مطالعه بررسی می کند که چگونه دویدن بر پاسخ مغز به نشانه های غذایی تأثیر می گذارد

بر اساس تحقیقات منتشر شده در مجله، یک جلسه ورزش باعث افزایش واکنش پذیری نسبت به نشانه های غذایی در بخش هایی از مغز می شود که با توجه، انتظار پاداش و حافظه اپیزودیک مرتبط است. نقشه برداری مغز انسان.

محققان دانشگاه Loughborough بریتانیا، دانشگاه بریستول، دانشگاه ناتینگهام و دانشگاه لستر، و دانشگاه Waseda در ژاپن تأثیر دویدن بر جریان خون در مغز و چگونگی تأثیر آن بر فعالیت مغز در رابطه با اشتها را بررسی کردند. آنها دریافتند که تغییرات در نحوه واکنش شرکت کنندگان به نشانه های غذایی بصری مستقل از تغییرات کلی در جریان خون در مغز رخ می دهد.

میزان غذا خوردن ما تحت تأثیر سیستم‌هایی در مغز است که به تغییرات بدن ما و محیط غذایی که در آن هستیم حساس هستند. با این حال، ما به طور کامل نمی دانیم که ورزش تا چه حد بر احتمال خوردن ما تأثیر می گذارد.

واکنش نشانه غذایی روشی است که بدن ما به غذا پاسخ می دهد. برای مثال، نحوه واکنش ما (هم از نظر جسمی و هم از نظر روانی) به دیدن یا بوی غذا است. واکنش نشانه غذایی می تواند بر اشتهای ما و میزان مصرف ما تأثیر بگذارد.

تیم مطالعه می خواست بررسی کند که آیا تغییرات جریان خون ناشی از ورزش در مغز می تواند بر نحوه واکنش افراد به غذا تأثیر بگذارد یا خیر. این تغییرات را می توان با استفاده از تصویربرداری رزونانس مغناطیسی عملکردی (fMRI) ثبت کرد. اسکن fMRI به ما کمک می کند تا با تشخیص تغییرات کوچک در جریان خون، آنچه در مغز اتفاق می افتد ارزیابی کنیم.

برای این مطالعه، بیست و سه مرد قبل و بعد از 60 دقیقه دویدن یا استراحت تحت اسکن fMRI قرار گرفتند. در طول اسکن، از آنها خواسته شد تا به سه نوع تصویر از غذاهای کم‌انرژی مانند میوه‌ها و سبزیجات گرفته تا غذاهای پرانرژی مانند شکلات و همچنین اقلام غیرغذایی مانند مبلمان نگاه کنند.

محققان دریافتند که انجام تمرینات ورزشی احساس گرسنگی شرکت کنندگان را سرکوب می کند، اما واکنش پذیری بخش های مختلف مغز آنها را به نشانه های غذایی افزایش می دهد. تیم مطالعه با استفاده از نوع دیگری از fMRI، تغییراتی را در جریان خون در مغز پس از ورزش تشخیص داد، اگرچه به نظر نمی‌رسد که این تغییرات بر سیگنال‌های واکنش‌پذیری نشانه غذایی تأثیر بگذارد.

دکتر آلیس تاکری، محقق ارشد در متابولیسم ورزش از دانشکده ورزش، ورزش و علوم بهداشتی لافبورو (SSEHS) نویسنده اصلی این مطالعه بود. او گفت: «یافته‌های ما تأیید می‌کند که افراد در طول یک جلسه ورزش و بلافاصله بعد از آن کمتر احساس گرسنگی می‌کنند و بینش‌هایی در مورد تأثیر کوتاه‌مدت ورزش بر پاسخ‌های اشتهای مغز ارائه می‌دهد.

“اگرچه برای تعیین پیامدهای این یافته ها به تحقیقات بیشتری نیاز است، اما می دانیم که مغز نقش مهمی در کنترل اشتها و مصرف غذا ایفا می کند. این مطالعه بخشی از یک همکاری هیجان انگیز است که ما قصد داریم در ادامه کاوش آن را توسعه دهیم. نحوه تعامل ورزش و اشتها، از جمله تأثیر بر پاسخ های مرکزی (مغز).

دیوید استنسل، پروفسور متابولیسم ورزش در SSEHS، افزود: “نقش ورزش در اصلاح اشتها و کمک به کنترل وزن همچنان یک موضوع بحث برانگیز است. این تحقیق نشان می‌دهد که نحوه واکنش مغز ما به نشانه‌های غذایی را می‌توان با ورزش تغییر داد.

“این مطالعه سکوی پرشی برای کار بیشتر برای توصیف پاسخ های اشتها به ورزش به طور دقیق و جامع تر فراهم می کند. این به نوبه خود به ما درک بهتری از نقش ورزش در پیشگیری و مدیریت افزایش وزن ناسالم می دهد.”

دکتر النور هینتون از دانشگاه بریستول، گفت: “این تحقیق به عنوان یک همکاری آزمایشی کوچک بین دو BRC NIHR در Loughborough و Bristol آغاز شد. ما خوشحالیم که برنامه های اولیه ما برای تولید این نشریه در نقشه برداری مغز انسان، که در آن ما تخصص مربوطه خود را به اشتراک گذاشته ایم. اکنون انتشار دیگری از این همکاری پربار در انتظار است، که ارزش همکاری در بین گروه‌های تحقیقاتی ما را نشان می‌دهد.”