محققان نوع سلولی را شناسایی می‌کنند که می‌تواند کلیدی برای جلوگیری از عوارض پیوند مغز باشد

پیوند مغز استخوان می تواند یک درمان نجات دهنده برای افراد مبتلا به سرطان خون عودکننده باشد، اما یک عارضه بالقوه کشنده به نام بیماری پیوند در مقابل میزبان محدودیت هایی را در این روش ایجاد می کند. تحقیقات جدید از دانشگاه ویسکانسین-مدیسون با شناسایی جمعیت سلولی که باعث GVHD می‌شود، به تغییر آن کمک می‌کند، هدفی که ممکن است پیوند مغز استخوان را ایمن‌تر و مؤثرتر کند.

پیوند مغز استخوان آلوژنیک (از اهداکننده) یک درمان رایج برای سرطان های خون و سایر بیماری های سیستم ایمنی است. در طول پیوند، سلول‌های ایمنی بیمار با سلول‌های سالم اهداکننده جایگزین می‌شوند. در حالی که سلول‌های اهداکننده می‌توانند به درمان سرطان خون بیمار کمک کنند، اما می‌توانند باعث GVHD شوند که در آن سلول‌های T اهداکننده، یک سلول ایمنی تخصصی در خون، به سلول‌های سالم بیمار حمله می‌کنند. این باعث عوارضی شبیه به یک بیماری خودایمنی می شود که می تواند کشنده باشد.

نیکلاس هس، نویسنده ارشد این مطالعه، می‌گوید: بیماری پیوند در مقابل میزبان یکی از شایع‌ترین عوارض پس از یک روش پیوند سلول‌های خونساز آلوژنیک است، و میدان به خوبی می‌داند که سلول‌های T اهداکننده واسطه‌کننده بیماری هستند. دانشمند در مرکز سرطان کربن UW-Madison. “قبل از این مطالعه، هیچ جمعیت سلول T محدودی وجود نداشت که بتوانیم آن را به عنوان علت GVHD شناسایی کنیم، بنابراین تمام رژیم های درمانی ما به طور کلی بر کل جمعیت سلول های T تاثیر می گذاشتند. اما هدف قرار دادن همه سلول های T ایده آل نیست، زیرا آنها نه تنها باعث ایجاد این بیماری مضر می شوند، بلکه تأثیر مفیدی بر توانایی پیشگیری از عود دارند.

امروز در پیشرفت علمهس و همکارانش از جمله اعضای مرکز سلول‌های بنیادی و پزشکی بازساختی، کریستین کاپیتینی، پروفسور اطفال، و پیمان همتی، پروفسور پزشکی، یافته‌های خود را منتشر کردند و سلول‌هایی به نام سلول‌های T مثبت CD4/CD8 (DPT) را که باعث GVHD در موش‌های دارای نقص ایمنی می‌شوند، شناسایی کردند. برای تایید بیشتر یافته های خود، محققان به طور مستقیم نمونه های بیمار انسانی را بررسی کردند.

ما بیش از 400 نمونه بالینی از 35 بیمار را به عنوان بخشی از این مطالعه بررسی کردیم و سلول‌های T مضاعف مثبت را پیش‌بینی‌کننده GVHD یافتیم. همچنین چهار نشانگر زیستی دیگر را یافتیم که نه تنها GVHD، بلکه به طور کلی عود را نیز پیش‌بینی می‌کنند.» می گوید هس. “بر اساس آن، گام بعدی ما ادغام نشانگرهای زیستی در یک الگوریتم یادگیری ماشینی است که می‌تواند یک مدل پیش‌بینی خطر را تولید کند. سپس پزشکان می‌توانند از این مدل برای درک خطر عود بیمار و GVHD استفاده کنند.”

تیمی از پزشکان و دانشمندان در UW-Madison در حال کار بر روی راه‌هایی برای رسیدگی به سلول‌های مشکل‌ساز در بیماران هستند و در عین حال سلول‌های T سالم و مفید را برای شکوفا کردن باقی می‌گذارند. هس می‌گوید در حالی که تیم بسیار مطمئن است که سلول‌های T مضاعف مثبت مستقیماً در GVHD دخالت دارند، گام کلیدی در آوردن این کشف به کلینیک، توسعه یک استراتژی کاهش هدفمند و این مدل پیش‌بینی است.

هس می‌گوید: «وقتی بتوانیم به این تحقیقات نشانگر زیستی و توانایی خود در شناسایی بیماران در معرض خطر اعتماد کنیم، به طور بالقوه می‌توانیم آنها را قبل از اینکه تمام اثرات مضر این بیماری داشته باشند، درمان کنیم.»

این مطالعه برنده جایزه بهترین چکیده از انجمن آمریکا برای پیوند و سلول درمانی شد و در انجمن ایمونولوژیست‌های آمریکا (AAI) و کنفرانس‌های ECOG-ACRIN ارائه شد و بر اساس تأثیر بالقوه یافته‌ها فراتر از سرطان خون و پیوند، هیجان ایجاد کرد.

“من آموخته ام که DPT ها در انواع بیماری های التهابی مزمن انسان یافت شده اند، که نشان می دهد این یک چیز خاص برای بیماری پیوند در مقابل میزبان نیست. احتمالاً این یک پدیده گسترده تر است که این سلول های T انسانی انجام می دهند. هس می‌گوید که ما هرگز قبلاً از آن قدردانی نکرده‌ایم. “خیلی هیجان انگیز است زیرا به ما چیزی برای مطالعه بیشتر می دهد. من همیشه علاقه مند بوده ام که چیزی را که در آزمایشگاه کشف می کنید و به کلینیک ترجمه می کنید. من فکر می کنم این چیزی است که من را هر روز بیدار می کند. این یک نوع نهایی است. هدف زندگی من این است که بتوانم بگویم در کاری شرکت کردم که به نوعی به بیماران کمک کرد.”