پروتئین «دکوی» علیه چندین گونه SARS-CoV-2 کار می کند

بر اساس یک مطالعه، یک درمان دارویی که به عنوان طعمه ای در برابر SARS-CoV-2 عمل می کند، در پیشگیری از مرگ و آسیب ریه در مدل های حیوانی انسانی بیماری شدید COVID-19 بسیار مؤثر بود. زیست شناسی شیمیایی طبیعت این مطالعه توسط محققان دانشگاه ایلینوی شیکاگو انجام شد. این مطالعه نشان می‌دهد که این دارو پتانسیل درمان بیماران COVID-19، از جمله افرادی که به انواع تهاجمی SARS-CoV-2 آلوده هستند، دارد.

نویسنده ارشد این مطالعه اسرار مالک، استاد بخش فارماکولوژی و پزشکی بازساختی در کالج پزشکی UIC است. Jalees Rehman، استاد بخش فارماکولوژی و پزشکی بازساختی و گروه پزشکی، یکی از نویسندگان ارشد این مطالعه است، “فریب مهندسی ACE2 آسیب ریه و مرگ ناشی از انواع SARS-CoV-2 را کاهش می دهد.”

رحمان گفت: «در حالی که واکسن‌ها بهترین گزینه برای پیشگیری از عفونت‌ها، عوارض طولانی‌مدت و مرگ ناشی از کووید-19 هستند، نیاز مبرمی به توسعه درمان‌های مؤثر برای بیماران آسیب‌پذیر وجود دارد، به‌ویژه که انواع جدید همچنان در حال ظهور هستند».

وی گفت: «افراد آسیب پذیری که در معرض خطر ابتلا به کووید-19 شدید هستند، افرادی هستند که واکسینه نشده یا نقص ایمنی دارند و بنابراین سیستم ایمنی آنها حتی پس از دریافت واکسن ها و تقویت کننده ها نمی تواند از آنها محافظت کند.» “علاوه بر این، انواع جدید SARS-CoV-2، مانند جدیدترین نوع omicron، ممکن است تا حدی از سیستم ایمنی بدن جلوگیری کند و می تواند باعث عفونت های جدید شود. برای همه بیماران آسیب پذیر، ما باید مجموعه ای از درمان ها را ایجاد کنیم تا سلامتی داشته باشیم. ارائه دهندگان مراقبت می توانند بسته به مرحله بیماری و شدت بیمار، مناسب ترین دارو یا ترکیبی از داروها را انتخاب کنند.”

درمان دارویی که از طریق مشارکت UIC و دانشگاه ایلینویز Urbana-Champaign توسعه یافته است، شامل یک پروتئین ACE2 مهندسی شده مصنوعی است که با ظرفیت اتصال بی‌سابقه‌ای برای پروتئین اسپایک SARS-CoV-2 طراحی شده است که به گیرنده‌های پروتئین طبیعی ACE2 متصل می‌شود. روی سلول های انسان قرار دارد و باعث COVID-19 می شود. این دارو با رقابت برای پروتئین سنبله و جذب ویروس ها قبل از اتصال و ورود به سلول ها عمل می کند.

در مطالعات حیوانی در مورد COVID-19 شدید، محققان از مدل‌های موش استفاده کردند که برای حمل پروتئین ACE2 انسانی طراحی شده بود. با رژیم های درمانی متعدد، موش های آلوده این دارو را به صورت داخل وریدی تجویز کردند. محققان دریافتند که موش‌هایی که این درمان را دریافت کرده‌اند، به طور قابل‌توجهی کاهش مرگ و میر را نشان دادند و شواهد قابل‌توجهی از سندرم حاد تنفسی شدید، نشانه بیماری و علت اصلی مرگ، وجود نداشت. موش های دریافت کننده دارو نیز اشتها و وزن خود را به دست آوردند که نشانه های بهبودی است.

این مزایا حتی زمانی که موش‌ها در معرض نوع گامای تهاجمی قرار گرفتند نیز مشاهده شد که نشان‌دهنده کاربرد گسترده این دارو در برابر انواع جدید کووید-19 است.

مالیک گفت: کاهش میزان تجمع مایع در ریه ها و مرگ در گروه درمان، پتانسیل طعمه ACE2 را برای کمک به افراد مبتلا به کووید-19 شدید نشان می دهد. تجمع شدید مایع در ریه یکی از عوارض COVID-19 است که تنفس را برای بیماران دشوار می کند و منجر به نیاز به دستگاه تنفس مصنوعی می شود.

در مطالعات اضافی، محققان آزمایش کردند که این طعمه چقدر می تواند چندین گونه SARS-CoV-2 را متصل و خنثی کند. آنها مشاهده کردند که طعمه می تواند به پروتئین های سنبله از همه گونه های آزمایش شده متصل شود که شامل انواع آلفا، بتا، گاما، دلتا و اپسیلون بود که در زمان مطالعه در دسترس بودند. آن‌ها همچنین دریافتند که اگر نگوییم بهتر از سویه اصلی ویروس، به همان اندازه به انواع مختلف متصل است.

رحمان گفت: با توجه به پیدایش omicron، خبر بسیار خوبی است که طعمه ACE2 توانست چندین گونه را ببندد و خنثی کند و این پتانسیل این دارو را به عنوان یک درمان از جمله در برابر انواع جدید یا آینده ویروس تقویت می کند. .

رحمان گفت یکی از چیزهای هیجان انگیز در مورد این دارو این است که این دارو قابلیت استفاده در ترکیب با داروهای دیگر را دارد، به ویژه داروهایی که از تکثیر ویروسی که قبلاً وارد سلول ها شده است یا داروهایی که از پاسخ بیش از حد ایمنی جلوگیری می کنند جلوگیری می کند. خود می تواند عوارض COVID-19 را بدتر کند.

محققان همچنین دریافتند که پروتئین طعمه را می‌توان از طریق استنشاق مستقیماً به ریه‌های موش رساند.

حتی با وجود اینکه بسیاری از حیوانات تحت درمان بهبود یافتند، چند موش به مرور زمان دچار زخم ریه شدند. به گفته محققان، این امر بر اهمیت مطالعه و توسعه روش‌های درمانی برای عوارض طولانی‌مدت COVID-19، مانند کووید طولانی مدت، تأکید می‌کند.

Lianghui Zhang از UIC، استادیار دپارتمان فارماکولوژی و پزشکی بازساختی، و Erik Procko از UIUC، دانشیار دپارتمان بیوشیمی، نیز از نویسندگان ارشد این مطالعه هستند.

نویسندگان دیگر مقاله عبارتند از: Shiqin Xiong، Matthew Lindeblad، Laura Cooper، Lijun Rong، Anthony Gugliuzza، Soumajit Dutta، Matthew Chan، Timothy Fan، Keith Bailey، Diwakar Shukla و Kui Chan.