ریویو در مورد داروهایی برای درمان کلسترول عموزادگان به نام سرامیدها بحث می کند

یک مقاله مروری که در 5 نوامبر در مجله منتشر شد، استدلال می کند که درمانی که لیپیدهایی به نام سرامیدها را هدف قرار می دهد، ممکن است پتانسیل درمان بیماری قلبی متابولیک را داشته باشد. گرایش در علوم فارماکولوژی. نویسندگان شواهدی را که از رابطه قوی بین سرامیدها و طیف وسیعی از بیماری‌ها در حیوانات و انسان‌ها حمایت می‌کنند، خلاصه می‌کنند و آن را با دهه‌ها مجموعه داده‌هایی که منجر به ایجاد داروهای کاهش‌دهنده کلسترول شده‌اند، مقایسه می‌کنند.

اسکات سامرز، نویسنده ارشد این مطالعه از کالج بهداشت دانشگاه یوتا، می‌گوید: «اگر می‌خواهیم پتانسیل درمان‌های کاهش‌دهنده سرامید را درک کنیم، دانشمندان باید کارهای زیادی انجام دهند. “امید ما با این مقاله این بود که مجموعه مقالات در مورد سرامیدها را با کلسترول مقایسه کنیم تا به شکاف های مهم و سوالات در حال ظهور در زمینه سرامید اشاره کنیم. اساساً، ما می خواهیم تا آنجا که ممکن است آزمایشگاه های بیشتری برای مطالعه این مولکول مهم بدست آوریم. “

یکی از داروهایی که به طور گسترده تجویز می شود، استاتین ها هستند که سنتز کلسترول لیپیدی را برای جلوگیری از بیماری عروق کرونر مهار می کنند. استاتین ها همچنین سطح سایر چربی ها مانند سرامیدها را کاهش می دهند. در مقایسه با آنچه که ما در مورد کلسترول می دانیم، در مورد نقش سرامیدها در بیماری ها بسیار کمتر شناخته شده است. اما به طور فزاینده ای آشکار می شود که سرامیدها با طیف گسترده ای از مشکلات سلامتی مرتبط هستند.

در طی چند دهه گذشته، مطالعات روی انسان نشان داده است که سرامیدها نشانگرهای زیستی مستقل بیماری قلبی عروقی، مستقل از کلسترول هستند. سرامیدها به شدت حوادث نامطلوب قلبی عروقی، از جمله مرگ ناشی از بیماری عروق کرونر و سندرم حاد کرونری را پیش بینی می کنند. این نتایج در سراسر جهان در کشورها و قومیت های مختلف تکرار شده است و ماهیت قوی انجمن را برجسته می کند. بر خلاف کلسترول، سرامیدها همچنین با شرایط متابولیکی مانند مقاومت به انسولین و دیابت در انسان مرتبط هستند. سرامیدهای خون اکنون به صورت بالینی برای ارزیابی خطر بیماری اندازه گیری می شوند.

تحقیقات روی حیوانات شواهدی را برای یک رابطه علّی و مکانیسم‌های بالقوه بیماری نشان داده است. به عنوان مثال، کاهش سرامیدها از طریق مداخلات ژنتیکی یا دارویی از بیماری قلبی عروقی و دیابت در جوندگان جلوگیری می کند. مطالعات دیگر نشان داده‌اند که سرامیدها می‌توانند منجر به افزایش ذخیره‌سازی چربی، کاهش مصرف گلوکز و کاهش کارایی میتوکندری شوند که نشانه‌های بارز سندرم متابولیک هستند. در نهایت، این تغییرات متابولیک ممکن است منجر به مرگ برنامه ریزی شده سلولی سلول های b پانکراس شود و در نتیجه باعث ایجاد دیابت نوع 2 شود. سامرز می گوید: «سرامیدها ممکن است به اندازه کلسترول مضر باشند، زیرا باعث ایجاد طیف غیرهمپوشانی از نقایص بافتی می شوند و در نهایت باعث مرگ سلولی می شوند.

علیرغم انباشت شواهد، سؤالات زیادی باقی می ماند. در حال حاضر، فقدان داده ای برای حمایت از توصیه های بالینی خاص بر اساس نمرات بالای سرامید وجود دارد. همچنین برای درک ناهنجاری‌های ژنتیکی که باعث افزایش سطح سرامید می‌شوند و اینکه چگونه سرامیدها به سلول‌ها و بافت‌ها آسیب می‌رسانند، تحقیقات بیشتری لازم است. به گفته نویسندگان مقاله، پاسخ به این سؤالات ممکن است رویکردهای درمانی بالقوه را برای کاهش ایمن و مؤثر سرامیدها و درمان بیماری قلبی متابولیک روشن کند. سامرز می‌گوید: «امیدواریم که کمک در افق باشد، چه در راه درمان‌های جدید یا توصیه‌های جدید رژیم غذایی».