ردیابی الگوهای در حال تغییر سریع افکار خودکشی

در یک مطالعه جدید، محققان دانشگاه هاروارد رویکردی جزئی برای اندازه‌گیری مدت و دفعات تفکر خودکشی در پیش گرفتند. آنها با کمک یک اپلیکیشن گوشی هوشمند توانستند شرکت کنندگان را چندین بار در روز در طول چند هفته تحت نظر بگیرند. این ارزیابی ها نشان داد که تفکر خودکشی به سرعت تغییر می کند – با مقیاس های زمانی بسیار کوتاه تر از آنچه قبلا تصور می شد. و آنها احساس محکم تری ارائه کردند که چه زمانی میل خودکشی بیشتر پیش بینی کننده قصد آینده است. نتایج این هفته در مجله منتشر شد مجموعه مقالات آکادمی ملی علوم.

به گفته نویسنده اصلی دانیل کوپر اسمیت، دکترای. دانشجویی که در آزمایشگاه با متیو ناک محقق خودکشی با نفوذ کار می کند، علاقه علمی به خودکشی در دهه های اخیر افزایش یافته است. اما بیشتر این تحقیقات بر کمیت کردن مرگ و میر یا شناسایی خطر متمرکز شده است. تعداد کمی به دنبال درک خطوط اساسی تفکر و رفتار آسیب‌رسان به خود بوده‌اند، اطلاعاتی که می‌تواند به راهنمایی بهتر پیشگیری مؤثرتر کمک کند.

Coppersmith گفت: “یک جنبه اساسی از دیگر حوزه های علم، مشاهده پدیده های طبیعی است که در طبیعت آشکار می شوند.” از آنجایی که ما لزوماً این کار را با خودکشی انجام نداده‌ایم، پاسخی برای سؤالات اساسی نداریم: افکار خودکشی هر چند وقت یکبار اتفاق می‌افتد؟ چقدر طول می‌کشد؟

با مطالعه جدید، Coppersmith، Nock، و نویسندگان همکار آنها می خواستند تفکر خودکشی را در زمان وقوع به تصویر بکشند. در طی 42 روز، 105 بزرگسال با سابقه افکار خودکشی، پنجره‌های بازشو با فرکانس بالا را از طریق برنامه دریافت کردند که در آن سؤالاتی در مورد افکار و احساسات آنها وجود داشت. یکی از آنها در مورد میزان تمایل آنها به خودکشی در همان لحظه پرسید. دیگری مربوط به وضعیت فعلی قصد خودکشی آنها بود. پاسخ ها می توانند در مقیاس صفر تا 10 داده شوند که 10 نشان دهنده تمایل یا قصد “بسیار قوی” برای خودکشی است.

خرد کردن داده ها چندین بینش تازه به همراه داشت. اولاً، تفکر خودکشی به اختصار تمایل دارد. ارزیابی‌های کمتر مکرر، میانگین مدت افزایش میل خودکشی را 9 ساعت و نیم نشان می‌دهند. تست فرکانس بالا این میانگین را 1.4 ساعت نشان می دهد. Coppersmith گفت: “اگر ما این نمونه با فرکانس بالاتر از داده ها را نداشتیم، ممکن بود استنباط کنیم که این نوع افکار بسیار طولانی تر هستند.”

نمونه‌گیری با فرکانس بالا همچنین مطالعات قبلی را تأیید کرد که نشان می‌داد تفکر خودکشی می‌آید و می‌رود. Coppersmith گفت: «حتی در میان افرادی که اخیراً اقدام به خودکشی کرده‌اند یا سابقه رفتار خودکشی داشته‌اند، اکثر اوقات به فکر خودکشی نیستند. «صفر» رایج‌ترین پاسخی بود که هنگام رتبه‌بندی تمایل به خودکشی و قصد خودکشی داده شد.

در نهایت، انواع مختلف تفکر خودکشی با توجه به مقیاس‌های زمانی متفاوت عمل می‌کنند. تمایل به خودکشی فعلی تمایل به پیش‌بینی میل خودکشی آینده را برای حدود 20 ساعت دارد، در حالی که قصد خودکشی کمتر رایج است و می‌توان آن را در مقیاس‌های زمانی یک تا سه ساعتی پیش‌بینی کرد. Coppersmith خاطرنشان کرد: ما همچنین درک بهتری از نحوه تعامل این ساختارهای مختلف داریم. ما توانستیم روی پنجره ای بزرگنمایی کنیم که در آن میل بیشتر پیش بینی کننده نیت آینده است، که به نظر می رسد حدود دو تا سه ساعت طول بکشد.

ناک، استاد روانشناسی ادگار پیرس و رئیس بخش روانشناسی هاروارد، 15 سال پیش مطالعه مشابهی را رهبری کرد. در آن زمان ناک و تیمش به PalmPilots تکیه می کردند که نظرسنجی را به چند بار در روز محدود می کرد. با این حال، خود ارزیابی های پایان روز نشان داد که تفکر خودکشی در اکثر داوطلبان مطالعه در یک ساعت یا کمتر از بین رفته است. مسمیت گفت: «مردم این فواصل کوتاه را توصیف می کردند، اما [the researchers] در آن پنجره های زمانی داده ها را جمع آوری نمی کردند.”

گاهی اوقات داوطلبان در مطالعه جدید هر چند ساعت یک بار پینگ دریافت می کردند. در مواقع دیگر، یک انفجار یک ساعته هر 10 دقیقه یک هشدار می آورد. ناک که در سال 2011 جایزه مک آرتور را برای کار خود در تحقیقات و پیشگیری از خودکشی دریافت کرد، این رویکرد را به پیشرفت‌های فناوری در میکروسکوپ‌ها تشبیه کرد که به دانشمندان اجازه می‌دهد تا هرچه بیشتر روی سوژه‌های خود بزرگنمایی کنند.

محققان تاکید کردند که بدون خطر افزایش خطر بر اساس متاآنالیزهای متعدد، سؤال از شرکت کنندگان در مطالعه در مورد خودکشی بی خطر است. Coppersmith افزود، در طول این فرآیند، به داوطلبان از طریق برنامه در مورد 988 Suicide & Crisis Lifeline و سایر منابع یادآوری شد.

در حالی که یافته‌ها روشن هستند و نشان می‌دهند که خطر خودکشی در دوره‌های زمانی بسیار کوتاه ظاهر می‌شود و کاهش می‌یابد، Coppersmith هشدار داد که قبل از ارائه نسخه‌های مشخص به تحقیقات بیشتری نیاز است. او گفت: “اما اگر درک بهتری از مقیاس زمانی داشته باشیم، ممکن است در نهایت درک بهتری از زمان به کارگیری مداخلات داشته باشیم.”

ارائه شده توسط روزنامه هاروارد

این داستان توسط روزنامه هاروارد، روزنامه رسمی دانشگاه هاروارد منتشر شده است. برای اخبار بیشتر دانشگاه، به Harvard.edu مراجعه کنید.