مطالعه نشان می دهد خطر زوال عقل هر چه زودتر فرد به دیابت مبتلا شود افزایش می یابد

تحقیق جدید منتشر شده در دیابت شناسی ارتباط بین دیابت نوع 2 (T2D) و ابتلا به زوال عقل در سنین بالاتر را نشان می دهد – با خطر زوال عقل هرچه زودتر فرد به T2D مبتلا شود، افزایش می یابد. مطالعه توسط Ph.D. دانشجوی جیاقی هو و پروفسور الیزابت سلوین از دانشکده بهداشت عمومی جان هاپکینز بلومبرگ، بالتیمور، MD، ایالات متحده و همکارانش.

مطالعه آنها ارتباط بین پیش دیابت و زوال عقل را بررسی کرد. پیش دیابت یک مرحله میانی از قند خون بالا است که در آن قند خون بالا است اما هنوز از آستانه T2D عبور نکرده است. پیش دیابت خطر بالایی برای پیشرفت دیابت دارد اما به طور مستقل با سایر پیامدهای بالینی مرتبط است. اکثر افرادی که به T2D مبتلا می شوند ابتدا از این “پنجره” پیش دیابت عبور می کنند.

خطر پیشرفت به T2D در میان افراد مبتلا به پیش دیابت قابل توجه است. در میان بزرگسالان میانسال مبتلا به پیش دیابت، 5 تا 10 درصد در سال به T2D مبتلا می شوند که در مجموع 70 درصد از افراد مبتلا به پیش دیابت در طول زندگی خود به T2D پیشرفت می کنند. در ایالات متحده، تا 96 میلیون بزرگسال مبتلا به پیش دیابت هستند که 38 درصد از جمعیت بزرگسال را تشکیل می دهد.

برای درک خطرات زوال عقل مرتبط با پیش دیابت، نویسندگان داده های شرکت کنندگان در مطالعه خطر آترواسکلروز در جوامع (ARIC) را تجزیه و تحلیل کردند. افراد ثبت نام شده در سنین 45-64 سال در سال های 1987-1989 و از چهار شهرستان ایالات متحده بودند: شهرستان فورسیث، کارولینای شمالی. جکسون، می سی سی پی؛ حومه مینیاپولیس، مینه سوتا؛ و شهرستان واشنگتن، مریلند. دوره پایه برای تجزیه و تحلیل، بازدید 2 از مطالعه (1990-1992) بود، که اولین باری بود که HbA1c (هموگلوبین گلیکوزیله – معیار کنترل قند خون) و عملکرد شناختی در این مطالعه اندازه‌گیری شد.

ارزیابی‌های عملکرد شناختی داده‌های یک سیستم نمره‌دهی شامل سه آزمون شناختی را که در بازدیدهای 2 (1990-1992) و 4 (1996-1998) اجرا شد، مجموعه ده آزمون عصب روان‌شناختی گسترده، که از بازدید 5 (2011-2013 به بعد) اجرا شد، ترکیب کرد. و مصاحبه مطلع (رده بندی دمانس بالینی [CDR] مقیاس و پرسشنامه فعالیت های عملکردی [FAQ]). آزمون وضعیت ذهنی کوچک (MMSE) نیز برگزار شد. شرکت کنندگان تا سال 2019 پیگیری شدند.

نویسندگان پیش دیابت را به عنوان هموگلوبین گلیکوزیله (HbA) تعریف کردند_1c– اندازه گیری کنترل قند خون) 39-46 mmol/mol (5.7٪-6.4٪). آنها همچنین تشخیص های بعدی T2D را در طول پیگیری بررسی کردند.

نویسندگان ارتباط پیش دیابت با خطر زوال عقل را قبل و بعد از محاسبه برای توسعه بعدی T2D در میان شرکت کنندگان ARIC با پیش دیابت در ابتدا ارزیابی کردند. این برای درک میزان ارتباط پیش دیابت با زوال عقل با پیشرفت به دیابت انجام شد. آنها همچنین ارزیابی کردند که آیا سن در تشخیص دیابت خطر زوال عقل را تعدیل می کند یا خیر.

از میان 11656 شرکت‌کننده بدون دیابت در ابتدا، 2330 نفر (20%) پیش دیابت داشتند. هنگام محاسبه دیابتی که پس از دوره ابتدایی ایجاد شد، نویسندگان هیچ ارتباط آماری معناداری بین پیش دیابت و زوال عقل پیدا نکردند. با این حال، آنها دریافتند که سن زودتر پیشرفت به T2D قوی ترین ارتباط را با زوال عقل دارد: سه برابر افزایش خطر زوال عقل برای کسانی که قبل از 60 سالگی به T2D مبتلا می شوند. کاهش خطر ابتلا به T2D در سنین 60 تا 69 سال به 73 درصد و برای افرادی که در سنین 70 تا 79 سال به T2D مبتلا می شوند به 23 درصد افزایش می یابد. در سنین 80 سال یا بالاتر، ابتلا به T2D با افزایش خطر زوال عقل مرتبط نبود.

نویسندگان نتیجه گیری می کنند، “پیش دیابت با خطر زوال عقل مرتبط است، اما این خطر با ایجاد دیابت توضیح داده می شود. شروع دیابت در سنین پایین به شدت با زوال عقل مرتبط است. بنابراین، پیشگیری یا به تاخیر انداختن پیشرفت پیش دیابت به دیابت به میزان قابل توجهی کاهش می یابد. بار آینده زوال عقل.”