[ad_1]
شکل 1. اثرات ephoss بر سطوح نشانگر سطح سلولی مرتبط با csc و بیان ژن مرتبط با ساقه. (الف) نمای شماتیک طرح آزمایشی. مرحله 1 (PT، تومور اولیه) شامل پردازش تومورها تحت فیزیوکسی و هوای محیط، مشخصه‌یابی سلول‌ها با فلوسیتومتری، تکثیر سلولی و کاشت مجدد سلول‌ها در موش‌های ماده FVB/N بود. مرحله 2 (PL، خط اولیه) شامل مشخصه فلوسیتومتری سلول های کشت شده مرحله 1 است. مرحله 3 (TT، تومور پیوندی) شامل شناسایی مجدد تومورهای به دست آمده از کاشت سلولی مرحله 1 است. مرحله 4 (TL، خط پیوندی) شامل فلوسیتومتری است. خصوصیات سلول های رشد یافته از مرحله 3 تومور PT، تومور اولیه. PL، خط اصلی؛ TT، تومور پیوندی. TL، خط پیوندی. (B) نمایه فلوسیتومتری نماینده سلولهای تومور رنگ آمیزی شده برای آنتی بادی علیه LGR5 و TSPAN8. آنتی بادی‌ها علیه نشانگرهای اصل و نسب CD31-PE (فیکواریترین)/Cy7، CD45-PE/Cy7، و CD140a-PE/Cy7 به ترتیب برای برچسب‌گذاری سلولهای اندوتلیال، سلولهای خونساز و فیبروبلاست‌ها مورد استفاده قرار گرفتند و تنها سلولهای منفی دودمان در آن گنجانده شدند. تحلیل و بررسی. (C) کمی سازی سلول های LGR5+. تفاوت در سلول های LGR5+ بین هوای محیط و فیزیوکسی قابل توجه است [n = 3 to 6, one-way analysis of variance (ANOVA)]. (D) الگوهای رنگ آمیزی CD61/TSPAN8 سلول های تومور (n = 3 تا 6، ANOVA یک طرفه). (E) کمی سازی سلول های TSPAN8+. (F) کمی سازی سلول های CD61+. (G) سلول های توموری جمع آوری و پردازش شده در فیزیوکسی سطوح بالاتری از ژن های مرتبط با ساقه را در مقایسه با هوای محیط بیان می کنند (n = 3، ANOVA یک طرفه، P = 0.0004). *پ
محققان دانشکده پزشکی دانشگاه ایندیانا در حال کشف راه‌های جدیدی هستند تا بفهمند یک دارو چقدر ممکن است در برابر سرطان موثر باشد. یافته های آنها در مقاله جدیدی که توسط پیشرفت علم.
دکتر هاریکریشنا ناکشاتری، نویسنده ارشد این مقاله، می گوید: «این مقاله روشی را که ما برای جمع آوری بافت های تومور و آزمایش حساسیت دارویی نیاز داریم، کاملاً تغییر می دهد. Nakshatri استاد ماریان جی. موریسون در تحقیقات سرطان پستان در دانشکده پزشکی IU و محقق مرکز تحقیقات سرطان پستان بنیاد Vera Bradley در مرکز جامع سرطان ملوین و برن سایمون دانشگاه ایندیانا است. هال بروکسمایر، دکترا، استاد برجسته دانشکده پزشکی IU که در دسامبر 2021 درگذشت، نیز در این مطالعه مشارکت داشت.
به طور معمول، تومورها جمع آوری می شوند و در معرض اکسیژن اتاق قرار می گیرند که حدود 21 درصد است. با این حال، اندام های مختلف بدن دارای سطوح مختلف اکسیژن هستند. به عنوان مثال، مغز 4.4 درصد اکسیژن، خون 5.3 درصد و کبد 5.4 درصد دارد. هنگامی که داروهای سرطان بر روی تومورها در محیط بالینی استفاده می شود، آنها هنوز در بدن بیمار هستند و در معرض هوای محیط قرار نمی گیرند.
ناکشاتری گفت: «سطح اکسیژن در قسمت‌های مختلف بدن ما تقریباً نصف چیزی است که در هوای محیط پیدا می‌کنیم». “اکسیژن می‌تواند تاثیر متفاوتی بر عملکرد پروتئین‌های مختلف در تومورها داشته باشد. آنها ممکن است فعال شوند، سطح فعالیت خود را از دست بدهند، تخریب شوند یا تثبیت شوند. ما می‌خواستیم تومورها را به گونه‌ای آزمایش کنیم که شباهت بیشتری به وضعیت آنها داشته باشد. بدن، بنابراین ما در مورد داروهایی که باید استفاده کنیم بیشتر می دانیم.”
محققان سه داروی مختلف را روی دو نوع مختلف تومور آزمایش کردند. آنها تومورها را به نصف تقسیم کردند و یک قسمت را در اکسیژن 5 درصد آزمایش کردند، زیرا این یک سطح متوسط اکسیژن در بدن است، و قسمت دیگر را قبل از آزمایش در معرض اکسیژن اتاق قرار دادند. آنها تفاوت سلول های بنیادی سرطانی، مسیرهای سیگنال دهی و نحوه رفتار داروها در سطوح مختلف اکسیژن را بررسی کردند. آنها دریافتند که سطح حساسیت سلول های تومور در 5 درصد اکسیژن در مقابل اکسیژن اتاق متفاوت است.
نکشتری گفت: «این مطالعه ای است که اکنون سؤالات بیشتری را ایجاد می کند که باید به آنها پاسخ دهیم. “چرا سلول‌ها واکنش متفاوتی نشان می‌دهند؟ آیا ما داروها را در برابر سلولهای سرطانی غربالگری می‌کنیم؟ اگر داروها را در سطح اکسیژن فیزیولوژیک غربال کنیم، آیا قرار است داروهای مختلفی را پیدا کنیم که ممکن است در تمام این سال‌ها با انجام آزمایش‌ها از دست داده باشیم. در 21 درصد اکسیژن؟
در آینده، محققان امیدوارند واکنش‌های متفاوتی را که تومورها به سطوح مختلف اکسیژن دارند، مانند 1 یا 20 درصد، مطالعه کنند. Nakshatri توضیح داد که این نوع آزمایش می تواند به عنوان روش دیگری برای غربالگری برای تعیین اثربخشی دارو عمل کند.
نخشاتری گفت: «فرض کنید دارو را با روشی که در حال حاضر در اکسیژن اتاق انجام می‌دهیم شناسایی می‌کنیم، سپس لایه دیگری از آزمایش را در آزمایشگاه اضافه می‌کنیم که در آن سلول‌ها را در سطح اکسیژن فیزیولوژیکی نگه می‌داریم و مقایسه می‌کنیم که آیا دارو کار می‌کند یا نه». . “اگر موثر باشد، می توانیم به سمت محیط بالینی پیش برویم و شانس موفقیت دارو را افزایش می دهد.”
یک جفت پروتئین خطوط تامینی که سلول های سرطانی را تغذیه می کنند را کنترل می کنند
بریجس کومار و همکاران، جمع‌آوری/پردازش تومور تحت فیزیوکسی شبکه‌های سیگنالینگ بسیار مرتبط و حساسیت دارویی را آشکار می‌کند. پیشرفت علم (2022). DOI: 10.1126/sciadv.abh3375
ارائه شده توسط دانشگاه ایندیانا
نقل قول: یافته‌های جدید مهم درباره نحوه آزمایش داروهای ضد سرطان (2022، 17 ژانویه) در 17 ژانویه 2022 از https://medicalxpress.com/news/2022-01-important-cancer-fighting-drugs.html بازیابی شده است.
این برگه یا سند یا نوشته تحت پوشش قانون کپی رایت است. به غیر از هرگونه معامله منصفانه به منظور مطالعه یا تحقیق خصوصی، هیچ بخشی بدون اجازه کتبی قابل تکثیر نیست. محتوای مذکور فقط به هدف اطلاع رسانی ایجاد شده است.
[ad_2]