برنامه کاری داشتند، بیشتر است.

به کارگران دریایی باید شیفت های شبانه کمتر و کوتاه تری داده شود

مطالعات متعددی در مورد کار در شیفت شب انجام شده است. برگ اشاره می کند که محققان در همه این مطالعات ارتباطی بین سرطان پروستات و کار در شیفت شب پیدا نکرده اند. او تاکید می کند که ممکن است به نوع کار مورد نظر و زمان و طول شیفت های شب بستگی داشته باشد.

یک توصیه کلی می‌تواند این باشد که کارگران شیفت‌های شبانه کمتر و کوتاه‌تری انجام دهند و دوره‌های کار شبانه‌شان را بیشتر از هم دور کنند. این امر باعث کاهش مکرر چرخه خواب و بیداری می‌شود و به کارگران زمان بیشتری می‌دهد تا به طور پایدار با یک شیفت جدید سازگار شوند. ریتم، “برگه می گوید.

این تحقیق در نشریه منتشر شده است مجله بین المللی اپیدمیولوژی.

ارائه شده توسط دانشگاه اسلو، دانشکده پزشکی