مایع مغزی نخاعی سرنخ هایی از “مه مغزی” پس از کووید را ارائه می دهد

برخی از بیمارانی که پس از یک دوره خفیف کووید دچار علائم شناختی جدیدی می شوند، ناهنجاری هایی در مایع مغزی نخاعی خود دارند مشابه مواردی که در افراد مبتلا به سایر بیماری های عفونی مشاهده می شود. این یافته ممکن است بینشی در مورد چگونگی تأثیر SARS-CoV-2 بر مغز ارائه دهد.

در یک مطالعه کوچک با 32 بزرگسال، شامل 22 نفر با علائم شناختی و 10 شرکت کننده بدون کنترل، محققان UC San Francisco و Weill Cornell Medicine، نیویورک، مایع مغزی نخاعی 17 نفر از شرکت کنندگان را که رضایت به سوراخ کمری داشتند، تجزیه و تحلیل کردند. همه شرکت‌کنندگان مبتلا به کووید بودند اما نیازی به بستری شدن در بیمارستان نداشتند.

آنها دریافتند که 10 نفر از 13 شرکت کننده با علائم شناختی دارای ناهنجاری هایی در مایع مغزی نخاعی خود هستند. اما هر چهار نمونه مغزی نخاعی از شرکت‌کنندگانی که علائم شناختی پس از کووید را نداشتند، طبیعی بودند. این تحقیق در 18 ژانویه 2022 در Annals of Clinical and Translational Neurology.

میانگین سنی شرکت کنندگان با علائم شناختی 48 سال در مقابل 39 سال برای گروه کنترل بود. Joanna Hellmuth، نویسنده ارشد، MD، MHS، از مرکز حافظه و پیری UCSF، گفت: شرکت کنندگان با این علائم با مشکلات عملکرد اجرایی مواجه شدند. او گفت: “آنها به صورت مشکلاتی در به خاطر سپردن وقایع اخیر، یافتن نام یا کلمات، متمرکز ماندن، مشکلات نگهداری و دستکاری اطلاعات و همچنین کاهش سرعت پردازش ظاهر می شوند.”

مطالعه‌ای که در این ماه منتشر شد نشان می‌دهد «مه مغزی» یکی از عوارض شایع کووید است که بر روی 67 درصد از 156 بیمار در یک کلینیک پس از کووید در نیویورک تأثیر می‌گذارد. در مطالعه حاضر، بیماران در مطالعه تاثیر طولانی مدت عفونت با ویروس کرونای جدید (LIINC) که بهبودی در بزرگسالان مبتلا به SARS-CoV-2 تایید شده را ارزیابی می‌کند، ثبت نام کردند.

بررسی‌های مایع مغزی نخاعی سطوح بالایی از پروتئین را نشان داد که نشان‌دهنده التهاب و وجود آنتی‌بادی‌های غیرمنتظره در سیستم ایمنی فعال شده است. برخی از آنها در خون و مایع مغزی نخاعی یافت شدند که حاکی از یک پاسخ التهابی سیستمیک است یا منحصر به مایع مغزی نخاعی بود که نشان دهنده التهاب مغز بود. در حالی که اهداف این آنتی بادی ها ناشناخته است، ممکن است این آنتی بادی های “پوشش برگردان” باشند که به خود بدن حمله می کنند.

سیستم ایمنی بدن ماه‌ها پس از کووید بی‌ثبات می‌شود

هلموت، محقق اصلی مطالعه عصبی شناختی کروناویروس UCSF و همچنین وابسته به مؤسسه علوم اعصاب UCSF Weill، می‌گوید: «این امکان وجود دارد که سیستم ایمنی تحریک شده توسط ویروس، ممکن است به شیوه‌ای پاتولوژیک ناخواسته عمل کند. وی با اشاره به اینکه پونکسیون های کمری به طور متوسط ​​10 ماه پس از اولین علامت کووید در شرکت کنندگان انجام می شود، گفت: «این مورد حتی با وجود اینکه افراد ویروس را در بدن خود نداشتند، صادق است.»

محققان همچنین دریافتند که شرکت کنندگان با علائم شناختی به طور متوسط ​​2.5 عامل خطر شناختی داشتند، در حالی که میانگین کمتر از یک عامل خطر برای شرکت کنندگان بدون علائم بود. این عوامل خطر شامل دیابت و فشار خون بالا بود که می تواند خطر سکته مغزی، اختلال شناختی خفیف و زوال عقل عروقی را افزایش دهد. و سابقه ADHD، که ممکن است مغز را نسبت به مسائل عملکرد اجرایی آسیب پذیرتر کند. سایر عوامل خطر شامل اضطراب، افسردگی، سابقه مصرف الکل شدید یا استفاده مکرر از محرک ها و ناتوانی های یادگیری بود.

آزمایش ممکن است در تشخیص اختلالات شناختی خفیف کوتاهی کند

همه شرکت‌کنندگان با استفاده از معیارهای معادل مورد استفاده برای اختلال عصبی-شناختی مرتبط با HIV (HAND) تحت یک باتری تست شناختی حضوری با یک روان‌شناس عصبی قرار گرفتند. با کمال تعجب، محققان دریافتند که 13 نفر از 22 شرکت کننده (59 درصد) با علائم شناختی، در مقایسه با هفت نفر از 10 شرکت کننده کنترل (70 درصد) معیارهای دست را برآورده کردند. هلموت گفت: «مقایسه عملکرد شناختی با مراجع هنجاری ممکن است تغییرات واقعی را شناسایی نکند، به ویژه در کسانی که سطح پایه قبل از کووید (COVID) بالایی دارند، که ممکن است کاهش قابل توجهی را تجربه کرده باشند اما همچنان در محدوده طبیعی قرار دارند.

“اگر مردم به ما بگویند که مشکلات فکری و حافظه جدیدی دارند، من فکر می کنم ما باید آنها را باور کنیم نه اینکه آنها را وادار کنیم که معیارهای شدت خاصی داشته باشند.”

علائم شناختی علاوه بر کووید و اچ آی وی در سایر ویروس ها نیز شناسایی شده است. اینها شامل ویروس کروناهای SARS و MERS، هپاتیت C و ویروس اپشتین بار است.

---

---