تحقیقات نابرابری های نژادی بالقوه طولانی مدت COVID را شناسایی می کند

به نظر می رسد سیاه پوستان و آمریکایی های اسپانیایی تبار نسبت به سفیدپوستان علائم و مشکلات سلامتی مربوط به طولانی مدت کووید را تجربه می کنند، یک اصطلاح عمومی که مجموعه ای از علائم و مشکلات سلامتی را در بر می گیرد، اما بر اساس تحقیقات جدید، احتمال ابتلا به این بیماری به آن اندازه نیست. . یافته‌ها – حاصل از دو مطالعه مختلف توسط NIH’s Researching COVID to Enhance Recovery (RECOVER) – به مجموعه تحقیقاتی رو به رشدی می‌افزاید که هدف آن درک بهتر علائم پیچیده و سایر مسائل مرتبط با کووید طولانی است که میلیون‌ها نفر تجربه کرده‌اند.

دکتر میچل اس وی الکیند، استاد نورولوژی و اپیدمیولوژی در دانشگاه کلمبیا، نیویورک و مدیر ارشد علوم بالینی، گفت: «این شواهد جدید نشان می‌دهد که ممکن است تفاوت‌های مهمی در مدت زمان بروز کووید در گروه‌های نژادی و قومی مختلف وجود داشته باشد. برای انجمن قلب آمریکا با این حال، برای درک بهتر مکانیسم‌های این تفاوت‌ها در علائم و دسترسی به مراقبت و همچنین اینکه آیا کدهای تشخیصی تعیین‌شده توسط پزشکان ممکن است نقشی داشته باشند، تحقیقات بیشتری لازم است.

در یک تحلیل، منتشر شده در مجله داخلی عمومیمحققان سوابق سلامت 62339 بزرگسال را که در یکی از پنج مرکز بهداشت دانشگاهی در شهر نیویورک تست COVID-19 مثبت دریافت کرده بودند، بین مارس 2020 تا اکتبر 2021 بررسی کردند. آنها سلامت بیماران را برای یک تا شش ماه پس از آن پیگیری کردند. آزمایش مثبت شد و یافته ها را با 247881 بزرگسال که هرگز COVID-19 نداشتند مقایسه کرد.

در میان 13106 بزرگسالی که مبتلا به کووید شدید که نیاز به مراقبت های بیمارستانی داشتند، محققان دریافتند بزرگسالان سیاه پوست و اسپانیایی تبار به طور نامتناسبی حضور داشتند. از بین افرادی که این موارد شدید را داشتند، به عنوان مثال، از هر 4 نفر، 1 نفر بزرگسال سیاه پوست، از هر 4 نفر بزرگسال اسپانیایی تبار و 1 نفر از هر 7 بزرگسال سفیدپوست بودند.

در ماه‌های بعد از عفونت، بزرگسالان سیاه‌پوست مبتلا به بیماری شدید بیشتر از بزرگسالان سفیدپوست مبتلا به دیابت تشخیص داده می‌شوند و سردرد، درد قفسه سینه و درد مفاصل را تجربه می‌کنند، اما کمتر دچار اختلالات خواب، مشکلات شناختی یا خستگی می‌شوند. به طور مشابه، بزرگسالان اسپانیایی تبار که به مراقبت های بیمارستانی نیاز داشتند، بیشتر از بزرگسالان سفیدپوست دچار سردرد، تنگی نفس، رنگ مفاصل و درد قفسه سینه شدند، اما احتمال کمتری داشت که اختلالات خواب، مشکلات شناختی یا خستگی داشته باشند.

الگوهای مشابهی در میان افراد مبتلا به بیماری خفیف تا متوسط ​​ظاهر شد. در میان بیمارانی که در بیمارستان بستری نشده‌اند، بزرگسالان سیاه‌پوست بیشتر در معرض لخته شدن خون در ریه‌ها، درد قفسه سینه، درد مفاصل، کم خونی یا سوءتغذیه بودند. بزرگسالان اسپانیایی تبار بیشتر از بزرگسالان سفیدپوست به زوال عقل، سردرد، کم خونی، درد قفسه سینه و دیابت مبتلا بودند. در مقابل، بزرگسالان سفیدپوست به احتمال زیاد دارای شرایطی مانند اختلال شناختی (که گاهی اوقات به عنوان “مه مغزی” نامیده می شود) و خستگی داشتند.

محققان همچنین دریافتند که در مقایسه با افرادی که مبتلا به کووید نبودند، احتمال بیشتری داشت که شرایطی را تجربه کنند که بر سیستم عصبی، عملکرد تنفسی و گردش خون آنها تأثیر می گذارد و بیشتر احساس خستگی یا درد مفاصل می کنند.

دکتر Dhruv Khullar، نویسنده مطالعه و پزشک و استادیار سیاست سلامت و اقتصاد در Weill Cornell Medicine، شهر نیویورک، گفت: “معلوم نیست که پشت این تغییرات علائم چیست.” ما امیدواریم که این کار توجه را به تفاوت‌های احتمالی در بین گروه‌های نژادی و قومی جلب کند، تحقیقات در مورد مکانیسم‌های بالقوه را تحریک کند، و بحث را در میان بیماران، پزشکان و سیاست‌گذاران برانگیزد.»

در مطالعه دوم که در پزشکی BMCمحققان داده‌های سوابق الکترونیکی سلامت 33782 بزرگسال و کودک را که بین اکتبر 2021 تا مه 2022 در یکی از 34 مرکز پزشکی ایالات متحده تشخیص کووید طولانی دریافت کردند، تجزیه و تحلیل کردند. به همه آنها یک تشخیص داده شده بود – وضعیت پس از COVID-19، نامشخص – کد این بیماری که اولین بار در اکتبر 2021 در سیستم های مراقبت بهداشتی ایالات متحده معرفی شد.

در مطالعه مشخصات این بیماران و علائم آنها، محققان الگوهای متعددی پیدا کردند. از جمله قابل توجه تر: بیشتر بیماران سفیدپوست، زن، غیر اسپانیایی بودند و احتمالاً در مناطقی با فقر کم و دسترسی بیشتر به مراقبت های بهداشتی زندگی می کردند.

با توجه به آنچه که محققان قبلاً در مورد تأثیر نامتناسب کووید بر افراد رنگین پوست و جمعیت های محروم از نظر اقتصادی می دانستند، یافته ها برجسته بودند. امیلی فاف، دکترا، نویسنده مطالعه و استادیار بخش غدد درون ریز و متابولیسم در دانشگاه کارولینای شمالی، چاپل هیل، گفت که این الگو نشان می دهد که همه بیمارانی که مدت طولانی کووید دارند تشخیص داده نمی شوند.

دلایل متفاوت است. او گفت، علاوه بر تفاوت‌های بهداشتی مستند شده طولانی‌مدت بر اساس نژاد و عوامل دیگر، زنان بیشتر از مردان به دنبال مراقبت‌های بهداشتی هستند و بیمارانی که زمان و منابع لازم برای دسترسی به مراقبت‌های بهداشتی را دارند معمولاً به طور نامتناسبی در داده‌های بالینی نشان داده می‌شوند. .

Pfaff گفت: “شما می توانید تمام راه های مختلفی را که این کدهای تشخیصی می توانند بینش ارائه دهند، مشاهده کنید، اما آنها همچنین می توانند کل داستان را منحرف کنند.”

با این حال، او افزود، بینش ها کمک می کند. برای مثال، او و تیمش دریافتند که اکثر بیماران مبتلا به کووید طولانی مدت فقط علائم عفونت حاد خفیف تا متوسط ​​و نه شدید داشتند. آنها همچنین کشف کردند که علائم بلندمدت را می توان در خوشه های مشترک – شرایط قلبی ریوی، عصبی، گوارشی، و همزیستی – و همچنین بر اساس سن گروه بندی کرد.

کودکان و نوجوانان بیشتر در معرض مشکلات گوارشی و تنفسی فوقانی از جمله معده درد و سرفه بودند. بزرگسالان 21 تا 45 ساله معمولاً مشکلات عصبی مانند مه مغزی و خستگی را تجربه می کنند. بزرگسالان 66 ساله و بالاتر بیشتر احتمال دارد به شرایطی مانند مشکلات قلبی و دیابت مبتلا شوند که نویسندگان مشکوک هستند که به دلیل سن بیشتر از ابتلا به کووید طولانی مدت وجود دارد.

نویسندگان هر دو مقاله گفتند که مطالعات بیشتری برای تایید و طبقه بندی بیشتر این روندها مورد نیاز است.

گری اچ. گیبونز، MD، مدیر مؤسسه ملی قلب، ریه و خون گفت: «این تحقیق به درک ما از خوشه‌های علائم در کووید طولانی کمک می‌کند که ممکن است بر اساس نژاد، قومیت، و تحت تأثیر عوامل اجتماعی تعیین‌کننده سلامت متمایز شوند.» . “همچنین بینش های حیاتی در مورد ابزار و همچنین محدودیت های کد تشخیصی که اکنون برای کووید طولانی استفاده می شود، ارائه می دهد.”