سی تی قفسه سینه ناهنجاری های ریوی را دو سال پس از کووید نشان می دهد

رادیولوژی (2023). DOI: 10.1148/radiol.222888بر اساس مطالعه منتشر شده در CT قفسه سینه، ناهنجاری های ریوی مداوم در بیماران دو سال پس از COVID-19 نشان داده شد.

رادیولوژی

. این اولین مقاله تحقیقاتی با داده های پیگیری دو ساله در مورد اثرات ریه COVID-19 است.

در سراسر جهان، بیش از 600 میلیون نفر از کووید-19 بهبود یافته اند، اما این نگرانی وجود دارد که برخی از اندام ها، به ویژه ریه ها، ممکن است پس از عفونت دچار آسیب طولانی مدت شوند.

Qing Ye، MD، و Heshui Shi، MD، Ph.D. از کالج پزشکی Tongji از دانشگاه علم و فناوری Huazhong در ووهان، چین، و همکارانش تصمیم به ارزیابی ناهنجاری های ریه باقی مانده در بیماران تا دو سال پس از COVID -19 ذات الریه. آنها همچنین ارتباط بین ناهنجاری های باقیمانده ریه و تغییرات در عملکرد ریه را بررسی کردند.

در این مطالعه آینده نگر، 144 بیمار (79 مرد و 65 زن با میانگین سنی 60 سال) که پس از عفونت SARSCoV-2 بین 15 ژانویه تا 10 مارس 2020 از بیمارستان مرخص شدند، وارد شدند. سه سی تی اسکن قفسه سینه و تست عملکرد ریوی در شش ماهگی، 12 ماهگی و دو سال پس از شروع علائم انجام شد.

ناهنجاری های باقیمانده ریه پس از ترخیص از بیمارستان شامل فیبروز (اسکار)، ضخیم شدن، لانه زنبوری، تغییرات کیستیک، گشاد شدن برونش ها و موارد دیگر بود.

در طی دو سال، بروز ناهنجاری های ریوی به تدریج کاهش یافت. در شش ماهگی، 54 درصد از بیماران ناهنجاری های ریوی را نشان دادند. در سی‌تی‌اسکن‌های پیگیری دو ساله، 39 درصد (144/56) از بیماران ناهنجاری‌های ریوی داشتند، از جمله 23 درصد (144/33) با ناهنجاری‌های ریوی فیبروتیک و 16 درصد (144/23) با ناهنجاری‌های ریوی غیرفیبروتیک. .

نویسندگان می‌گویند: «به‌ویژه، نسبت ناهنجاری‌های فیبروتیک بینابینی ریه، که پیش‌ساز مهم فیبروز ریوی ایدیوپاتیک است، در طول پیگیری ثابت باقی ماند.» بنابراین، ناهنجاری های فیبروتیک مشاهده شده در مطالعه ما ممکن است نشان دهنده یک وضعیت ریوی پایدار و غیرقابل برگشت، مانند فیبروز ریه، پس از COVID-19 باشد.

88 مورد باقیمانده (61%) هیچ ناهنجاری نشان ندادند. [20/144]بیماران مبتلا به ناهنجاری های ریوی در CT احتمال بیشتری داشت که علائم تنفسی و عملکرد غیر طبیعی ریه داشته باشند. نسبت افراد با علائم تنفسی از 30 درصد در شش ماهگی به 22 درصد در دو سال کاهش یافت.

در پیگیری دو ساله، شایع‌ترین علامت تنفسی، تنگی نفس یا تنگی نفس (14%) بود.

در حالی که انتشار خفیف و متوسط ​​ریوی – که به این موضوع اشاره دارد که کیسه‌های هوایی در ریه‌ها چگونه اکسیژن را به خون می‌رسانند و دی‌اکسید کربن را از خون در رگ‌های خونی کوچکی که آنها را احاطه کرده‌اند، خارج می‌کنند – در 29٪ مشاهده شد (38/129) از بیماران

هنگامی که ظرفیت انتشار ریه برای مونوکسید کربن کمتر از ۷۵ درصد مقدار پیش‌بینی‌شده بود، انتشار ریوی غیرطبیعی در نظر گرفته شد. محققان پیشنهاد می کنند که تداوم علائم باقیمانده و عملکرد غیر طبیعی ریه می تواند با آسیب مداوم ریه بیمار مرتبط باشد.