وقتی ورزش می کنید می توانید این اسید را احساس کنید. اکنون ممکن است دانش پزشکی سرطان — را افزایش دهد


زمانی که عضلات پس از انجام پرس آپ های زیاد، اسکات یا دوچرخه سواری برای کار، اسیدی می شوند، به دلیل اسید لاکتیک است.

ماهیچه های کشیده شده به سرعت انرژی تولید می کنند و محصول جانبی این فرآیند اسید لاکتیک است. با این حال، اسید لاکتیک در سلول‌های سرطانی نیز فراوان است که انرژی زیادی را برای تقسیم و تشکیل تومورها صرف می‌کنند.

اکنون یک مطالعه جدید از دانشگاه کپنهاگ نشان می‌دهد که آنزیم‌های خاص می‌توانند علائم اسید لاکتیک را از پروتئین‌ها حذف کنند و محققان امیدوارند که این امر درک ما را از تأثیر داروی سرطان و سایر موارد افزایش دهد.

پروفسور کریستین آدام اولسن از دپارتمان طراحی دارو و فارماکولوژی که مسئول این مطالعه جدید است، می گوید: «البته، هدف نهایی تولید داروهایی با کمترین عوارض جانبی ممکن است. او اضافه می کند:

“هرچه بتوانیم دانش بیشتری در مورد آنزیم هایی ایجاد کنیم که می توانند علائم اسید لاکتیک را حذف کنند، طراحی داروهای جدید که قادر به هدف قرار دادن این آنزیم های خاص هستند آسان تر خواهد بود. بنابراین این کشف ممکن است بر توسعه داروی جدید سرطان با استفاده از آن تاثیر بگذارد. این آنزیم ها به عنوان هدف”.

فرآیندی که منجر به اسید لاکتیک می شود، هم در ارتباط با ورزش بدنی به بدن کمک می کند و هم در ارتباط با سرطان آن را خراب می کند. بنابراین، جالب است که تعیین کنیم سطح اسید لاکتیک چگونه بر سلول های انسان تأثیر می گذارد.

به عنوان بخشی از این مطالعه، کریستین آدام اولسن و بقیه تیم تحقیقاتی – که همچنین شامل تیمی مستقر در دانشگاه شیکاگو به سرپرستی پروفسور ینگمینگ ژائو است – سلول‌های سالم انسانی و همچنین سلول‌های سرطانی را در آزمایشگاه رشد داده‌اند.

چندین آزمایش آنها شامل شکستن سلول ها به منظور مطالعه جزئیات بیشتر قسمت های مختلف با استفاده از آنتی بادی های خاص است. با این حال، آنها همچنین سلول‌های زنده را مستقیماً با استفاده از معرف‌هایی که می‌توانند اجزای سلولی انتخاب شده را فلورسنت کنند، مورد مطالعه قرار دادند.

به گفته نویسنده اول این مطالعه، پسادکتر در دانشگاه کپنهاگ، کارلوس مورنو-یروئلا، این نشان داد که این آنزیم های خاص واقعاً علائم اسید لاکتیک را حذف می کنند.

کارلوس مورنو-یروئلا می گوید: “زمانی که این آنزیم ها را حذف کردیم، سطح اسید لاکتیک به طور قابل توجهی افزایش یافت. همین اتفاق زمانی افتاد که آنزیم ها را با استفاده از داروهای موجود سرطان مهار کردیم.”

علاوه بر امید به اینکه نتایج مطالعه جدید بتواند به توسعه پزشکی جدید سرطان کمک کند، محققان معتقدند که کشف آنها درک ما از اپی ژنتیک را افزایش می دهد.

زیرا اسید لاکتیک موجود در سلول‌های ما ممکن است به‌عنوان علائم اپی ژنتیکی درآید که بر نحوه خواندن ژن‌ها تأثیر می‌گذارد. بر خلاف ژنتیک – که ما از والدین خود به ارث می بریم – اپی ژنتیک ما می تواند در طول زندگی تغییر کند.

تحقیقات قبلی نشان داده است که رژیم غذایی، خواب و تمرین بدنی برخی از عواملی هستند که می توانند بر اپی ژنتیک ما تأثیر بگذارند.

“ما هنوز نمی دانیم که آیا علائم اسید لاکتیک ارثی هستند یا خیر. اما اگر آنها ارثی هستند، ممکن است مطالعه تأثیر احتمالی مانند رژیم غذایی، خواب و ورزش بر علائم اپی ژنتیکی نسل بعدی جالب باشد. برای پاسخ به چنین سوالی. کریستین آدام اولسن نتیجه می گیرد، ممکن است با مطالعه به عنوان مثال موش ها یا سایر مدل های حیوانی شروع کنید.

تحقیقات انجام شده در دانشگاه کپنهاگ توسط صندوق تحقیقات مستقل دانمارک و یک کمک مالی ERC تامین شده است.