رژیم غذایی با پروتئین بالا ممکن است به خرس های قطبی آسیب برساند –

مقاله منتشر شده در زیست شناسی باغ وحشبا دقت به آنچه باغ وحش‌ها به خرس‌های قطبی غذا داده‌اند نگاه می‌کند و نشان می‌دهد که آنها عمدتاً رژیم غذایی برای گربه‌های بزرگ ارائه می‌دهند که حاوی حدود 2 تا 3 قسمت پروتئین تا 1 قسمت چربی است، که برعکس آن چیزی است که در طبیعت مشاهده شده است.

رابینز، پروفسور و موسس مرکز خرس‌های WSU، می‌گوید: باغ‌وحش‌ها در گذشته در مورد نیازهای تغذیه‌ای خرس‌های قطبی فرضیاتی داشتند، زیرا رژیم غذایی آنها تقریباً منحصراً حیوانات است. اما، برخلاف گربه ها، آنها نیازی به پروتئین بالا ندارند و نمی توانند آن را تحمل کنند.

خرس های قطبی تقریباً فقط از فوک ها تغذیه می کنند و جزو گوشتخواران طبقه بندی می شوند. اما تحقیقات اخیر نشان داده است که خرس‌های قطبی، مانند خرس‌های دیگر، تغذیه و فیزیولوژی بیشتر با پستانداران، از جمله انسان، هماهنگی دارند.

مطالعات میدانی قبلی به سرپرستی کارین رود، دانشجوی سابق مرکز خرس WSU که اکنون با سازمان زمین شناسی ایالات متحده کار می کند، نشان داد که خرس های قطبی وحشی ترجیحاً رژیمی مصرف می کنند که 2 قسمت چربی به 1 قسمت پروتئین دارد که سطح پروتئین آنها را در محدوده پایین آنها حفظ می کند. الزامات. این یافته ها در منتشر شد گزارش های علمی در جولای 2021

رابینز گفت: «اگرچه می‌دانستیم که خرس‌های قطبی برای شکار طعمه خود انتخاب می‌شوند، اما این اولین باری بود که توانستیم میزان چربی مصرفی آنها را تعیین کنیم.» وقتی صحبت از غذا دادن به خرس‌های قطبی می‌شود، طرز فکر عمومی این بوده است که آنها گوشتخوار هستند.

در مقاله حاضر، محققان پیشنهاد می‌کنند که هم خرس‌های قطبی و هم نزدیک‌ترین خویشاوندشان، خرس گریزلی، به سطوح نسبتاً کمی پروتئین مشابه نیاز انسان‌ها، نخستی‌ها و سایر گونه‌های همه‌چیزخوار نیاز دارند.

وقتی به خرس‌های اسیر تکه‌هایی از گوشت خوک خالص و تکه‌هایی از گوشت با پروتئین بالا پیشنهاد شد، آنها ترجیحاً همان نسبت چربی به پروتئین را انتخاب کردند که معمولاً در طبیعت مصرف می‌کنند.

بررسی دقیق سوابق مرگ خرس قطبی در اسارت در هر دو جنس به وضوح نشان داد که شایع ترین علت مرگ بیماری کلیوی است. خرس هایی که به دلیل بیماری کلیوی می میرند 10 سال زودتر از خرس هایی که بیماری کلیوی نداشتند مردند. بیماری کبد و سرطان دومین علت شایع مرگ و میر بودند.

از میان بیش از 600 خرس وحشی که مورد بررسی قرار گرفتند، تیم هیچ مدرکی دال بر بیماری کبد یا کلیه پیدا نکرد.

رابینز که بیش از 35 سال در مورد تغذیه خرس های گریزلی و خرس های قطبی تحقیق کرده است، می گوید: “مرگ های زودهنگام در بین دو جنس که به دو اندام اصلی محدود می شود، چندین پرچم قرمز را برای ما برافراشته است.”

این تیم با مازوری کار کرده است^® Exotic Animal Nutrition و متخصص تغذیه آن، تروی تولفسون، که دکترای خود را نیز در حین کار در مرکز خرس WSU به دست آورد، برای ایجاد یک کیبل خشک که حاوی نسبت چربی به پروتئین معادل آنچه ممکن است به طور طبیعی در طبیعت مصرف کند، باشد.

نویسندگان پیشنهاد می‌کنند که باغ‌وحش‌ها از این غذا یا جایگزین‌های دیگری استفاده کنند که نسبت چربی به پروتئین موجود در طبیعت را برای خرس‌های قطبی اسیر تقلید می‌کند، در حالی که رژیم جدید را به دقت زیر نظر دارند تا ببینند آیا سلامت و طول عمر خرس‌ها را بهبود می‌بخشد یا خیر.

تحقیقات WSU در توسعه مواد غذایی مورد استفاده قرار گرفت، اما هیچ یک از دانشمندان WSU هیچ علاقه تجاری به شرکت یا محصولات آن ندارند.

منبع داستان:

مواد ارائه شده توسط دانشگاه ایالتی واشنگتن. نوشته اصلی توسط چارلی پاول. توجه: محتوا ممکن است برای سبک و طول ویرایش شود.