این دارو با کاهش خطر زوال عقل در افراد مبتلا به دیابت مرتبط است

احتمال ابتلا به زوال عقل در افراد مبتلا به دیابت دو برابر افراد بدون این بیماری است. در یک مطالعه جدید، افراد مبتلا به دیابت نوع 2 که به تازگی تشخیص داده شده است و داروی دیابت پیوگلیتازون را مصرف کرده‌اند، نسبت به افرادی که این دارو را مصرف نکرده‌اند، در آینده کمتر دچار زوال عقل می‌شوند. این مطالعه در 15 فوریه 2023، شماره آنلاین منتشر شده است عصب شناسی.

نتایج در میان افرادی که سابقه سکته مغزی یا بیماری ایسکمیک قلبی را نیز داشتند، قوی‌تر بود، وضعیتی که ناشی از تنگی شریان‌های قلب است. این مطالعه ثابت نمی کند که این دارو خطر ابتلا به زوال عقل را برای افراد مبتلا به دیابت کاهش می دهد. فقط یک تداعی را نشان می دهد.

Eosu Kim، MD، Ph.D. از دانشگاه Yonsei در سئول، جمهوری کره، نویسنده این مطالعه گفت: «از آنجایی که زوال عقل برای سال ها قبل از تشخیص ایجاد می شود، ممکن است فرصتی برای مداخله قبل از پیشرفت آن وجود داشته باشد. این نتایج ممکن است نشان دهد که ما می توانیم از یک رویکرد شخصی برای جلوگیری از زوال عقل در افراد مبتلا به دیابت در صورتی که آنها سابقه بیماری ایسکمیک قلبی یا سکته داشته باشند، استفاده کنیم.

برای این مطالعه، محققان پایگاه داده ملی سلامت کره را برای افرادی که به تازگی دیابت نوع 2 تشخیص داده شده و زوال عقل نداشتند، بررسی کردند. آنها به طور متوسط ​​10 سال پیگیری شدند. از 91218 شرکت کننده، 3467 داروی پیوگلیتازون دریافت کردند.

در طول این مطالعه، 8.3٪ از افرادی که پیوگلیتازون مصرف می کردند، در مقایسه با 10.0٪ از افرادی که این دارو را مصرف نمی کردند، دچار زوال عقل شدند. پس از اینکه محققان عوامل دیگری را که می‌توانند بر خطر زوال عقل تأثیر بگذارند، مانند فشار خون بالا، سیگار کشیدن و فعالیت بدنی در نظر گرفتند، دریافتند افرادی که پیوگلیتازون مصرف می‌کنند 16 درصد کمتر از افرادی که آن را مصرف نمی‌کنند در معرض ابتلا به این بیماری هستند. این مزایا در میان افرادی که سابقه بیماری ایسکمیک قلبی یا سکته داشتند، با کاهش خطرات 54٪ و 43٪ قوی تر بود.

کاهش خطر نیز افزایش می یابد زیرا افراد از دارو برای دوره های طولانی تر استفاده می کنند. احتمال ابتلا به زوال عقل در افرادی که به مدت چهار سال از این دارو استفاده کردند، 37 درصد کمتر از افرادی بود که این دارو را مصرف نکردند، در حالی که احتمال ابتلا به زوال عقل در افرادی که یک تا دو سال آن را مصرف کردند، 22 درصد کمتر بود.

افرادی که از این دارو استفاده می کردند نیز در طول مطالعه کمتر دچار سکته مغزی می شدند.

کیم خاطرنشان کرد که عوارض جانبی پیوگلیتازون شامل تورم، افزایش وزن، کاهش استخوان و نارسایی احتقانی قلب است و تحقیقات بیشتری در مورد ایمنی طولانی مدت این دارو و اینکه آیا دوز بهینه ای وجود دارد که بتواند عوارض جانبی را با حفظ فواید به حداقل برساند مورد نیاز است. .

کیم گفت: «این نتایج اطلاعات ارزشمندی در مورد اینکه چه کسانی می‌توانند به طور بالقوه از مصرف پیوگلیتازون برای پیشگیری از زوال عقل سود ببرند، ارائه می‌دهند. در برخی از مطالعات قبلی روی افراد مبتلا به زوال عقل یا در معرض خطر زوال شناختی که دیابت نداشتند، پیوگلیتازون هیچ گونه محافظتی در برابر زوال عقل نشان نداد، بنابراین احتمالاً یک عامل حیاتی مؤثر بر اثربخشی وجود دیابت است. تحقیقات بیشتری مورد نیاز است. برای تایید این یافته ها.”

محدودیت مطالعه این بود که اطلاعات مربوط به داروها بر اساس ادعاهای بیمه بود، بنابراین ممکن است برخی از افراد داروها را طبق تجویز مصرف نکرده باشند.