منیزیم برای سیستم ایمنی ضروری است، از جمله در مبارزه با سرطان –


سطح منیزیم در خون عامل مهمی در توانایی سیستم ایمنی برای مقابله با پاتوژن ها و سلول های سرطانی است. محققان دانشگاه بازل و بیمارستان دانشگاه بازل در ژورنال Cell گزارش داده‌اند که سلول‌های T برای عملکرد مؤثر به مقدار کافی منیزیم نیاز دارند. یافته های آنها ممکن است پیامدهای مهمی برای بیماران سرطانی داشته باشد.

کمبود منیزیم با بیماری های مختلفی مانند عفونت و سرطان مرتبط است. مطالعات قبلی نشان داده‌اند که رشد سرطان‌ها در بدن موش‌ها سریع‌تر پخش می‌شود، زمانی که حیوانات رژیم غذایی کم منیزیم دریافت کردند – و همچنین دفاع آنها در برابر ویروس‌های آنفولانزا نیز مختل شد. با این حال، تاکنون تحقیقات کمی در مورد اینکه این ماده معدنی دقیقاً چگونه بر سیستم ایمنی تأثیر می گذارد، انجام شده است.

اکنون، محققان به سرپرستی پروفسور کریستوف هس، از گروه زیست پزشکی در دانشگاه بازل و بیمارستان دانشگاه بازل و گروه پزشکی در دانشگاه کمبریج، کشف کرده‌اند که سلول‌های T می‌توانند سلول‌های غیرطبیعی یا عفونی را به طور موثر فقط در یک منیزیم از بین ببرند. -محیط غنی به طور خاص، منیزیم برای عملکرد یک پروتئین سطح سلول T به نام LFA-1 مهم است.

LFA-1 به عنوان یک محل اتصال عمل می کند که نقش کلیدی در فعال سازی سلول های T ایفا می کند. کریستوف هس توضیح می‌دهد: «با این حال، در حالت غیرفعال، این محل اتصال در یک ساختار خمیده است و بنابراین نمی‌تواند به طور موثر به سلول‌های عفونی یا غیر طبیعی متصل شود». “این جایی است که منیزیم وارد عمل می شود. اگر منیزیم به مقدار کافی در مجاورت سلول های T وجود داشته باشد، به LFA-1 متصل می شود و اطمینان حاصل می کند که در یک موقعیت گسترده – و در نتیجه فعال – باقی می ماند.”

یافته های بالقوه مهم برای بیماران سرطانی

این واقعیت که منیزیم برای عملکرد سلول های T ضروری است، ممکن است یک یافته بسیار مهم برای ایمنی درمانی سرطان مدرن باشد. هدف این درمان ها بسیج کردن سیستم ایمنی – به ویژه سلول های T سیتوتوکسیک – برای مبارزه با سلول های سرطانی است. در مدل‌های تجربی، محققان توانستند نشان دهند که پاسخ ایمنی سلول‌های T در برابر سلول‌های سرطانی با افزایش غلظت موضعی منیزیم در تومورها تقویت می‌شود.

کریستوف هس می‌گوید: «به منظور تأیید این مشاهدات از نظر بالینی، ما اکنون به دنبال راه‌هایی برای افزایش غلظت منیزیم در تومورها به صورت هدفمند هستیم». ماهیت امیدوارکننده این استراتژی‌ها با تجزیه و تحلیل‌های بیشتر توسط تیم تحقیقاتی که با کریستف هس و دکتر جوناس لوتشر، نویسنده ارشد این مطالعه کار می‌کنند، نشان داده می‌شود. با استفاده از داده‌های حاصل از مطالعات قبلی تکمیل‌شده روی بیماران سرطانی، محققان توانستند نشان دهند که درمان‌های ایمنی در بیمارانی که سطوح ناکافی منیزیم در خونشان وجود دارد، کمتر مؤثر است.

لوتسچر می گوید که آیا مصرف منظم منیزیم بر خطر ابتلا به سرطان تأثیر می گذارد یا خیر، سؤالی است که بر اساس داده های موجود نمی توان به آن پاسخ داد. “به عنوان گام بعدی، ما در حال برنامه ریزی مطالعات آینده نگر برای آزمایش اثر بالینی منیزیم به عنوان یک کاتالیزور برای سیستم ایمنی هستیم.”

منبع داستان:

مواد ارائه شده توسط دانشگاه بازل. توجه: محتوا ممکن است برای سبک و طول ویرایش شود.