تحقیقات صرع موارد ژن درمانی جدید برای سندرم دراوت را افزایش می دهد –

ژن درمانی که توسط Stoke Therapeutics توسعه یافته است، اکنون در مرحله آزمایشات بالینی قرار دارد. زیرا بیشتر موارد سندرم دروت به دلیل جهش در آن ایجاد می شود SCN1A ژن، منجر به کاهش در SCN1A تولید پروتئین، رویکرد جدید برای تقویت تولید طراحی شده است SCN1A به سطوح نرمال در صورت موفقیت آمیز بودن، این رویکرد که افزایش هدفمند تولید ژن هسته ای یا TANGO نامیده می شود، اولین درمان برای علت اساسی بیماری، فقدان این پروتئین خاص در سلول های مغزی تخصصی خواهد بود.

پژوهش جدید – از Manoj K. Patel، دکترای UVA، و دکترا اریک آر. ونگرت، و همکارانشان – نشان می دهد که چگونه درمان تجربی عملکرد مناسب سلول ها را بازیابی می کند و تشنج را در موش های آزمایشگاهی کاهش می دهد.

پاتل، از بخش بیهوشی UVA گفت: «نتایج ما نشان می‌دهد که یک درمان منفرد با رویکرد TANGO روی موش‌های شیرخوار کاملاً از تشنج و مرگ زودرس که معمولاً در مدل موش سندرم Dravet دیده می‌شود، جلوگیری کرد.» علاوه بر این، مطالعه ما اولین شواهدی را ارائه می‌کند که نشان می‌دهد درمان TANGO در واقع آسیب فیزیولوژیکی یک گروه از سلول‌های مغزی را که باعث تشنج در سندرم دراوت می‌شوند، هدف قرار داده و نجات می‌دهد.

تانگو برای سندرم دروت

سندرم دروت یک شکل نادر اما جدی از صرع است که معمولاً برای اولین بار در نوزادان و کودکان خردسال ظاهر می شود. بیماران تشنج های مکرر و طولانی مدت دارند. مسائل رفتاری؛ تاخیر در رشد؛ مسائل حرکتی و تعادلی؛ و مشکلات دیگر افراد مبتلا به این عارضه اغلب نیاز به مراقبت مداوم دارند و با افزایش خطر مرگ ناگهانی روبرو هستند. تصور می شود که تقریباً از هر 15700 نفر 1 نفر را تحت تأثیر قرار می دهد.

درمان‌های موجود برای سندرم دروت شامل داروها، تحریک عصب واگ و اتخاذ یک رژیم غذایی کتوژنیک بسیار کم کربوهیدرات است. اما هیچ یک از درمان‌ها مستقیماً به علت اصلی بیماری، یعنی پروتئین از دست رفته در سلول‌های عصبی به نام نورون‌ها، رسیدگی نمی‌کند. هدف ژن درمانی استوک تغییر آن با تحریک ژن مسئول پروتئین برای افزایش تولید است.

پاتل و تیمش می خواستند ببینند که بازگرداندن پروتئین از دست رفته چه تأثیری بر فعالیت بین نورون ها می تواند داشته باشد. آنها با کار با یک مدل موش از سندرم Dravet دریافتند که یک درمان واحد با درمان TANGO نقص‌های درون نورون‌ها را نجات می‌دهد و آنها را وادار می‌کند که مانند آنهایی رفتار کنند که به طور طبیعی مقدار کامل پروتئین را دارند. نورون‌های داخلی که برای محدود کردن تحریک‌پذیری مغز و محافظت در برابر تشنج عمل می‌کنند، واکنش‌پذیرتر، فعال‌تر و بهتر می‌توانند وظایف خود را انجام دهند. در نتیجه، درمان TANGO باعث کاهش تشنج شد و موش‌های مبتلا به سندروم Dravet عمر طولانی‌تری داشتند.

به گفته محققان، نتایج نشان می دهد که ژن درمانی مستقیماً به علت اصلی بیماری می پردازد. در حالی که یافته‌های موش همیشه در انسان صادق نیست، نتایج آزمایش‌های انسانی ادامه دارد. یافته ها همچنین نشان می دهد که این رویکرد ممکن است در درمان سایر اشکال صرع ناشی از جهش در صرع مفید باشد. SCN1A دانشمندان UVA می گویند ژن.

ونگرت می‌گوید: «پیدا کردن گزینه‌های درمانی خوب برای بیماران مبتلا به سندرم دراوت ممکن است دشوار باشد، زیرا بسیاری از درمان‌های مرسوم اغلب نمی‌توانند به طور کامل تشنج را مسدود کنند و از مرگ ناگهانی جلوگیری کنند.» “این روند توسعه و تایید رویکردهای ژن درمانی که به طور مستقیم به مکانیسم اصلی سندرم های صرع ژنتیکی می پردازد، کار هیجان انگیزی است که امیدواریم برای کمک به بسیاری از افراد ادامه یابد. این نتایج ما را یک قدم به واقعیت نزدیک تر می کند.”

پس از اتمام کارآزمایی‌های بالینی TANGO، این درمان قبل از اینکه در دسترس بیماران قرار گیرد، نیاز به تأیید سازمان غذا و داروی فدرال دارد.