سلول‌های سرطانی پانکراس از اسید هیالورونیک تغذیه می‌کنند

اسید هیالورونیک یا HA وجود شناخته شده ای در تومورهای پانکراس است، اما مطالعه جدید محققان مرکز سرطان Rogel Health دانشگاه میشیگان نشان می دهد که اسید هیالورونیک به عنوان غذا برای سلول های سرطانی نیز عمل می کند. این یافته ها، اخیراً در eLife، بینشی در مورد چگونگی رشد سلول های سرطانی پانکراس ارائه می دهد و احتمالات جدیدی را برای درمان آنها نشان می دهد.

دکتر کاستاس لیسیوتیس، محقق ارشد این مطالعه گفت: “موضوع اصلی رانندگی در آزمایشگاه تحقیقاتی من این است که سرطان لوزالمعده به زرادخانه مشترک روش های درمانی پاسخ نمی دهد. ما باید به طور متفاوتی درباره این چالش فکر کنیم.” . او و تیمش متابولیسم سرطان پانکراس را در مدل‌های بالینی مطالعه می‌کنند: سلول‌ها چگونه مواد مغذی را به دست می‌آورند و طیف مواد مغذی را که برای سوخت‌رسانی به رشد و ایجاد مقاومت درمانی استفاده می‌کنند.

ریزمحیط تومور، یا سلول‌هایی که تومور را تشکیل می‌دهند، ترکیبی از انواع مختلف سلولی هستند، برخی بدخیم و برخی نه. ریزمحیط تومور پانکراس بسیار استرومال است، به این معنی که خود توده عمدتاً از بافت همبند و سلول های ایمنی غیر سرطانی تشکیل شده است.

لیسیوتیس توضیح داد: «استروما در فرآیند طبیعی زخم شدن بدن رخ می دهد. با تشکیل این اسکارها، مقدار زیادی اسید هیالورونیک آزاد می شود.

اسید هیالورونیک – پلیمر یا زنجیره طولانی قندها – در جذب و حفظ آب عالی است. هنگامی که مقدار زیادی از آن وجود داشته باشد، تومورهای پانکراس بیش از حد متراکم می شوند، وریدها فرو می ریزند و جریان خون جریان می یابد. لیسیوتیس می گوید این تومورها بسیار سخت می شوند.

اینطور نیست که وریدها یا شریان‌هایی در داخل تومور وجود نداشته باشد. اما عروقی که در آنجا هستند نمی‌توانند فشار شدید را تحمل کنند.»

بیشتر مطالعات روی اسید هیالورونیک در سرطان لوزالمعده بر نقش آن در ایجاد این تراکم متمرکز شده است. یک کارآزمایی بالینی ناموفق اخیر حتی راه‌هایی را برای تجزیه اسید هیالورونیک و آزاد کردن فشار روی تومورها بررسی کرد تا به عروق اجازه گسترش و تحویل داروها را بدهد، که معمولاً با توجه به کمبود جریان خون، تجویز آنها دشوار است.

لیسیوتیس و آزمایشگاه او می خواستند اسید هیالورونیک را فراتر از سهم آن در ساختار فیزیولوژیکی سلول های سرطانی پانکراس درک کنند. آنها تراکم این تومورها را در نظر گرفتند و تعجب کردند: اگر سلول‌های سرطانی به مواد مغذی مشتق از خون دسترسی ندارند، چگونه مواد مغذی را دریافت می‌کنند که باعث رشد سلول‌ها و تبدیل شدن به تومور می‌شود؟

کار جدید آزمایشگاه نشان می‌دهد که یکی از راه‌هایی که سلول‌ها این کار را انجام می‌دهند، از بین بردن خود اسید هیالورونیک است.

لیسیوتیس گفت: «اسید هیالورونیک تنها با ایجاد این تراکم بر تومورها تأثیر نمی گذارد، که درمان آن را دشوار می کند». “این به معنای واقعی کلمه زنجیره ای از قندها است. در نگاهی به گذشته، منطقی است که سلول های بدخیم نیز از اسید هیالورونیک تغذیه می کنند.”

Lyssiotis می‌گوید این مطالعه نشان می‌دهد که سلول‌های سرطانی لوزالمعده چقدر مواد مغذی را برای حفظ بقا و رشد خود حذف می‌کنند.

ما مثال دیگری را به شواهد رو به رشدی از مواد مغذی و مسیرهایی اضافه کرده‌ایم که فکر نمی‌کردیم سلول‌های سرطانی از آن‌ها استفاده کنند.»

این مطالعه با همکاری تیمی به سرپرستی دکتر کاترین ولن در دانشگاه پنسیلوانیا منتشر شده است. آزمایشگاه او نشان داد که مهار مسیر مهار قند مانع رشد تومور می شود. این مطالعات با هم فرصت‌های جدیدی را نشان می‌دهند که از طریق آن می‌توان تفاوت‌های ظریف سرطان پانکراس را بهتر درک کرد.

لیسیوتیس می‌گوید: «مردم 20 سال است که هیالورونیک اسید را در سرطان لوزالمعده مطالعه می‌کنند و هیچ‌کس فکر نکرده بود که ببیند آیا می‌تواند یک ماده مغذی برای سلول‌های سرطانی باشد یا خیر. ما قصد داریم عمیق‌تر این ایده را بررسی کنیم و ببینیم که آیا این یک آسیب‌پذیری درمانی است که بتوان آن را درمان کرد یا خیر.