تحریک غیرتهاجمی مغز می تواند پاسخ های خودمختار را تنظیم کند، اشباع اکسیژن را در بیماران COVID-19 بهبود بخشد.

در میان مشکلات سلامتی ایجاد شده یا تشدید شده توسط COVID-19، مواردی که بر عملکردهای عصبی و تنفسی تأثیر می‌گذارند توجه ویژه متخصصان را به خود جلب می‌کنند. با در نظر گرفتن چندین مطالعه که اثرات نامطلوب COVID-19 را بر عملکردهای خودمختار انسان نشان می دهد، که توسط سیستم عصبی خودمختار (ANS) تنظیم می شود، یک مطالعه اخیر نشان داده است که استفاده از تحریک غیرتهاجمی مغز قادر به تنظیم ANS است. و افزایش اشباع اکسیژن در بیماران مبتلا به COVID-19 بستری در بخش مراقبت های نیمه ویژه.

ANS بخشی از سیستم عصبی ما است که به طور مداوم فعالیت ارگانیسم را تنظیم می کند تا تعادل درونی بدن را حفظ کند، همچنین به عنوان هموستاز شناخته می شود. مانند ضربان قلب، دمای بدن، فشار خون، دفعات تنفس و غیره. عدم تعادل در این سیستم می تواند منجر به تغییرات در عملکرد قلب، کنترل فشار خون شود و همچنین با افزایش التهاب در بیماران مبتلا به کووید-19 همراه است. دکتر اریکا رودریگز، عصب شناس IDOR و هماهنگ کننده مطالعه توضیح می دهد.

با توجه به اینکه تغییرات ناخواسته در ANS قبلاً در مراحل کوتاه و بلندمدت عفونت COVID-19 مشاهده شده بود، در شناسایی درمان هایی که قادر به تنظیم عملکردهای خودمختار پس از عفونت و ایجاد امکان پیشگیری و کاهش هستند، چالش وجود دارد. عوارض بیماری متأسفانه، حتی پس از گذشت سال‌ها از شروع همه‌گیری، گزینه‌های درمانی کمی را می‌توان با درمان‌های معمولی ترکیب کرد.

به تازگی در مجله منتشر شده است تحریک مغزیک مطالعه برزیلی که توسط محققان موسسه تحقیقات و آموزش D’Or (IDOR) انجام شد، اثربخشی و ایمنی تحریک جریان مستقیم ترانس کرانیال (tDCS) را به عنوان روشی برای تنظیم عملکرد ANS در بیماران مبتلا به COVID-19 بررسی کرد. یکی از بزرگترین مزایای tDCS، تکنیک تحریک مغز غیر تهاجمی و غیر دردناک آن است که از جریان الکتریکی با شدت کم برای تعدیل فعالیت عصبی در نواحی خاص مغز از طریق الکترودهای سطحی قرار گرفته بر روی پوست سر استفاده می کند.

برای انجام این مطالعه، 40 بیمار بستری در بخش های مراقبت های نیمه ویژه به دلیل COVID-19 با علائم خفیف تا متوسط ​​انتخاب شدند که نیمی از آنها یک جلسه tDCS دریافت کردند، در حالی که 20 نفر دیگر تحت یک تحریک ساختگی قرار گرفتند. tDCS با یک الکترومحرک از طریق دو الکترود سطحی با هدف تعدیل فعالیت قشر جلوی پیشانی پشتی جانبی استفاده شد. قشر جلوی مغز ناحیه ای در جلوی مغز است که توسط محققان به دلیل دخالت آن در تنظیم ANS به عنوان هدف تعریف شده است. در گروه کنترل، شرکت کنندگان یک تحریک ساختگی (tDCS-sham) دریافت کردند تا به عنوان تحریک واقعی توسط بیماران درک شود.

دو گروه در مورد بیماری های قبلی، علائم بستری در بیمارستان، داروهای مورد استفاده در طول بستری یا مدت اقامت تفاوتی نداشتند. نویسندگان همچنین ایمنی تحریک را با بررسی علائم حیاتی و شرایط سلامتی بیماران قبل و بعد از تحریک و با استفاده از پرسشنامه اثرات نامطلوب برای هر بیمار ارزیابی کردند.

محققان مشاهده کردند که در بیمارانی که tDCS دریافت کردند، تنظیم ANS و افزایش اشباع اکسیژن آنها وجود داشت، عاملی که در گروه کنترل رخ نداد. دکتر رودریگز تاکید می کند: «این نتیجه بسیار مرتبط است، با توجه به اینکه 70 درصد از بیماران بستری شده برای کووید-19 در مقطعی نیاز به حمایت اکسیژن دارند. علاوه بر این، هیچ تفاوت معنی‌داری بین گروه‌ها در گزارش‌های مربوط به بروز و شدت عوارض جانبی وجود نداشت و هیچ‌کدام از بروز ضایعات پوستی یا بدتر شدن بالینی را گزارش نکردند.

“نتایج ما نشان داد که تحریک توسط بیماران COVID-19 ایمن و به خوبی قابل تحمل است. ما همچنین شناسایی کردیم که ناحیه تحریک شده مغز، قشر جلوی مغز، به نظر می رسد مسیرهای عصبی سیستم عصبی خودمختار را فعال کرده است، که نقش مهمی در التهاب ایفا می کند. اولین نویسنده و محقق این مطالعه در IDOR، دکتر تالیتا پینتو، می گوید.

محققان مشاهده کردند که تحریک واقعی باعث افزایش فعالیت پاراسمپاتیک و کاهش فعالیت سمپاتیک ANS می شود که می تواند برای متعادل کردن مجدد سیستم عصبی خودمختار در بیماران مبتلا به COVID-19 یا سایر بیماری ها بسیار مفید باشد و از اختلال در بدن جلوگیری کند. اندام ها و کمک به کنترل فرآیندهای التهابی.

این اولین تحقیقی است که تغییرات ANS ایجاد شده توسط یک جلسه tDCS را با تمرکز بر تعدیل عصبی قشر جلوی مغز در بیماران بستری در فاز حاد COVID-19 گزارش می‌کند. بنابراین tDCS خود را به عنوان روشی امیدوارکننده، ایمن و غیرتهاجمی برای درمان اضافی برای درمان عوارض ناشی از COVID-19 یا بیماری‌های مشابه، مانند اختلالات اتونومیک و تنفسی و تشدید فرآیندهای التهابی نشان می‌دهد.

دکتر تالیتا پینتو می‌گوید: «ما معتقدیم که tDCS پتانسیل بالایی برای پیشگیری و بهبودی عوارض ناشی از COVID-19 و بیماری‌های مشابه دارد، زیرا غیرتهاجمی است، کاربرد آن آسان است و هزینه نسبتاً پایینی دارد.» دکتر اریکا رودریگز می‌افزاید: و همچنین می‌تواند برای بیمارانی که در مرحله حاد هستند یا حتی برای کسانی که عواقبی دارند که برای مدت طولانی پس از عفونت کرونا باقی می‌مانند، درمانی باشد.

دانشمندان اظهار داشتند که مطالعات اضافی با ارزیابی کامل عملکرد خودمختار و بیومارکرهای التهابی هنوز قبل از استفاده گسترده از درمان‌های tDCS برای بیماران COVID-19 مورد نیاز است.

ارائه شده توسط موسسه تحقیقات و آموزش D’Or