کارآزمایی بالینی به پیشرفت های درمانی بیماران گلیوما برای اولین بار در دهه ها اشاره می کند

در فاز 3 کارآزمایی بالینی INDIGO که توسط موسسه سرطان Dana-Farber انجام شد، vorasidenib بقای بدون پیشرفت را به طور قابل توجهی طولانی کرد و پرتو درمانی و شیمی درمانی را برای بیماران مبتلا به گلیومای جهش یافته IDH درجه 2 به تاخیر انداخت.

در فاز 3 جهانی، کارآزمایی بالینی تصادفی دوسوکور، یک درمان دقیق به نام vorasidenib بقای بدون پیشرفت را برای بیماران مبتلا به گلیوما درجه 2 با جهش IDH1 یا IDH2 بیش از دو برابر کرد. این درمان همچنین پیگیری درمان با پرتودرمانی و شیمی درمانی را به میزان قابل توجهی به تاخیر انداخت.

Patrick Y. Wen، MD، مدیر مرکز نوروآنکولوژی در موسسه سرطان Dana-Farber و یکی از محققان می گوید: «این اولین بار است که یک عامل جدید برای درمان این تومورها در بیش از 20 سال معرفی شده است. سه صندلی مطالعه کارآزمایی.

کارآزمایی INDIGO اولین فاز 3 کارآزمایی بالینی یک درمان مولکولی هدفمند برای گلیومای جهش یافته IDH است. نتایج در 4 ژوئن در یک جلسه عمومی در نشست سالانه انجمن انکولوژی بالینی آمریکا (ASCO) 2023 ارائه شد و در مجله پزشکی نیوانگلند.

گلیوماهای درجه 2 تومورهای مغزی غیرقابل درمان هستند. جهش IDH در اکثریت قریب به اتفاق گلیوماهای درجه پایین یافت می شود.

این تومورها معمولاً در جوانان 30 یا 40 ساله ظاهر می شوند. درمان فعلی شامل جراحی و به دنبال آن پرتودرمانی و شیمی درمانی است. پرتودرمانی و شیمی‌درمانی درمان‌های مؤثری هستند، اما طی چند سال پس از درمان، بیماران علائم اختلال عملکرد شناختی را که معمولاً در افراد مسن‌تر دیده می‌شود، تجربه خواهند کرد.

بر اساس نتایج کارآزمایی، درمان با vorasidenib می‌تواند نیاز به درمان با پرتودرمانی و شیمی‌درمانی را به تاخیر بیندازد. ون می‌گوید: «با به تأخیر انداختن این درمان‌ها، ما همچنین می‌توانیم اختلال عملکرد شناختی را در بیماران به تأخیر بیندازیم و کیفیت زندگی آنها را حفظ کنیم».

کارآزمایی INDIGO 331 بیمار مبتلا به گلیوماهای جهش یافته با IDH درجه 2 را که برای برداشتن تومور تحت عمل جراحی قرار گرفته بودند، مورد بررسی قرار داد. بیمارانی که ثبت نام کردند بلافاصله به پرتو درمانی و شیمی درمانی نیاز نداشتند و در عوض در یک دوره مراقبت و انتظار بودند. در طول این مدت، آنها به طور تصادفی برای مصرف vorasidenib یا دارونما انتخاب شدند.

میانگین بقای بیمارانی که vorasidenib مصرف می کردند 27.7 ماه بدون پیشرفت در مقایسه با 11.1 ماه برای بیمارانی که دارونما مصرف می کردند، داشتند. زمان تا درمان بعدی برای بیمارانی که دارونما مصرف می کردند 17.8 ماه بود. برای کسانی که vorasidenib مصرف می کنند، میانگین تعیین نشده است زیرا تنها 11.3٪ از این بیماران تاکنون به درمان بعدی پیشرفت کرده اند. این دارو همچنین دارای مشخصات ایمنی قابل کنترل بود.

ون می‌گوید: «تحمل مهم است زیرا این دارویی است که ما انتظار داریم مردم سال‌ها از آن استفاده کنند.

IDH1 و IDH2 آنزیم هایی هستند که در صورت جهش، باعث رشد سرطان می شوند. Vorasidenib هر دو آنزیم جهش یافته IDH1 و IDH2 را مهار می کند و به سد خونی مغزی نفوذ می کند. Vorasidenib در یک کارآزمایی فاز 1 که توسط Wen انجام شد، علائم قوی اثربخشی نشان داد. این شواهد مبنای کارآزمایی INDIGO شد.

ون می گوید: “اکثر گلیوماهای با درجه پایین دارای جهش IDH هستند و امید این بود که مهارکننده های IDH بتوانند رشد تومور را کاهش دهند.” کارآزمایی INDIGO نشان می‌دهد که مهارکننده‌های IDH می‌توانند در گلیوماهای درجه پایین با جهش IDH کار کنند.

نتایج مثبت در را به روی تعدادی از امکانات جدید برای بیماران باز می کند. به عنوان مثال، ون یک کارآزمایی در حال انجام دارد که بر روی vorasidenib با ایمونوتراپی تحقیق می کند و کارآزمایی های برنامه ریزی شده ای وجود دارد که vorasidenib را با رادیوتراپی استاندارد و شیمی درمانی ترکیب می کند.

ون می گوید: «در زمینه ای که به نظر می رسد هیچ چیز کار نمی کند، این نتایج نشان می دهد که چیزی می تواند کار کند. “امید است که این نه تنها به بسیاری از بیماران کمک کند، بلکه شرکت ها و محققان بیشتری را تشویق کند تا منابعی را در این زمینه اختصاص دهند.”