چگونه استرس، اضطراب به خشونت جوانان کمک می کند

برای یافتن لیست دقیق تیراندازی در مدارس در ایالات متحده، فقط یک جستجوی سریع در گوگل لازم است. طبق گزارش هفته آموزش 2021 مدرسه شوتینگ ردیاب، سال گذشته 34 مورد بود. در 30 نوامبر، بسیاری از مردم در غم و اندوه و وحشت، اخبار مربوط به تیراندازی در مدرسه شماره 28 را تماشا کردند که در آن یک دانش آموز 15 ساله دبیرستانی در میشیگان به سمت همکلاسی های خود تیراندازی کرد و چهار نفر را کشت و شش نفر دیگر و یک معلم را زخمی کرد.

یک هفته بعد در 7 دسامبر، جراح ایالات متحده، ژنرال Vivek H. Murthy توصیه‌ای – پیامی نادر برای ملت “برای چالش‌های مهم بهداشت عمومی که نیاز به آگاهی و اقدام فوری ملت دارد” – در مورد بحران بهداشت روانی در حال ظهور جوانان صادر کرد. مورتی از مؤسسات، مراکز اجتماعی، مدارس، والدین، دوستان خانوادگی و دیگران خواست تا به سرعت برای تأمین منابع و حمایت از جوانان کشورمان گرد هم آیند.

تیراندازی در مدرسه و خشونت در محوطه دانشگاه چیز جدیدی نیست، اما در حال تبدیل شدن به یک امر عادی است. با گذشت نزدیک به دو سال از همه‌گیری کووید-19، جوانان در بحبوحه بحران سلامت روانی هستند که توسط خود همه‌گیری تشدید شده است.

استفانی مارسی، دکترای ABPP، روانشناس دارای مجوز و مدیر پزشکی سلامت رفتاری یکپارچه در اطفال عمومی در بیمارستان کودکان لس آنجلس، می‌گوید که متوجه افزایش شدید اضطراب و رفتارهای منفی شده است – اما توصیه‌هایی در مورد چگونگی کمک بزرگسالان به جوانان دارد. در زندگیهایشان.

دکتر مارسی در کار بالینی خود تأثیرات منفی این همه گیری را بر سلامت روان می بیند. در حالی که اکثریت قریب به اتفاق جوانانی که با مسائل مربوط به سلامت روان روبرو هستند اعمال خشونت آمیز انجام نمی دهند، او شاهد افزایش “تعجب کننده” در تعداد کودکان، نوجوانان و والدین بوده است که با اضطراب متوسط ​​تا شدید، افسردگی و غم و اندوه برای همه این موارد روبرو هستند. در طول همه گیری از بین رفت.

دکتر مارسی می‌گوید: «رابطه بین کنترل و اضطراب برای دهه‌ها مورد مطالعه قرار گرفته است، با این یافته کلی که هرچه کمتر احساس کند کنترل یک نتیجه خاص را در اختیار دارد، اضطراب بیشتری را تجربه خواهد کرد. زمانی که کشور به معنای واقعی کلمه تعطیل شود. یک شبه حس کنترل خود را از دست دادیم که باعث ترس و اضطراب بیشتر ما شد. مردم نمی‌توانستند این واقعیت را کنترل کنند که محل کارشان تعطیل شده و درآمد خود را از دست می‌دهند، حتی اگر نمی‌توانند یکی از اعضای خانواده یا یکی از عزیزان خود را ببینند. آنها بیمار بودند یا در حال مرگ بودند، یا اینکه فرزندانشان نمی توانستند به مدرسه بروند و مجبور بودند در خانه بمانند.

به گفته دکتر مارسی، والدین مضطرب بیشتر به رفتارهایی دست می زنند که به نوبه خود فرزندانشان را مضطرب تر می کند، بنابراین تعجب آور نیست که میزان اضطراب در کودکان در طول همه گیری به میزان قابل توجهی افزایش یافته است. در واقع، یک یافته اخیر منتشر شده در JAMA Pediatrics بیش از 80000 جوان را در سراسر جهان مورد بررسی قرار داد و نشان داد که شیوع علائم اضطراب در کودکان در مقایسه با تخمین‌های قبل از همه‌گیری دو برابر شده و به نرخ هشداردهنده 20.5 درصد رسیده است.

در تابستان 2021، با واکسن‌هایی که به طور گسترده در دسترس بودند و صحبت از بازگشایی دفاتر و مدارس در پاییز شد، این احساس شروع شد که زندگی در حال بازگشت به [a new] معمولی. اجبار ماسک و محدودیت‌های غذاخوری در داخل خانه برداشته شد و بسیاری از مردم امیدوار بودند که جزئیات زندگی که قبلاً بدیهی می‌پنداشتند دوباره تحت کنترل آنها قرار گیرد. پس چرا اضطراب هم برطرف نشد؟

دکتر مارسی می‌گوید: «وقتی در دوران جوانی‌مان وقتی دوباره مدرسه باز شد، اضطراب بیشتری دیدم، متوجه شدم، خوب، این طبیعی است. البته، آنها مضطرب هستند». آنها 18 ماه از این موضوع دور بوده اند. آنها فقط باید خود را وفق دهند.”

با این حال، دکتر مارسی، برخلاف پیش‌بینی‌اش، اضطرابی را می‌بیند که در طول قرنطینه باعث بروز رفتارها و علائم ثانویه‌ای می‌شود که حتی نگران‌کننده‌تر هستند: پرخاشگری، خشونت و قلدری. واشنگتن پست گزارش داد که تعداد حوادث مربوط به اسلحه در مدارس در طول سه ماه اول سال تحصیلی 2021-22 بیش از سه برابر میزان در مدت مشابه در سال 2019 است.

مهم است که به یاد داشته باشید که اضطراب می تواند بر میزان توجه کودکان، درک و حفظ اطلاعات تأثیر بگذارد. با توجه به اینکه بسیاری از بچه ها به دلیل شکاف در یادگیری در طول مدرسه در خانه عقب مانده اند، رگرسیون بیشتر اضطراب را تشدید می کند که می تواند منجر به اجتناب از مدرسه شود. معلمان همچنین شاهد افزایش میزان کناره گیری دانش آموزان از دوستان، سوءمصرف مواد مخدر و الکل، مبارزه با افسردگی و حتی تجربه افکار خودکشی هستند.

جراح عمومی در توصیه اخیر خود ابراز امیدواری کرد: “چالش های سلامت روان در کودکان، نوجوانان و جوانان واقعی هستند و گسترده هستند. اما مهمتر از همه، قابل درمان و اغلب قابل پیشگیری هستند.”

دکتر مارسی می‌گوید که در ادامه مسیر این همه‌گیری مداوم، بسیار مهم است که بزرگسالان رفتارهای مناسب و مثبتی را الگوبرداری کنند که احتمالاً به انعطاف‌پذیری و موفقیت کودکان کمک می‌کند.

او می گوید: «اول، داشتن حداقل یک بزرگسال پایدار، پاسخگو و پرورش دهنده در زندگی کودک یک عامل محافظتی بزرگ است. لازم نیست والدین، فقط کسی باشند که می توانند به کودک بفهمانند که مهم، ارزشمند و مورد توجه هستند.

دکتر مارسی همچنین بر اهمیت آموزش و الگوبرداری از مهارت های اصلی زندگی مانند ذهن آگاهی، حل تعارض، حل مسئله، مقابله و مدیریت استرس تاکید می کند. به کودک خود کمک کنید خواب خوب، فعالیت بدنی و تغذیه مناسب داشته باشد. سعی کنید زمانی را بیرون از طبیعت بگذرانید.

در نهایت، والدین باید با دادن زمان و مکان برای دستیابی به حس آرامش، آرامش و خودتنظیمی، مراقبت از خود را الگوبرداری کنند. حتی چند دقیقه رهایی از استرس آنها می تواند راه درازی داشته باشد.

او توضیح می‌دهد: «این تمرین در مورد این است که به فرزندتان اجازه دهید «آرامش شما را قرض بگیرد» نه اینکه در هرج و مرج شما شریک شود. “اما ابتدا باید آرامش خود را ایجاد کنید تا آنها وام بگیرند.”