مطالعه نشان می دهد ذرات موجود در هوا حاوی ویروس فراتر از اتاق های خود ایزوله در خانه های افراد مبتلا به کووید-19 –

این مطالعه که در مجله منتشر شده است سالنامه انجمن قفسه سینه آمریکا، اولین گزارش از آلودگی هوای خانگی به RNA SARS-CoV-2 در شرایط معمولی زندگی روزانه هنگامی که یکی از اعضای خانواده آلوده است است. انتقال از طریق هوا در شرایط زندگی شلوغ ممکن است یکی از دلایل نرخ بالاتر عفونت COVID-19 در میان افراد با درآمد کمتر باشد.

خطر عفونت ناشی از قطرات تنفسی بزرگتر که به سرعت بر روی سطوح می نشیند، معمولاً در فاصله دو متری منبع، می تواند با شستن دست ها، رعایت فاصله اجتماعی و ماسک صورت کاهش یابد، اما ذرات ریز تنفسی که ساعت ها در هوا معلق می مانند، نیاز دارند. هوارد کیپن، نویسنده اصلی، استاد دانشکده بهداشت عمومی راتگرز و مدیر تحقیقات بالینی و طب کار در موسسه علوم محیطی و بهداشت حرفه ای، گفت: فیلتر هوا، تهویه یا ماسک های بهتر برای پیشگیری.

محققان نمونه‌های هوا را از 11 خانه در اتاق‌هایی که یک فرد تازه آلوده در آن جدا شده بود و همچنین در یک اتاق مشترک مجاور جمع‌آوری کردند تا وجود سه ژن اختصاصی SARS-CoV-2 را در ذرات معلق در هوا آزمایش کنند. محققان نمونه‌های هوای مثبتی را برای حداقل یکی از سه ژن ویروس در شش اتاق از 11 اتاق ایزوله و در شش اتاق از 9 اتاق مشترک پیدا کردند. هفت خانه از این نه خانه هیچ مورد دیگری را در خانه گزارش نکردند.

برای درک بهتر نحوه انتشار ویروس در خانه، از شرکت کنندگان خواسته شد تا زمان خود را در اتاق ایزوله و اتاق مشترک ثبت کنند. “ما متوجه شدیم که بسیاری از آنها به شدت به قرنطینه خود پایبند نبودند، به طوری که هشت نفر از 11 شرکت کننده آلوده در مطالعه گزارش دادند که از چند ساعت تا 14 ساعت در اتاق مشترک سپری کرده اند و پنج نفر از 11 شرکت کننده گزارش داده اند که زمان خود را در مناطق دیگر خانه سپری کرده اند.” کیپن گفت. علاوه بر این، در چهار خانه دیگر ساکنان نیز مثبت بودند یا علائم داشتند.

کیپن گفت: «داده‌های نمونه‌گیری هوای داخل خانه ما به وضوح نشان داد که RNA قابل اندازه‌گیری SARS-CoV-2 در هوا در خانه‌های اکثر افراد آلوده، نه تنها در اتاق ایزوله، بلکه مهمتر از همه، در جاهای دیگر خانه وجود دارد.» «یافته‌ها نشان می‌دهند که ذرات ریز معلق در هوا حاوی RNA SARS-CoV-2 را می‌توان در خانه‌های افراد آلوده فراتر از اتاقی که ظاهراً خود انزوا می‌کنند، یافت.»

از دیگر نویسندگان راتگرز می توان به رابرت جی. لاومباخ، گدیمیناس ماینلیس، کاتلین جی بلک، نیرمالا تی مایرز، پاملا اوهمان-استریکلند، شهناز علیمختاری، شیرین هیستینگز، آلیشیا لگارد، آدریانا دی رزنده، لئوناردو کالدرون و فردریک تی لو اشاره کرد.

منبع داستان:

مواد ارائه شده توسط دانشگاه راتگرز. نوشته اصلی توسط پتی ورباناس. توجه: محتوا ممکن است برای سبک و طول ویرایش شود.