مطالعه کمبود مرتبط بالینی “هورمون پیوند” اکسی توسین را نشان می دهد

هورمون اکسی توسین برای تعامل اجتماعی و کنترل احساسات مهم است. کمبود این هورمون قبلا در بیماری های مختلف مانند اوتیسم فرض شده بود، اما هرگز ثابت نشده بود. اکنون برای اولین بار محققان دانشگاه بازل و بیمارستان دانشگاه بازل موفق شده اند کمبود اکسی توسین را در بیماران مبتلا به کمبود وازوپرسین ناشی از بیماری غده هیپوفیز نشان دهند. این یافته می تواند کلید توسعه رویکردهای درمانی جدید باشد.

هورمون های اکسی توسین و وازوپرسین در یک ناحیه از مغز تولید می شوند و از نظر ساختار نیز بسیار شبیه هستند. بیماران با کمبود نادر وازوپرسین نمی توانند ادرار خود را متمرکز کنند و در نتیجه یک لیتر آب از دست می دهند. برای جبران این ضرر موظفند روزانه تا 10 لیتر یا بیشتر بنوشند.

با اسپری بینی یا قرص حاوی وازوپرسین مصنوعی، این علائم معمولاً بدون هیچ مشکلی قابل درمان هستند. با این حال، حتی با این درمان، بسیاری از بیماران اضطراب، مشکل در تعاملات اجتماعی یا اختلال در آگاهی عاطفی را نشان می دهند.

این علائم می تواند ناشی از کمبود اکسی توسین باشد که به آن «هورمون پیوند» نیز می گویند. دکتر جیهان آتیلا، متخصص غدد و نویسنده ارشد مطالعه ای که اکنون در مجله منتشر شده است، توضیح می دهد: «از آنجایی که تولید این دو هورمون از نظر تشریحی بسیار نزدیک است، اختلالاتی که باعث کمبود وازوپرسین می شود می تواند بر نورون هایی که اکسی توسین تولید می کنند نیز تأثیر بگذارد. لانست دیابت و غدد درون ریز.

تقویت کننده های اکسی توسین فقط روی افراد سالم کار می کنند

با این حال، اندازه گیری اکسی توسین دشوار است و برای تولید یک نتیجه قابل اعتماد به یک “تست تحریک” نیاز است. این آزمایش باعث تحریک ترشح اکسی توسین یعنی ترشح هورمون در بدن می شود. MDMA (3،4-متیلن دیوکسی-N-متامفتامین)، که بیشتر به عنوان اکستازی شناخته می شود، یکی از این مواد محرک است.

محققان دانشگاه بازل و بیمارستان دانشگاه بازل به سرپرستی پروفسور میرجام کریست کرین اکنون نشان داده اند که سطح اکسی توسین در افراد سالم پس از یک دوز MDMA 8.5 برابر بیشتر است، در حالی که در افراد مبتلا به کمبود وازوپرسین بدون تغییر باقی می ماند. . این شواهد قوی نشان می دهد که تولید اکسی توسین آنها نیز مختل شده است.

همانطور که انتظار می رفت، افزایش اکسی توسین در افراد سالم پس از دوز MDMA باعث رفتار اجتماعی و افزایش همدلی، همراه با کاهش علائم اضطراب شد. از طرف دیگر بیماران مبتلا به کمبود وازوپرسین هیچ تغییری در این نواحی نشان ندادند. آتیلا متخصص غدد می گوید: کمبود اکسی توسین در افراد مبتلا به کمبود وازوپرسین حداقل تا حدی این یافته را توضیح می دهد.

درمان با اکسی توسین؟

میرجام کریست کرین، سرپرست این مطالعه و معاون رئیس پژوهش، می‌گوید: «بنابراین این نتایج برای اولین بار ثابت می‌کند که کمبود اکسی‌توسین از نظر بالینی واقعاً وجود دارد. غدد درون ریز در بیمارستان دانشگاه

علاوه بر این، نتایج به درک عمیق تر اکسی توسین به عنوان یک هورمون کلیدی برای اثرات اجتماعی-عاطفی کمک می کند. همین محققان در دپارتمان تحقیقات بالینی در حال حاضر در حال برنامه ریزی یک مطالعه بزرگ هستند تا بررسی کنند که آیا درمان با اکسی توسین می تواند علائم روانی را در بیماران مبتلا به کمبود وازوپرسین بهبود بخشد.