[ad_1]

نسبت زنانی که تقاضای برآورده نشده برای وسایل پیشگیری از بارداری در کشورهای در حال توسعه دارند، در حال کاهش است، اما همچنان به کندی. بر اساس مطالعه ای در 14 کشور در آمریکای لاتین و کارائیب، میانگین ارزش پوشش روش های پیشگیری از بارداری 77.8 درصد است.

ارسال شده در سلامت منطقه‌ای Lancet – آمریکااین تحقیق شامل داده‌های بیش از 100000 زن فعال از نظر جنسی بود و میزان پوشش روش‌های مدرن پیشگیری از بارداری مانند قرص، ایمپلنت و پیشگیری از بارداری اضطراری را مورد بررسی قرار داد.

در میان کشورهایی با نرخ کمتر از میانگین می توان به هائیتی (41.8 درصد)، گویان (48.5 درصد)، سورینام (55.3 درصد)، ترینیداد و توباگو (61 درصد)، بلیز (62.7 درصد)، گواتمالا (65.4 درصد) و هندوراس (درصد) اشاره کرد. 76 درصد).

آنهایی که از میانگین فراتر رفته اند عبارتند از پاراگوئه، مکزیک و کاستاریکا (هر کدام تقریبا 80 درصد)، السالوادور (81 درصد)، جمهوری دومینیکن (82 درصد)، کوبا (85 درصد) و کلمبیا (85.6 درصد).

محققان با ارزیابی عوامل بالقوه پشت این تغییرات، دریافتند زنانی که در کشورهایی با سطوح بالای نابرابری جنسیتی زندگی می‌کنند، 70 درصد بیشتر از زنانی که در کشورهایی با نابرابری کمتر زندگی می‌کنند، نیازهای پیشگیری از بارداری آنها برآورده نمی‌شود.

“به طور کلی، بر روی عوامل فردی مانند سن زن، تعداد فرزندان و تحصیلات تمرکز دارد، اما در مطالعه ما عوامل زمینه ای مانند نابرابری جنسیتی در سطح کشور را نیز بررسی کردیم تا ببینیم چقدر بر تقاضای برنامه ریزی تاثیر می گذارد. آشنا. او با روش‌های مدرن پیشگیری از بارداری راضی است.» SciDev.Net اپیدمیولوژیست و نویسنده اصلی این مطالعه، Laísa Rodrigues Moreira.

به گفته محقق مرکز بین‌المللی عدالت در سلامت دانشگاه فدرال پلوتاس (برزیل)، “همچنین لازم است که محیط و زمینه اجتماعی که این زنان در آن زندگی می‌کنند، و نه فقط جنبه‌های فردی مورد تجزیه و تحلیل قرار گیرد.”

شاخص نابرابری جنسیتی از متغیرهای مربوط به توانمندسازی زنان، موقعیت زنان در بازار کار و سلامت باروری تشکیل شده است.

محققان از داده‌های دو نظرسنجی استاندارد شده در کشورهای مورد تجزیه و تحلیل بین سال‌های 2010 و 2019 استفاده کردند، یکی توسط آژانس توسعه بین‌المللی ایالات متحده (USAID) و دیگری توسط صندوق کودکان سازمان ملل متحد (یونیسف).

نتیجه گیری این مطالعه گزارش «چشم انداز جمعیت جهان 2019» سازمان ملل متحد (UN) را تقویت می کند که نشان می دهد چگونه مبارزه برای برابری جنسیتی و توانمندسازی زنان می تواند بر رشد جمعیت جهان تأثیر بگذارد.

برای کریستیان کابرال، استاد دانشکده بهداشت عمومی در دانشگاه سائوپائولو (USP)، این مطالعه شرایط مختلف در کشورهای آمریکای لاتین را مورد بررسی قرار می دهد. او همچنین ابراز تاسف می کند که «در میانه قرن بیست و یکم، هنوز زنانی در بسیاری از کشورهای منطقه وجود دارند که خواسته های خود را برای پیشگیری از بارداری برآورده نمی کنند». SciDev.Net.

“زنان نیاز دارند که حقوق باروری آنها توسط سیاست های عمومی که با نابرابری جنسیتی مبارزه می کند و حق آنها را برای تصمیم گیری در مورد بچه دار شدن، تعداد و زمان بچه دار شدن تضمین می کند تضمین شود.”

کریستیان کابرال، استاد دانشکده بهداشت عمومی دانشگاه سائوپائولو (USP)

به گفته این متخصص، که در این مطالعه شرکت نکرد، زمینه‌های برابری‌تر، که در آن زنان استقلال بیشتری دارند و موقعیت‌های بهتری در بازار کار اشغال می‌کنند، ظرفیت آنها را برای برنامه‌ریزی باروری افزایش می‌دهد و حاملگی‌های برنامه‌ریزی نشده را کاهش می‌دهد.

او می‌گوید: «هر چه یک زن از روش‌های مدرن و مؤثرتر استفاده کند، احتمال بارداری غیرمنتظره کمتر می‌شود».

علاوه بر نابرابری جنسیتی در سطح کشور، جنبه های فردی مانند تحصیلات، ثروت، سن و تعداد فرزندان نیز مرتبط است.

فقیرترین و کم سوادترین زنان برای دسترسی به طیف وسیعی از روش‌های مدرن پیشگیری از بارداری با موانعی روبرو هستند.

کابرال همچنین اشاره می کند که اشتباه است که فقط زنان مسئول پیشگیری از بارداری باشند. او خاطرنشان می کند: “زنان نیاز دارند که حقوق باروری آنها توسط سیاست های عمومی که با نابرابری جنسیتی مبارزه می کند تضمین شود و حق آنها را برای تصمیم گیری در مورد بچه دار شدن، تعداد و زمان داشتن آنها تضمین کند.”

این مقاله توسط نسخه آمریکای لاتین و کارائیب تهیه شده است SciDev.Net



[ad_2]