Axi-cel به طور قابل توجهی بقا را در بیماران آزمایشی با لنفوم سلول B بزرگ عودکننده زودرس یا مقاوم می کند.

بیماران مبتلا به لنفوم سلول B بزرگ عودکننده زودرس یا مقاوم به درمان، در مقایسه با شیمی‌ایمونوتراپی استاندارد مراقبت فعلی، در مقایسه با درمان با سلول‌های T با گیرنده آنتی ژن کایمریک (CAR) به طور قابل توجهی بهبود یافته بودند. نتایج فاز III آزمایش ZUMA-7 توسط محققان مرکز سرطان اندرسون MD دانشگاه تگزاس گزارش شده است.

داده های این مطالعه امروز توسط جیسون وستین، MD، مدیر تحقیقات بالینی در بخش لنفوم و میلوما، در نشست سالانه انجمن انکولوژی بالینی آمریکا (ASCO) در سال 2023 ارائه شد و به طور همزمان در مجله پزشکی نیوانگلند.

در یک پیگیری متوسط ​​47.2 ماهه، axi-cel نسبت به درمان استاندارد از نظر آماری بهبود قابل توجهی در بقای کلی (OS) نشان داد. میانه OS هنوز برای axi-cel به دست نیامده بود، به این معنی که بیش از نیمی از بیماران در زمان این تجزیه و تحلیل، در مقایسه با میانگین OS 31.1 ماهه در بازوی کنترل، زنده بودند. نرخ بقای چهار ساله تخمین زده شده با axi-cel 54.6٪ و با مراقبت استاندارد 46٪ بود که مربوط به کاهش 27.4٪ در خطر مرگ با سلول درمانی است.

“این اولین کارآزمایی تصادفی فاز III در نزدیک به 30 سال است که بقای کلی را با درمان خط دوم درمانی برای بیماران مبتلا به لنفوم تهاجمی بهبود می بخشد. شیمی درمانی با دوز بالا و پیوند سلول های بنیادی، استاندارد قدیمی، بخش کوچکی از بیماران را معالجه کرد اما نتیجه داد. وستین گفت که عوارض جانبی برای همه دارد. کیفیت زندگی بیماران تحت درمان با axi-cel سریعتر از بیماران تحت درمان با شیمی درمانی بهبود یافت و نتایج ما از axi-cel به عنوان یک درمان خط دوم برای این بیماران پشتیبانی می کند.

لنفوم سلول B نوعی لنفوم غیر هوچکین است که از سلول های B منشا می گیرد. طبق گزارش انجمن سرطان آمریکا، لنفوم های سلول B تقریباً 85 درصد از کل لنفوم ها را در ایالات متحده تشکیل می دهند. لنفوم سلول B منتشر شایع ترین است، با نزدیک به 30000 نفر در سراسر کشور هر ساله به تازگی تشخیص داده می شود.

Axi-cel توسط سازمان غذا و دارو در سال 2017 برای درمان بیماران خاص مبتلا به لنفوم سلول B تایید شد و مطالعات در حال انجام برای ارزیابی مزایای این درمان نسبت به رویکردهای استاندارد فعلی ادامه دارد.

کارآزمایی بین‌المللی ZUMA-7 شامل 359 بیمار بود که طی یک سال پس از تکمیل درمان خط اول، مقاوم بودند یا عود کرده بودند. بیماران برای دریافت axi-cel، یک درمان اتولوگ CAR T ضد CD19 یا مراقبت استاندارد، که شامل دو تا سه دوره شیمی‌ایمونوتراپی و سپس شیمی‌درمانی با دوز بالا همراه با پیوند سلول‌های بنیادی اتولوگ در بیماران پاسخ‌دهنده است، تصادفی شدند.

بیماران دریافت کننده axi-cel میانگین بقای بدون پیشرفت (PFS) 14.7 ماه در مقابل 3.7 ماه با درمان استاندارد، با نرخ PFS چهار ساله تخمینی 41.8٪ در مقابل 24.4٪ با درمان استاندارد به دست آوردند. مزایای OS و PFS طرفدار axi-cel در تمام زیر گروه‌های کلیدی بیماران ثابت بود.

ایمنی axi-cel قابل کنترل و مطابق با آزمایشات قبلی بود. در افرادی که تحت درمان با axi-cel قرار گرفتند، سندرم آزادسازی سیتوکین درجه 3 در 6٪ از بیماران و حوادث عصبی درجه 3 یا بالاتر در 21٪ از بیماران رخ داد، همانطور که در تجزیه و تحلیل بقای اولیه بدون رویداد گزارش شده است. هیچ رویداد جدید سندرم انتشار سیتوکین ثبت نشد.

“در این کارآزمایی پیشگامانه، بیماران بیشتری در مقایسه با درمان استاندارد با axi-cel عمر طولانی‌تری داشتند. این اولین کارآزمایی در هر نوع سرطانی است که در آن درمان با سلول‌های CAR T بقای خود را در مقایسه با شیمی‌درمانی قدیمی‌تر بهبود می‌بخشد. این یک پیشرفت باورنکردنی است، اما ما همچنان ادامه می‌دهیم. وستین گفت، برای یادگیری اینکه کجاهای دیگر درمان با سلول های CAR T می تواند در درمان بیماران مبتلا به لنفوم سلول B پرخطر برتر باشد.” ما در حال حاضر در حال ثبت نام بیماران در یک مطالعه در درمان خط اول، کارآزمایی بالینی ZUMA-23، برای ارزیابی axi-cel در مقایسه با شیمی درمانی هستیم.