چگونه از زوال شناختی جلوگیری کنیم —


فعالیت بدنی، تغذیه و فعالیت های محرک شناختی همگی به عنوان راه های خوبی برای پیشگیری از بیماری آلزایمر و زوال عقل شناخته شده اند. و افراد مسن در معرض خطر می توانند به انواع خدمات سبک زندگی از جمله رژیم های غذایی و تمرینات برای بدن و ذهن خود دسترسی داشته باشند.

اکنون یک تیم بین‌المللی از محققان به سرپرستی استاد روان‌شناسی دانشگاه مونترال، سیلوی بلویل، تعیین کرده‌اند که چه تعداد از این جلسات مداخله‌ای لازم است تا از زوال شناختی در افراد در معرض خطر جلوگیری کند: فقط حدود ۱۲.

منتشر شده در آلزایمر و زوال عقل: مجله انجمن آلزایمرمطالعه دکتر Belleville و همکارانش در دانشگاه های تولوز و هلسینکی نشان می دهد که 12 تا 14 جلسه تمام چیزی است که برای مشاهده بهبود شناخت لازم است. تا به حال، تعداد جلسات یا “دوز” مورد نیاز برای اثر مطلوب ناشناخته بوده است.

Belleville، عصب‌روان‌شناس و محقق در مرکز تحقیقات مؤسسه دانشگاه Gériatrie de Montréal، وابسته به UdeM، می‌گوید: «در مطالعات فارماکولوژیک، تمام تلاش‌ها برای تعیین دوز درمانی بهینه مورد نیاز برای مشاهده اثرات مورد انتظار انجام می‌شود. “این به ندرت در مطالعات غیر دارویی انجام می شود، به ویژه در مطالعاتی که در زمینه پیشگیری از زوال شناختی انجام می شود، جایی که اطلاعات کمی برای شناسایی این دوز در دسترس است.

او ادامه داد: بنابراین تعیین تعداد بهینه جلسات درمانی بسیار مهم است. “در واقع، پیشنهاد جلسات خیلی کم هیچ اثر بهبود قابل توجهی ایجاد نمی کند، اما جلسات زیاد نیز نامطلوب است زیرا این مداخلات پرهزینه هستند. آنها هم برای فردی که درمان را دنبال می کند، هم از نظر زمان و مشارکت و هم برای سازمان پرهزینه است. ارائه این درمان ها.”

این مطالعه بر اساس تجزیه و تحلیل ثانویه داده‌های کارآزمایی پیشگیرانه آلزایمر چند دامنه‌ای (MAPT) است و 749 شرکت‌کننده را بررسی کرد که طیف وسیعی از مداخلات را با هدف جلوگیری از زوال شناختی دریافت کردند. اینها شامل توصیه های غذایی، فعالیت بدنی و تحریک شناختی برای بهبود یا حفظ توانایی های فیزیکی و شناختی بود.

فردیت افراد مهم است

در تحقیقات خود، تیم Belleville خاطرنشان کرد که فردیت افراد باید هنگام تعیین دوز درمانی بهینه در نظر گرفته شود.

در مطالعه خود، محققان اثرات جلسات را از نظر سن، جنسیت، سطح تحصیلات و وضعیت شناختی و جسمانی هر شرکت کننده ارزیابی کردند. سپس رابطه بین “دوز” دریافتی هر کدام و بهبود شناختی آنها مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

نتایج اصلی نشان دهنده افزایش با دوز و به دنبال آن اثر پلاتو پس از 12 تا 14 جلسه است. به عبارت دیگر، برای مشاهده اثر به دوز کافی نیاز دارید، اما ارائه بیش از 12 تا 14 جلسه درمان به معنای نتایج بهتر نیست. با این حال، شرکت‌کنندگانی که سطح تحصیلات پایین‌تری داشتند یا عوامل خطر بیشتری برای ضعف داشتند، از جلسات بیشتری بهره بردند.

نتیجه گیری؟ به گفته محققان، شناسایی و هدف قرار دادن دوز بهینه و سفارشی کردن درمان برای هر فرد مهم است. نه تنها “دوز” جزء مهمی از مداخلات رفتاری است، بلکه می‌تواند اطلاعات ارزشمندی را در مواقعی که زمان و هزینه محدود است ارائه دهد، به آژانس‌های سلامت عمومی کمک می‌کند تا برنامه‌های پیشگیری موثری را توسعه دهند و راهنمایی‌هایی را برای افراد مسن و پزشکان ارائه دهند.

منبع داستان:

مواد ارائه شده توسط دانشگاه مونترال. توجه: محتوا ممکن است برای سبک و طول ویرایش شود.