مطالعه آزمایش جدیدی را برای پیش بینی دقیق پایان زندگی بیماران مبتلا به سرطان ریه شناسایی می کند

مطالعه ای که شامل محققان دانشگاه لیورپول بود نشان داد که بیماران مبتلا به سرطان ریه می توانند خطر مرگ آنها را به طور دقیق در چهار هفته آخر زندگی پیش بینی کنند.

با تجزیه و تحلیل ادرار بیماران، می توان به طور دقیق احتمال مرگ آنها را تعیین کرد و به آنها و خانواده هایشان اجازه می دهد تا برای پایان زندگی خود بهتر آماده شوند و به پزشکان اطلاعات بیشتری برای اطلاع از برنامه های مراقبتی و دارویی خود ارائه دهند. این روش همچنین می تواند امکان توقف به موقع آزمایش ها و درمان های بالقوه تهاجمی و حرکت به سمت مراقبت های تسکینی مسالمت آمیز را فراهم کند.

در مقاله ای که در مجله بین المللی علوم مولکولیمحققان نشان می‌دهند که چگونه می‌توان تغییرات متابولیکی را که در طول 30 روز قبل از مرگ بیمار رخ می‌دهد، برای پیش‌بینی تاریخ مرگ اندازه‌گیری کرد، با افزایش دقت با نزدیک شدن زمان مرگ.

پروفسور کریس پروبرت، مشاور گوارش در بیمارستان دانشگاه رویال لیورپول و پروفسور گوارش در دانشگاه لیورپول، یکی از نویسندگان این مقاله گفت: «نزدیک به 10 میلیون نفر در سراسر جهان در سال 2020 بر اثر سرطان جان خود را از دست دادند و سرطان ریه، با بالاترین مرگ و میر، عامل این بیماری بود. برای 1.8 میلیون مرگ

“پیش بینی اینکه چه زمانی بیماران مبتلا به سرطان پیشرفته احتمالاً می میرند چالش برانگیز است و هیچ آزمایش دقیقی برای تعیین این موضوع در دسترس نیست. با این حال، تشخیص زودهنگام این که ممکن است یک فرد در حال مرگ باشد، برای همه اولویت ها برای بهبود تجربه مراقبت از افراد در روزهای آخر و آخرین روزها مهم است. ساعت های زندگی

“این اولین مطالعه ای است که از رویکرد متابولومیک برای بررسی روند مردن در هفته های آخر زندگی استفاده می کند. یافته ها شواهدی را برای حمایت از این فرضیه ارائه می دهد که تغییرات متابولیک خاصی با روند مرگ در سرطان وجود دارد.”

بیومارکرهای رایجی وجود دارد که در بیمارانی که در اثر سرطان جان خود را از دست می دهند، شناسایی شده اند و محققان به طور خاص تغییراتی را در ترکیبات آلی فرار شناسایی کرده اند. آنها ادرار 144 بیمار مبتلا به سرطان ریه را در چند هفته آخر زندگی با استفاده از طیف سنجی جرمی کروماتوگرافی گازی آنالیز کردند و تغییرات متابولیکی واضح مرتبط با پایان عمر را شناسایی کردند.

نشان داده شد که سی و هفت ترکیب آلی فرار به حدی تغییر می‌کنند که می‌توان پیش‌بینی‌های قابل‌توجهی در مورد مرگ انجام داد و بیماران را در معرض خطر کم، متوسط ​​و زیاد مرگ قرار می‌داد. نتایج ظرف 30 روز دارای مقادیر احتمال “عالی” نشان داده شد.

دکتر سیموس کویل، مشاور طب تسکینی در مرکز سرطان کلاتربریج، مدرس افتخاری بالینی در دانشگاه لیورپول و سرپرست فوق تخصص سرطان برای تحقیقات مراقبت تسکینی در شبکه تحقیقات بالینی NIHR: ساحل شمال غربی، گفت: “با مطالعه ترکیبات آلی فرار در ادرار، مدلی برای پیش‌بینی زمان مرگ این بیماران با احتمال بالا ایجاد کرده‌ایم.

“دانستن زمانی که احتمال مرگ یک بیمار وجود دارد، شروع مراقبت های خوب پایان زندگی است و به خانواده ها و بیماران اجازه می دهد تا برنامه ریزی دقیق تری داشته باشند و از عزیزان خود در طول فرآیند مرگ حمایت کنند. همچنین پزشکان را بهتر آگاه می کند تا بتوانند اقدامات مناسب تری انجام دهند. تصمیم گیری در مورد بیمار.”

محققان پیشنهاد می‌کنند که این می‌تواند به‌عنوان ابزاری برای اطلاع‌رسانی پزشکان به‌عنوان پیش‌بینی‌های پایان عمر برای بیمار مبتلا به سرطان ریه نهایی استفاده شود.

شبکه تحقیقات بالینی: ساحل شمال غربی کارکنان و منابعی را برای ارائه این مطالعه فراهم کرد. پروفسور انیتان کارول، مدیر بالینی شبکه، گفت: “درگذشت یکی از عزیزان زمان بسیار سختی برای خانواده ها و مراقبان است. این مطالعه برای کمک به پزشکان برای حمایت از مردم و خانواده هایشان در چند روز آخر زندگی اهمیت اساسی دارد.

“ما از همه محققان، بیماران و اعضای خانواده که در ایجاد این امکان شرکت کردند سپاسگزاریم. ما بسیار مفتخریم که می بینیم تحقیقات مراقبت تسکینی از منطقه ما تاثیری جهانی دارد.”

تغییرات متابولیکی که این تیم شناسایی کرده اند، مختص سرطان ریه نهایی است، و تیم امیدوار است که تحقیقات آینده در مورد سرطان های پایانی دیگر، یا حتی بیمارانی که در مراکز مراقبت های ویژه قرار دارند، تغییرات نشانگر زیستی را شناسایی کرده و به پیش بینی ها کمک کند. این تیم در حال حاضر مطالعات بیشتری برای تأیید مدل خود در حال انجام است.