[ad_1]
(الف) درصد تغییر Δ در AUC پپتید C (0-120 دقیقه) برای مقایسه MMTT بین خط پایه (قبل از درمان) و 12 ماه پس از درمان، در روز 372 بازدید. مقایسه شرکت کنندگان تحت درمان در بخش A مطالعه (مطالعه افزایش دوز) انجام شد. شرکت‌کنندگانی که ProTrans با دوز بالا (n=3) دریافت می‌کردند، حفظ درصد Δ AUC خود را در مقایسه با شرکت‌کنندگانی که با ProTrans با دوز پایین درمان می‌شدند نشان دادند (n=3؛ P=0.02، آزمون من ویتنی). (ب) % تغییر Δ در AUC پپتید C (0-120 دقیقه) برای مقایسه MMTT بین خط پایه (قبل از درمان) و 12 ماه پس از درمان، در روز 372 ویزیت، برای شرکت کنندگان در بخش B مطالعه (ProTrans) درمان، 10=n؛ دارونما، 5=n). ProTrans اثر آماری معنی داری را در مقایسه با دارونما نشان داد (02/0=p، آزمون من ویتنی). (ج) تغییر Δ در نیاز روزانه به انسولین در شرکت کنندگانی که در بخش B مطالعه شرکت کردند، قبل از درمان در مقایسه با 12 ماه پس از درمان. ProTrans در مقایسه با دارونما اثر آماری معنی‌داری را نشان داد (05/0=p، آزمون t دو دنباله بدون جفت دانشجو). تمام داده ها به صورت نمودارهای جعبه و سبیل حداقل ارائه می شوند. به حداکثر *pDiabetologia (2023). DOI: 10.1007/s00125-023-05934-3
تحقیقات انجام شده در سوئد به سرپرستی دانشگاه اوپسالا، استفاده از سلول های استرومایی مزانشیمی را برای توقف پیشرفت دیابت نوع 1 تازه تشخیص داده شده مورد بررسی قرار داده است. در این مقاله، “سلول های استرومایی مزانشیمی مشتق از بند ناف، تولید انسولین درون زا را در دیابت نوع 1 حفظ می کنند: یک کارآزمایی تصادفی دوسوکور کنترل شده با دارونما فاز I/II” که در مجله منتشر شده است. دیابت شناسی، محققان جزئیات مطالعه و نتایج یک مجموعه نمونه کوچک از 24 شرکت کننده را شرح می دهند.
محققان از سلول های استرومایی مزانشیمی مشتق از ژله وارتون (MSCs) استفاده کردند که از بیماران حاضر در مطالعه مشتق نشده بودند (آلوژنیک).
ژله وارتون بافت موکوس مانند ژلاتینی است که جریان خون بند ناف را بین جنین در حال رشد و جفت احاطه کرده است. سلول های بنیادی مزانشیمی مشتق شده از ژله دارای پتانسیل بازسازی، تمایز محدود نوع سلولی، خواص خود نوسازی و سیگنال دهی با سلول های دیگر هستند که منجر به تعدیل ایمنی می شود. ویژگی‌های تعدیل‌کننده ایمنی این سلول‌های بنیادی مزانشیمی به آنها اجازه می‌دهد تا در درمان‌های آلوژنیک «خارج از قفسه» استفاده شوند، زیرا بدن آنها را به عنوان بافت خارجی پس نمی‌زند.
یک فرآیند انتخاب به نام ProTrans در جمع آوری MSCهای مورد استفاده استفاده شد. فرآیند انتخاب ProTrans توسط NextCell، یک شرکت بیودارویی سوئدی که با چندین محقق درگیر در این مطالعه مرتبط است، ایجاد شد.
محققان یک کارآزمایی ترکیبی فاز I/II، متشکل از افزایش دوز و به دنبال آن یک مطالعه تصادفی، دوسوکور و کنترل شده با دارونما انجام دادند. درمان با سلول های بنیادی مزانشیمی آلوژنیک ProTrans با دارونما در بزرگسالان مبتلا به دیابت نوع 1 تازه تشخیص داده شده مقایسه شد.
این مطالعه برای آزمایش تغییرات در پپتید C برای آزمایش تحمل غذای مخلوط در یک سال پس از تزریق ProTrans / دارونما در مقایسه با عملکرد پایه قبل از درمان طراحی شد.
سطح پپتید C در افراد تحت درمان با دارونما تا 47 درصد کاهش یافت، در حالی که در افراد تحت درمان با ProTrans تنها 10 درصد کاهش یافت. به طور مشابه، نیاز به انسولین در افراد تحت درمان با دارونما به طور متوسط 10 واحد در روز افزایش یافت، در حالی که نیاز به انسولین افراد تحت درمان با ProTrans در طول دوره پیگیری 12 ماهه تغییر نکرد.
این مطالعه نشان می‌دهد که سلول‌های بنیادی مزانشیمی مشتق از ژله وارتون از طریق ProTrans یک درمان بی‌خطر برای دیابت نوع 1 که اخیراً شروع شده است، با پتانسیل حفظ عملکرد سلول‌های بتا در طولانی مدت است.
هیچ درمان دیگری در بازار یا در آزمایشات بالینی توانایی متوقف کردن پیشرفت دیابت را نشان نداده است.
دوبار کور کردن
یک مطالعه دوسوکور به گونه‌ای طراحی شده است که شرکت‌کنندگان و محققان هیچ ایده‌ای نداشته باشند که آیا یک درمان بالقوه یا دارونما در حال انجام است یا خیر. در حالی که مطالعات دوسوکور به حذف سوگیری تجربی کمک می کند، ممکن است برای اعتبار نتایج زمانی که محققان یا تحقیقات در حال انجام به شرکتی با منافع مالی در نتیجه مرتبط هستند، حیاتی تلقی شوند. طرح مطالعه کنونی نمونه‌ای عالی از مراحلی را ارائه می‌دهد که می‌توان برای اطمینان از حذف اشکال خاصی از سوگیری برداشت.
تصادفی‌سازی با کد تصادفی‌سازی مبتنی بر وب که قبل از شروع مطالعه ایجاد شده بود، انجام شد و شرکت‌کنندگان به‌طور تصادفی به درمان ProTrans یا دارونما تقسیم شدند. پاکت‌های حاوی کدهای منطبق در یک اتاق قفل شده در کلینیک نگهداری می‌شد و کارکنان مطالعه پاکت‌ها را در بازدیدهای اولیه باز می‌کردند. به این ترتیب، شرکت‌کنندگان قبل از ملاقات با کارکنان مطالعه تصادفی شدند و هیچ سوگیری در انتساب ممکن نبود.
همه شرکت کنندگان و پرسنل مطالعه نسبت به تکالیف گروهی و نوع درمان کور شدند. تنها پس از جمع‌آوری و تجزیه و تحلیل همه داده‌ها، تصادفی‌سازی رمزگشایی شد و نتایج توسط واحد آمار پزشکی، موسسه Karolinska مورد بررسی قرار گرفت.
اطلاعات بیشتر:
Per-Ola Carlsson و همکاران، سلول‌های استرومایی مزانشیمی مشتق از بند ناف، تولید انسولین درون‌زا را در دیابت نوع 1 حفظ می‌کنند: یک کارآزمایی تصادفی‌سازی شده دوسوکور با دارونما فاز I/II، دیابت شناسی (2023). DOI: 10.1007/s00125-023-05934-3
© 2023 Science X Network
نقل قول: ژله وارتون برای متوقف کردن پیشرفت دیابت در کارآزمایی فاز دوم (2023، 2 ژوئن) در 2 ژوئن 2023 از https://medicalxpress.com/news/2023-06-wharton-jelly-halt-diabetes-phase.html پیدا شد.
این برگه یا سند یا نوشته تحت پوشش قانون کپی رایت است. به غیر از هرگونه معامله منصفانه به منظور مطالعه یا تحقیق خصوصی، هیچ بخشی بدون اجازه کتبی قابل تکثیر نیست. محتوای مذکور فقط به هدف اطلاع رسانی ایجاد شده است.
[ad_2]