جستجو برای منشا تومور نادر به موضوع داغ احتمالی در تحقیقات سرطان اشاره می کند: سوکسینیلاسیون

محققان CNIO (مرکز ملی تحقیقات سرطان اسپانیا) کشف کرده‌اند که یکی از علل تومور نادر فئوکروموسیتوم-پارگانگلیوما، قطع یک مرحله بسیار خاص در تولید برخی پروتئین‌ها به نام سوکسینیلاسیون است. بر اساس نتایج جدید که در مجله منتشر شده است، این مکانیسم نسبتاً ضعیفی است که ممکن است در بیماری‌های بیشتری از آنچه قبلا تصور می‌شد دخیل باشد. ارتباطات سرطان.

محققان در این مقاله می نویسند که نقص در پروتئین DLST از سوکسینیلاسیون جلوگیری می کند و بنابراین DLST یک هدف درمانی امیدوارکننده برای درمان بیماری های مرتبط با سوکسینیلاسیون نامنظم است.

جهشی که باعث ایجاد تومور نادر فئوکروموسیتوم-پاراگانگلیوما می شود

پروتئین ها بلوک های سازنده ارگانیسم، جزء ساختاری بافت ها و اندام ها هستند. آنها همچنین نانوماشین هایی هستند که تمام عملکردهای بیولوژیکی را انجام می دهند. ده ها هزار پروتئین مختلف انسانی وجود دارد و هر کدام وظایف خود را دارند: انتقال اکسیژن در خون، انقباض ماهیچه ها، خواندن DNA و حتی تولید پروتئین های دیگر. هنگامی که سرطان ایجاد می شود، همیشه به معنای وجود پروتئین های معیوب است.

آلبرتو کاسکون و سارا ملید، از گروه سرطان غدد درون ریز ارثی CNIO، می خواستند بفهمند در پنج بیمار خاص مبتلا به فئوکروموسیتوم-پارگانگلیوما چه مشکلی پیش می آید. میزان بروز این تومورهای نادر که در واقع یک بیماری منفرد در نظر گرفته می شود، سالانه سه تا هشت مورد در هر میلیون نفر است.

در طول دهه گذشته، این گروه CNIO پنج ژن از 22 ژن دخیل در این بیماری را تاکنون کشف کرده است.

در مورد پنج بیمار که تجزیه و تحلیل آنها منجر به نتیجه جدید شده است، محققان جهش عامل را می دانستند، زیرا خودشان آن را در سال 2019 کشف کردند. اما آنها نمی دانستند که به دلیل آن جهش در سلول ها چه مشکلی پیش می آید.

اختلال در متابولیسم سلولی، هیپوکسی کاذب و سرطان

پروتئین ها بر اساس دستورالعمل های نوشته شده در ژن ها ساخته می شوند. جهش ها معادل دستورالعمل های اشتباه است. جهش های مورد مطالعه Cascón و Mellid بر پروتئین DLST که در متابولیسم سلولی نقش دارد، تأثیر می گذارد. مشخص است که وقتی در برخی پروتئین‌های مربوط به متابولیسم سلولی نقص وجود دارد، هیپوکسی کاذب می‌تواند رخ دهد، وضعیتی که در آن سلول‌های تومور، گلیکولیز را به عنوان راهی برای به دست آوردن انرژی، حتی در حضور اکسیژن، افزایش می‌دهند، که به نفع آنها است.

محققان CNIO کشف کردند که پروتئین DLST جهش یافته به طور موثری با جلوگیری از تولید صحیح پروتئین های دیگر، این شبه هیپوکسی دوستدار سرطان را ایجاد می کند. به طور خاص، از سوکسینیله شدن سایر پروتئین ها جلوگیری می کند.

سوکسینیلاسیون: پروتئین‌های زیبا

سوکسینیلاسیون یکی از آخرین مراحل در ساخت برخی پروتئین ها است. اطلاعات ژنتیکی تعیین می کند که کدام قطعات پروتئین را تشکیل می دهند و به چه ترتیبی باید مرتب شوند. اما بعد از اینکه قطعات مونتاژ شدند، مانند مهره‌هایی روی گردنبند، اغلب باید با مولکول‌های خاصی تکمیل شوند، که مانند سنجاق به گردنبند اضافه می‌شوند. این تزیینات عملکرد پروتئین ها را تغییر می دهد.

در سوکسینیلاسیون، گروه شیمیایی سوکسینیل به پروتئین اضافه می شود. Cascón و Mellid می گویند که این مکانیسم هنوز به خوبی مورد مطالعه قرار نگرفته است، “اما به نظر می رسد که برای عملکرد پروتئین بسیار مهم است و شروع به مطالعه گسترده ای دارد، نه تنها در سرطان، بلکه در سایر بیماری ها.”

عدم وجود سوکسینیلاسیون منجر به سرطان می شود

آنها توضیح می‌دهند که وقتی پروتئین DLST دارای جهش‌هایی باشد که در بیماران PPGL پیدا کرده‌ایم، سوکسینیلاسیون رخ نمی‌دهد و این باعث می‌شود که بسیاری از پروتئین‌های کلیدی برای عملکرد سلول هیپوسوکسینیله شوند.

پروتئین‌ها به‌درستی سوکسینیله نمی‌شوند، چیزی است که ما به عنوان یکی از مکانیسم‌هایی پیشنهاد می‌کنیم که می‌تواند باعث ایجاد تومور شود. پروتئین‌های هیپوسوکسینیله در فئوکروموسیتوم و پاراگانگلیوما در چندین فرآیند دخیل هستند و زمانی که آنها به درستی عمل نکنند، هیپوکسی کاذب تحریک می‌شود که به نفع تومور است. سلول‌ها، می‌گویند ملید و کاسکون.