[ad_1]
23 آوریل 2023 – بیش از 420 کشته و 3700 زخمی توسط وزارت بهداشت فدرال از زمان تشدید خشونت در سودان در 15 آوریل گزارش شده است – اما امدادگران، پرستاران خط مقدم و پزشکان به دلیل ناامنی اغلب قادر به دسترسی به غیرنظامیان مجروح نیستند. و حمله به آمبولانس ها و مراکز بهداشتی. وزارت بهداشت فدرال همچنین گزارش داد که 20 بیمارستان دیگر کار نمی کنند و 12 بیمارستان دیگر به دلیل کمبود تجهیزات پزشکی و کارکنان مراقبت های بهداشتی در خطر هستند. سازمان جهانی بهداشت قبلاً تدارکات اضطراری و سوخت را در بیمارستان‌های بزرگ توزیع کرده است، اما توزیع گسترده‌تر به دلیل وضعیت ناپایدار امنیتی محدود شده است. ما برای اولین فرصت برای کمک بدون به خطر انداختن ایمنی کارکنان خود در یک محیط خطرناک به طور فزاینده برای کارکنان بشردوستانه آماده هستیم.
قبل از تشدید تنش، ابتکار منطقه‌ای تروما WHO با دفتر کشور WHO در سودان برای ایجاد کادری از متخصصان برجسته مراقبت‌های بهداشتی آموزش دیده و مجهز در زمینه مدیریت تلفات جمعی کار می‌کرد. تلاش‌ها از سال گذشته آغاز شد، زمانی که تیمی از متخصصان تروما از دفتر منطقه‌ای WHO به سودان اعزام شدند تا در چندین ایالت در سراسر کشور از جمله خارطوم، نیل آبی و الگانینا کار کنند.
بیش از 30 پزشک خط مقدم بر اساس اصول تلفات جمعی آموزش دیدند و برای تبدیل شدن به مربیان ملی مجهز شدند. آنها همچنین آموزش را به بیش از 150 کارمند بهداشتی خط مقدم در سال 2022 و 60 نفر دیگر در سال 2023، با راهنمایی و راهنمایی مستمر از ابتکار منطقه ای تروما، تقسیم کردند. ابتکار منطقه‌ای تروما، دفتر کشور WHO و وزارت بهداشت فدرال برای کمک به ایجاد تیم‌های مدیریت تلفات انبوه متعدد به رهبری پزشکان و پرستاران سودانی که می‌توانند در مواقع حادثه‌ای جمعی، مانند حادثه‌ای که در سودان رخ می‌دهد، بسیج شوند، همکاری کردند.
تیم‌های ملی مدیریت تلفات جمعی در واکنش به تشدید خشونت‌ها در سودان فعال شده‌اند. این تیم‌ها از بیمارستان‌ها در واکنش به هجوم تلفات حمایت می‌کنند و با وزارت بهداشت و سازمان جهانی بهداشت همکاری نزدیکی دارند تا اطمینان حاصل شود که دارو و تجهیزات به بیمارستان‌های خط مقدم بحران ارائه می‌شود. در طول تشدید تنش اخیر، بیش از 15 بیمارستان برنامه های مدیریت تلفات انبوه خود را فعال کردند و استانداردهای WHO را در واکنش به شرایط اضطراری فعال کردند.
دفتر کشوری سازمان جهانی بهداشت در سودان نیز تدارکات ضروری را در انبارها آماده کرده بود تا در اولین ساعات یک حادثه تلفات جمعی آزاد شوند. با شروع درگیری، مواد اولیه تروما و کیت‌های جراحی ضروری برای بیمارستان‌های خط مقدم بسیج شد و داروهای ضروری، تجهیزات و وسایل یکبار مصرف برای مداخلات نجات‌بخش مانند کنترل خونریزی، مدیریت راه‌های هوایی و جراحی اضطراری فراهم شد.
با این حال، سازمان جهانی بهداشت در حال حاضر قادر به استقرار کیت های تروما و جراحی ضروری بیشتر در سودان نیست، زیرا فرودگاه ها ناکارآمد و جاده ها ناامن هستند. در همین حال، دفتر کشور WHO در حال استفاده از شرکای خود برای جمع آوری منابع و توزیع حداقل مقدار منابع تروما موجود در کشور است.
قبل از شیوع خشونت، WHO همچنین برنامه ریزی کرده بود که متخصصان تروما را به کشور اعزام کند تا از وزارت بهداشت فدرال حمایت کند تا مسیر مراقبت از تروما را تقویت کند. مرکز ابتکار منطقه‌ای تروما درک این موضوع است که ایجاد ظرفیت پایدار مراقبت از تروما در محیط‌های بشردوستانه از طریق سرمایه‌گذاری و ارتقای ساختارهای ملی و نیروی کار بهداشتی محلی حیاتی است. این باید ضرورت مدیریت بیمار از نقطه آسیب را با سرمایه گذاری در خدمات مراقبت های پیش بیمارستانی، از طریق خدمات جراحی و توانبخشی در نظر بگیرد. هدف کاهش مرگ و ناتوانی قابل اجتناب است.
WHO همچنین با ایجاد نقاط تثبیت تروما (TSP) در حال بررسی راه هایی برای ادغام مراقبت های تروما در مراکز مراقبت های بهداشتی اولیه بود. وظیفه اصلی یک TSP احیاء، تثبیت و ارجاع بیمارانی که به شدت آسیب دیده اند به یک مرکز دریافت بالاتر است. این پست‌ها مشابه پست‌های کمک‌های اولیه پیشرفته تعبیه‌شده در مراکز مراقبت‌های بهداشتی اولیه برای ارائه مراقبت‌های فوری برای نجات جان و دست‌ها به جوامع روستایی یا دورافتاده عمل می‌کردند.
نیاز فوری به ارتقای مسیر مراقبت از تروما در سودان وجود دارد. بیمارستان‌ها به پشتیبانی فوری با کارکنان مراقبت‌های بهداشتی قابل استقرار، از جمله پزشکان و پرستاران آموزش دیده در مراقبت از تروما، همراه با تجهیزات آسیب‌دیدگی، از جمله فیکساتورهای خارجی و سایر تجهیزات جراحی نیاز دارند. آمبولانس ها و امدادگران باید به وسایل نجات غریق مجهز شوند تا بتوان به موقع به بیماران آسیب دیده برای مراقبت های فوری اورژانسی دسترسی پیدا کرد.
بیمارستان ها همچنین به تجهیزات اولیه عملیاتی مانند سوخت، آب و برق نیاز دارند.
با این حال، هیچ یک از موارد فوق نمی تواند بدون حرمت مراقبت های بهداشتی محترمانه و دسترسی ایمن برای کارکنان مراقبت های بهداشتی انجام شود. اگر حملات علیه مراقبت های بهداشتی ادامه یابد، این بیماران هستند که بیشترین آسیب را متحمل خواهند شد. بدون مراقبت های بهداشتی، تعداد مرگ و میر ناشی از خشونت، یا به طور غیرمستقیم ناشی از مسائل بهداشتی، مانند بیماری های واگیر، مادر، نوزاد، تغذیه و غیرواگیر به سرعت افزایش می یابد.
[ad_2]