[ad_1]
یک مطالعه جدید نشان می دهد که در حالی که موش های جوان و سالم تفاوت های واضحی بین ریتم دمای بدن در روز و شب نشان می دهند، در حیوانات مسن و بیمار این تفاوت اساساً از بین رفت.
در انسان و سایر پستانداران، دمای بدن در یک ریتم 24 ساعته در نوسان است. این ریتم روزانه در دمای بدن عامل مهمی در تنظیم بسیاری از فرآیندهای فیزیولوژیکی است. از دست دادن این ریتم یک نشانگر مهم و کمک کننده به بیماری است.
در مطالعه ای که در مجله منتشر شده است کرونوبیولوژی بین المللی، محققان UCLA Health ریتم دمای بدن را در موش‌های جوان و میانسال و در مدل موش بیماری هانتینگتون بررسی کردند. آنها دریافتند که در موش های سالم جوان، تفاوت مشخصی بین ریتم شبانه و حالت روز وجود دارد. در شب، موش‌های جوان و سالم دارای نوسانات فرکانس بالاتری بودند، در حالی که در روز، این نوسانات دمای بدن وجود نداشت. اما در حیوانات مسن تر و بیمار، تفاوت شب و روز ناپدید شد.
آلن گارفینکل، استاد پژوهشی پزشکی و زیست شناسی و فیزیولوژی یکپارچه، گفت: «در این موش‌های مسن‌تر و بیمار، همانطور که آهنگ می‌گوید، «تشخیص شب از روز سخت است». این از دست دادن توانایی جداسازی ریتم‌های روز از شب ممکن است یک پدیده عمومی در سلامت در مقابل بیماری باشد، زیرا تقریباً همه هورمون‌های بدن الگوی مشابهی از ریتم‌های شب و روز دارند.
منبع داستان:
مواد ارائه شده توسط دانشگاه کالیفرنیا – علوم بهداشتی لس آنجلس. توجه: محتوا ممکن است برای سبک و طول ویرایش شود.
[ad_2]