یافته های جدید برای عملکرد تاو در بیماری های عصبی

محققان در مؤسسه باک و جاهای دیگر با استفاده از پروتئومیک های پیشرفته، “تعامل tau” را ترسیم کرده اند و یافته های جدیدی را در مورد نقش تاو در بیماری های تخریب کننده عصبی کشف کرده اند. انتشار در سلول، دانشمندان دریافتند که تاو جهش یافته بر عملکرد میتوکندری در نورون های انسان تأثیر می گذارد. آنها همچنین مکانیسمی را برای چگونگی آزاد شدن تاو از نورون ها و انتشار در سراسر مغز پیشنهاد می کنند، یک فرآیند پاتولوژیک که به شدت با پیشرفت بیماری مرتبط است.

دکتر تارا تریسی، استادیار موسسه باک، نویسنده ارشد این مطالعه گفت: درک مکانیسم‌های آنچه در سلول‌ها در طول بیماری اتفاق می‌افتد برای کشف راه‌های جدید برای درمان بیماری‌های تخریب‌کننده عصبی از جمله آلزایمر، که شایع‌ترین تائوپاتی است، کلیدی است. کاغذ. ما امیدواریم که سایر محققان از “تعامل تاو” ما که یک بررسی گسترده و بی‌طرفانه از پروتئین‌های برهم‌کنش تاو در سلول است که می‌تواند به بیماری کمک کند، استفاده کنند.

خواص تاو

تاو طبیعی به دلیل نقشش در اتصال به میکروتوبول هایی که اسکلت سلولی سلول را حفظ می کنند، شناخته شده است. در بیماری، تغییرات شیمیایی غیرطبیعی باعث جدا شدن تاو از میکروتوبول‌ها و چسبیدن به دیگر پروتئین‌های تاو می‌شود و رشته‌هایی را تشکیل می‌دهند که در نهایت به هم می‌پیوندند و درون نورون‌ها به هم پیچیده می‌شوند. وجود گره های تاو یکی از نشانه های بیماری آلزایمر و تائوپاتی های مرتبط با آن است.

تریسی می‌گوید در دهه گذشته، محققان دریافتند که در بیماری، تاو بسیار بیشتر از تأثیرگذاری بر اسکلت سلولی سلول است. فعل و انفعالات تاو پیچیده‌تر از آن چیزی است که در ابتدا تصور می‌شد. توجه زیادی در این زمینه به این واقعیت شده است که تاو می‌تواند از نورون‌ها ترشح شود و در سلول‌های متصل پخش شود – اما درک درستی از چگونگی این اتفاق وجود ندارد. ماشین‌های سلولی درگیر هستند.» روش‌های مورد استفاده در این مقاله یک نقشه دینامیکی بی‌سابقه از اینتراکتوم تاو را ارائه می‌کند تا برهم‌کنش‌هایی را که در طول ترشح تاو و نقش تاو در عملکرد و بیماری‌های عصبی رخ می‌دهد، روشن کند.

دید نو

محققان با کار بر روی سلول‌های عصبی مشتق شده از سلول‌های بنیادی پرتوان القایی انسان، نشان می‌دهند که وقتی تاو در طول افزایش فعالیت عصبی ترشح می‌شود، با پروتئین‌های بیرونی و نه درونی وزیکول‌های سیناپسی تعامل دارد. این وزیکول ها انتقال دهنده های عصبی را ذخیره می کنند که در محل اتصال بین نورون ها آزاد می شوند. تریسی گفت که وقتی صحبت از تاو به میان می‌آید این شگفت‌آور است و افزود که آزادسازی احتمالاً از طریق ارتباط با کمپلکس SNARE اتفاق می‌افتد، پروتئین‌هایی که در پایانه پیش‌سیناپسی وجود دارند و برای همجوشی وزیکول‌ها با غشای پلاسما برای آزاد کردن انتقال‌دهنده‌های عصبی ضروری هستند. تریسی می‌گوید: «نمایش یک مکانیسم بالقوه برای چگونگی آزاد شدن تاو می‌تواند به مطالعات آینده در مورد اینکه چگونه می‌توان از خروج تاو بیمار از نورون‌ها و انتشار در سراسر مغز جلوگیری کرد، اطلاع دهد.

محققان همچنین نشان می دهند که تاو به پروتئین های میتوکندری در نورون ها متصل می شود. تریسی می گوید که به نظر می رسد اتصال زمانی مفید باشد که تاو طبیعی باشد، اما زمانی که تاو بیمار به انرژی زیستی عصبی آسیب می زند، ممکن است به دلیل کاهش تعامل تاو با پروتئین های میتوکندری باشد. این پروتئین‌های برهم‌کنش تاو در میتوکندری در بافت مغز از گروه‌های انسانی متعدد تنظیم شدند و کاهش با شدت بیماری در ارتباط بود.

برای آلزایمر و موارد دیگر مهم است

تائوپاتی ها چندین موجودیت بالینی-پاتولوژیک از جمله بیماری آلزایمر، فلج فوق هسته ای پیشرونده، بیماری پیک، انسفالوپاتی تروماتیک مزمن، زوال عقل فرونتوتمپورال، دژنراسیون کورتیکوبازال، و پارکینسونیسم پس از آنسفالیت را در بر می گیرند. تریسی گفت: «میلیون‌ها نفر در سراسر جهان در حال حاضر با بار بیماری‌های عصبی مرتبط با تائوپاتی زندگی می‌کنند. “این یک فوریت برای کسانی از ما است که برای ایجاد درمان برای این بیماری‌ها تلاش می‌کنیم. امیدواریم که این مقاله به پیشرفت این زمینه در یک راه عمده کمک کند.”