محققان تفاوت هایی را در بقای مزوتلیوما به دلیل عوامل تعیین کننده اجتماعی، دسترسی محدود پیدا کردند

نتایج درمان بیماران مبتلا به مزوتلیومای بدخیم پلور، یک سرطان نادر که معمولاً به عنوان مزوتلیوما شناخته می شود، اغلب تحت تأثیر عوامل اجتماعی تعیین کننده سلامت قرار می گیرد و نرخ بقای کلی را می توان با پرداختن به این تفاوت های بهداشتی و بهبود دسترسی به مراقبت های تخصصی بهبود بخشید.

این نکته کلیدی از تحقیقات جدیدی است که در 23 مارس توسط محققان مرکز جامع سرطان سیلوستر در دانشکده پزشکی دانشگاه میامی میلر و همکاران منتشر شده است که مطالعه آنها در مجله منتشر شده است. شبکه JAMA باز است.

استلاماری رودریگز، جراح انکولوژیک، MD، MPH، مدیر ارتباط با جامعه در گفت: «ما دریافتیم که بیماران مزوتلیومایی که به موقع درمان می‌شوند – و به مراقبت‌های تخصصی، از جمله جراحی، پرتودرمانی و شیمی‌درمانی دسترسی دارند – نتایج بهتری دارند. انکولوژی قفسه سینه و نویسنده ارشد در مقاله. متاسفانه بسیاری از بیماران به دلیل نابرابری های بهداشتی و عوامل جغرافیایی دسترسی ضعیفی دارند.

نویسندگان خاطرنشان کردند که موارد مزوتلیوما هم در ایالات متحده و هم در سطح جهانی نادر است و تنها 0.17 درصد یا حدود 3000 از کل تشخیص های تومور در ایالات متحده در سال 2018 را تشکیل می دهد. انتظار می رود با آگاهی بیشتر از خطرات ناشی از قرار گرفتن در معرض آزبست، این درصد بیشتر کاهش یابد.

در نتیجه، بسیاری از پزشکان تجربه کمی در درمان مزوتلیوما دارند یا اصلاً تجربه ندارند، و کسانی که آموزش و تخصص تخصصی دارند، اغلب در مراکز دانشگاهی یا سایر مراکز عمده پزشکی که در شمال شرقی، جنوبی یا در ساحل غربی قرار دارند، کار می کنند. این امر باعث می‌شود بخش‌های بزرگی از ایالات متحده تحت پوشش قرار نگیرد.

برای این مطالعه، رودریگز و همکارانش یک تجزیه و تحلیل گذشته نگر از 1389 بیمار از ثبت پایگاه داده ملی سرطان در سال 2017 انجام دادند که مشخص شد مزوتلیومای قابل جراحی دارند. میانگین سنی شرکت کنندگان 66 سال بود که 74 درصد مرد، 89 درصد سفیدپوست و بقیه قومیت به شرح زیر بودند: آسیایی (1٪)، سیاه پوست (3٪)، اسپانیایی (5٪) و سایر (2٪). میانگین بقای کلی 1.7 سال بود.

از جمله یافته‌های کلیدی این بود که جراحی بقای کلی را تا 30 درصد بهبود بخشید. متأسفانه، نویسندگان خاطرنشان کردند، بسیاری از بیماران هرگز برای جراحی ارجاع نشدند، شاید به دلیل ناآگاهی پزشک از گزینه‌های درمانی، که آنها را به سمت مراقبت تسکینی سوق می‌دهد.

رودریگز گفت: “اگر بیماری سرطان ریه غیر سلولی تشخیص داده شود، احتمالاً به جراحانی نزدیک خود دسترسی خواهد داشت که در انجام آن جراحی احساس راحتی می کنند.” “اما انکولوژیست ها در اکثر جوامع تجربه کمی در مورد مزوتلیوما دارند. این مطالعه نشان داد که افراد می توانند از جراحی و درمان اولیه چندوجهی بهره مند شوند، اما منابع در ایالات متحده به طور مساوی توزیع نشده است.”

سایر عوامل مرتبط با بقای بیشتر، درمان اخیر، درمان در بیمارستان‌های دانشگاهی با حجم بالا و مسافت بیشتر تا سفر برای درمان بود.

طبق این مطالعه، این عوامل خطر با بقای کلی بدتر مرتبط بودند:

• سن بالاتر
• جنسیت مرد
• نژاد سیاه
• درآمد کم
• سطح تحصیلی پایین

رودریگز گفت: «این جایی است که تعیین‌کننده‌های اجتماعی سلامت، از جمله سن، جنسیت، نژاد و درآمد ممکن است نقشی حیاتی در نحوه درمان بیماران داشته باشند و برخی از نتایج مطالعه ما را توضیح دهند.» هیچ ارتباط روشنی بین قومیت و خطر ابتلا به مزوتلیوما وجود ندارد، اما چیزهای زیادی در مورد زندگی در جوامعی با دسترسی محدود به مراقبت های سطح بالا وجود دارد که می تواند این تفاوت ها را توضیح دهد.

سیلوستر به تلاش خود برای کاهش نابرابری نتیجه در بین بیماران مزوتلیوما ادامه می دهد. در اواخر سال 2021، این مرکز افتتاحیه سمپوزیوم بین المللی مزوتلیومای میامی را برگزار کرد، یک کنفرانس مجازی که برای آموزش ارائه دهندگان و بیماران در مورد این بیماری طراحی شده است. کنفرانس دوم برای نوامبر برنامه ریزی شده است.

علاوه بر این، تیم های متخصص سیلوستر با جوامع فلوریدا جنوبی تماس می گیرند تا آنها را در مورد برنامه مزوتلیومای مرکز و منابع موجود آن، از جمله آزمایشات بالینی، ایمونوتراپی و سایر گزینه های درمانی آموزش دهند.

رودریگز توضیح داد: «ما باید از نقطه‌ای عبور کنیم که پزشکان به بیماران مزوتلیومایی خود می‌گویند کاری نمی‌توانند برای آنها انجام دهند. ما می دانیم که بیمارانی که مراقبت جامع دریافت می کنند، نتایج بهتری دارند.

ارائه شده توسط مرکز جامع سرطان سیلوستر