بهبود تصمیمات آنتی بیوتیک درمانی در نوزادان

دو مطالعه برجسته از یک تیم تحقیقاتی بین‌المللی، نور جدیدی را در مورد استفاده بیش از حد آنتی‌بیوتیک در نوزادان روشن کرده‌اند و بر نیاز به اقدامات و مداخلات بهتر برای به حداقل رساندن آسیب‌های احتمالی به میکروبیوم‌های در حال رشد نوزادان و خطرات آتی برای سلامتی آن‌ها تاکید می‌کنند.

اولین مطالعه، منتشر شده در شبکه JAMA باز است، یافته هایی را از بزرگترین گروه تا به امروز، شامل 760000 نوزاد، ارائه کرد که به بررسی بروز عفونت باکتریایی شدید نوزادان در هفته اول زندگی و استفاده از آنتی بیوتیک ها می پردازد.

پروفسور بالینی در دانشکده پزشکی دانشگاه استرالیای غربی، توبیاس استرانک، که رئیس برنامه سلامت نوزادان و دوره زندگی در موسسه Telethon Kids و مشاور نوزادان در بیمارستان کینگ ادوارد مموریال است، نویسنده ارشد و تنها محقق استرالیایی در این تیم بود. و گفت که این مطالعه استفاده بیش از حد قابل توجهی از آنتی بیوتیک ها را در مراحل اولیه زندگی نشان می دهد، و استرالیا نرخ بالایی را تجربه می کند.

وی گفت: «ما دریافتیم که در طول دوره مطالعه، نزدیک به سه درصد از نوزادان تازه متولد شده در هفته اول خود آنتی بیوتیک دریافت کردند که در نتیجه به ازای هر 1000 تولد، به طور متوسط ​​135 روز در معرض آنتی بیوتیک قرار گرفتند.

هنگامی که یک مورد سپسیس شناسایی شد، چندین نوزاد – تا 58 – به عنوان یک اقدام احتیاطی تحت درمان با آنتی‌بیوتیک قرار گرفتند که در مجموع 273 روز درمان آنتی‌بیوتیکی در تمام نوزادان شرکت‌کننده در این مطالعه انجام شد.

مقاله دوم، منتشر شده در ارتباطات طبیعت، که پروفسور استرانک نیز نویسنده ارشد آن بود، کاوش دقیق تری از حقایق کمک به درمان بیش از حد، اثرات نامطلوب بالقوه و ابزارهایی که باید برای رسیدگی و کاهش آن ایجاد و اجرا شوند، ارائه کرد.

“ما دریافتیم که قرار گرفتن در معرض آنتی بیوتیک در اوایل زندگی نه تنها می تواند منجر به افزایش میزان مقاومت ضد میکروبی شود، بلکه میکروبیوم در حال رشد را مختل می کند، و به طور بالقوه به بیماری های مختلف در زندگی بعدی مانند دیابت، چاقی، بیماری التهابی روده، آسم و آلرژی کمک می کند.” پروفسور استرانک گفت.

درمان های آنتی بیوتیکی نوزادان با جدایی مادر از نوزاد، بستری طولانی تر در بیمارستان، کاهش نرخ شیردهی و افزایش هزینه های مراقبت های بهداشتی مرتبط بود.

محققان دریافتند یک تلاش مشترک برای بهینه سازی فرآیند تصمیم گیری در مورد آنتی بیوتیک درمانی در نوزادان ضروری است، با سه مرحله پیشنهادی برای فعال کردن این امر.

اولی تعیین کمیت و به اشتراک گذاری داده های عملکرد، ایجاد احساس فوریت برای تغییر رفتار و امکان تصمیم گیری مسئولانه بود؛ و دوم ایجاد یک داشبورد معیار دسترسی آزاد برای مقایسه بار بیماری با بار درمان. پروفسور استرانک گفت.

سومین مورد، توسعه مداخلات آموزشی و تکنیک‌های نوآورانه، مانند استفاده از هوش مصنوعی و تجزیه و تحلیل معمول داده‌ها، با هدف نهایی حفظ میکروبیوم‌های نوزادان، مبارزه با مقاومت ضد میکروبی و بهبود نتایج سلامت برای نسل‌های آینده بود.