محققان به یافته های جدید مهمی در مورد چگونگی آزمایش داروهای ضد سرطان — می پردازند

دکتر هاریکریشنا ناکشاتری، نویسنده ارشد این مقاله، گفت: «این مقاله روشی را که ما برای جمع‌آوری بافت‌های تومور و آزمایش حساسیت دارویی نیاز داریم، کاملاً تغییر می‌دهد». Nakshatri استاد ماریان جی. موریسون در تحقیقات سرطان پستان در دانشکده پزشکی IU و محقق مرکز تحقیقات سرطان پستان بنیاد Vera Bradley در مرکز جامع سرطان ملوین و برن سایمون دانشگاه ایندیانا است. هال بروکسمایر، دکترا، استاد برجسته دانشکده پزشکی IU که در دسامبر 2021 درگذشت، نیز در این مطالعه مشارکت داشت.

به طور معمول، تومورها جمع آوری می شوند و در معرض اکسیژن اتاق قرار می گیرند که حدود 21 درصد است. با این حال، اندام های مختلف بدن دارای سطوح مختلف اکسیژن هستند. به عنوان مثال، مغز 4.4 درصد اکسیژن، خون 5.3 درصد و کبد 5.4 درصد دارد. هنگامی که داروهای سرطان بر روی تومورها در محیط بالینی استفاده می شود، آنها هنوز در بدن بیمار هستند و در معرض هوای محیط قرار نمی گیرند.

ناکشاتری گفت: «سطح اکسیژن در قسمت‌های مختلف بدن ما تقریباً نصف چیزی است که در هوای محیط پیدا می‌کنیم». “اکسیژن می‌تواند تاثیر متفاوتی بر عملکرد پروتئین‌های مختلف در تومورها داشته باشد. آنها ممکن است فعال شوند، سطح فعالیت خود را از دست بدهند، تخریب شوند یا تثبیت شوند. ما می‌خواستیم تومورها را به گونه‌ای آزمایش کنیم که شباهت بیشتری به وضعیت آنها داشته باشد. بدن، بنابراین ما در مورد داروهایی که باید استفاده کنیم بیشتر می دانیم.”

محققان سه داروی مختلف را روی دو نوع مختلف تومور آزمایش کردند. آنها تومورها را به نصف تقسیم کردند و یک قسمت را با اکسیژن 5 درصد آزمایش کردند، زیرا این میزان متوسط ​​اکسیژن در بدن است، و قسمت دیگر را قبل از آزمایش در معرض اکسیژن اتاق قرار دادند. آنها تفاوت سلول های بنیادی سرطانی، مسیرهای سیگنال دهی و نحوه رفتار داروها در سطوح مختلف اکسیژن را بررسی کردند. آنها دریافتند که سطح حساسیت سلول های تومور در 5 درصد اکسیژن در مقابل اکسیژن اتاق متفاوت است.

نکشتری گفت: «این مطالعه ای است که اکنون سؤالات بیشتری را ایجاد می کند که باید به آنها پاسخ دهیم. “چرا سلول‌ها واکنش متفاوتی نشان می‌دهند؟ آیا ما داروها را در برابر سلول‌های سرطانی غربالگری می‌کنیم؟ اگر داروهایی را در سطح اکسیژن فیزیولوژیک غربال کنیم، آیا داروهای مختلفی را پیدا می‌کنیم که ممکن است در تمام این سال‌ها با انجام آزمایش‌ها از دست داده باشیم. در 21 درصد اکسیژن؟

در آینده، محققان امیدوارند واکنش‌های متفاوتی را که تومورها به سطوح مختلف اکسیژن دارند، مانند 1 یا 20 درصد، بررسی کنند. Nakshatri توضیح داد که این نوع آزمایش می تواند به عنوان روش دیگری برای غربالگری برای تعیین اثربخشی دارو عمل کند.

نخشاتری گفت: «فرض کنید دارو را با روشی که در حال حاضر در اکسیژن اتاق انجام می‌دهیم شناسایی می‌کنیم، سپس لایه دیگری از آزمایش را در آزمایشگاه اضافه می‌کنیم که در آن سلول‌ها را در سطح اکسیژن فیزیولوژیکی نگه می‌داریم و مقایسه می‌کنیم که آیا دارو کار می‌کند یا نه». . “اگر موثر باشد، می توانیم به سمت محیط بالینی پیش برویم و شانس موفقیت دارو را افزایش می دهد.”

سایر نویسندگان مطالعه از دانشکده پزشکی IU عبارتند از: Brijesh Kumar، PhD، Maegan Capitano، PhD، Yunlong Liu، PhD، Constance Temm، PhD، George Sandusky، PhD، و Amber Mosley، PhD. انتشار کامل را در پیشرفت علم.

منبع داستان:

مواد ارائه شده توسط دانشکده پزشکی دانشگاه ایندیانا. نوشته اصلی توسط کریستینا گریفیث. توجه: محتوا ممکن است برای سبک و طول ویرایش شود.