اگر تنباکوی بزرگ بتواند راه خود را پیدا کند، آفریقا زیرسیگاری جهان خواهد بود | ریچل کیتونیو و جفری دراپ

افیا چندین دهه است که سیگار در حال افزایش بوده است و باعث مرگ بیش از 100 میلیون نفر در قرن بیستم شده است و هزینه های بهداشتی و سایر هزینه هایی را در حدود 1500 میلیارد دلار در سال ایجاد می کند که مانع رشد جهانی شده است. بر اساس گزارش سازمان سیاست بهداشت جهانی Vital Strategies و دانشگاه ایلینویز شیکاگو در آخرین ویرایش اطلس تنباکو، عصر تنباکوهای بزرگ رو به پایان است: کاهش بی چون و چرا در نرخ جهانی سیگار کشیدن به 19.6 رسیده است. درصد در سال 2019 از 22.6 درصد در سال 2007.

با این حال، در ارقام، طرحی برای بازگرداندن تنباکو به یک صنعت رو به رشد با تمرکز بر آفریقا وجود دارد.

پیشرفت جهانی در برابر «اپیدمی دخانیات» عمدتاً در کشورهایی که مالیات بر تنباکو را افزایش داده‌اند، بازاریابی محدود کرده‌اند، کمپین‌های اطلاع‌رسانی عمومی سختی را راه‌اندازی کرده‌اند و استعمال دخانیات را در بسیاری از مکان‌های عمومی ممنوع کرده‌اند، انجام می‌شود. تحقیقات ما نشان می دهد که کاهش مصرف سیگار در آفریقا اندک بوده است و شیوع بزرگسالان در 10 کشور این قاره بین سال های 1990 تا 2019 افزایش یافته است.

همانطور که در تحقیقات دانشگاه باث، شریک ناظر صنعت دخانیات، توقف سازمان‌ها و محصولات دخانیات (توقف) بیان شده است: «شرکت‌های دخانیات فراملی (TTC) برای محافظت از سود خود، شروع به تغییر تجارت خود به بازارهای نسبتاً بکر در بخش‌هایی از جهانی که در آن فرصت رشد تا حد زیادی نامحدود است… هیچ کجا این چشم انداز کم بهره برداری به اندازه آفریقا برای انتخاب آماده نیست. TTC ها در حال گسترش به کشورهای آفریقایی هستند، جایی که به استثنای آفریقای جنوبی، بازار تنباکو تقریباً 70 درصد در دهه 1990 و دهه اول قرن 21 رشد کرد.

مالیات موثرترین راه برای کنترل مصرف دخانیات است اما آفریقا در این زمینه سابقه ضعیفی دارد. کارت امتیازی مالیات سیگار شرکت توباکونومیکس، کشورها را در مقیاس 0 تا 5 درجه بندی می کند که 5 بهترین عملکرد را نشان می دهد. در مقایسه با کشورهایی مانند نیوزلند یا اکوادور (4.63) که به سرعت در حال پیشرفت هستند، کشورهایی مانند کنیا (0.88)، زیمبابوه (1.38)، چاد و جمهوری آفریقای مرکزی (هر دو با 0.75) نشان می‌دهند که در اکثر کشورها مالیات جزئی بر تنباکو اعمال می‌شود. از این قاره

سیگارهای ارزان برای شرکت های چندملیتی تنباکوی بین المللی مناسب است. در حالی که سود در غرب خفه می شود، دخانیات بزرگ جوامع آفریقایی و به ویژه جوانان آنها را به عنوان انکوباتور برای ابتکارات جدید مرگبار جای داده است. مرکز آفریقا برای دخانیات در سال 2016 گزارش داد که چگونه مغازه‌ها و گاری‌های فروش سیگار در کنار شیرینی‌ها در نزدیکی مدارس در کامرون و بورکینافاسو کار می‌کنند. اطلس دخانیات داده های واضحی را در مورد تمرکز جهانی این صنعت برای جوانان ارائه می دهد و میزان سیگار کشیدن در بین نوجوانان 13 تا 15 ساله را در 63 کشور افزایش می دهد.

از قضا، مقرون به صرفه نگه داشتن سیگار برای افراد فقیر توسط لابی‌گران صنعت به عنوان استدلالی علیه مالیات استفاده شده است. با این حال، این واقعیت را نادیده می گیرد که آن گروه ها نسبت به قیمت ها حساس تر هستند و مزایای بهداشتی، اجتماعی و اقتصادی ناشی از مالیات های بالاتر – افراد کمتری شروع به سیگار کشیدن می کنند و بیشتر آن را ترک می کنند – بسیار بیشتر به این گروه ها تعلق می گیرد. این تأثیر مثبت را نیز می‌توان توسط دولت‌هایی که از درآمدهای مالیات دخانیات به نفع همان گروه‌ها استفاده می‌کنند، مانند حمایت از برنامه‌هایی برای کمک به مردم برای ترک سیگار، تقویت کرد.

بحث صنعت دیگر این است که کشت تنباکو در بسیاری از کشورهای شرق و جنوب آفریقا بخش مهمی از اقتصاد است. صنعت دخانیات از ترس آسیب رساندن به کشاورزان، دولت‌ها را لابی می‌کند تا اقدامات خود را متوقف کنند، اما اطلس تنباکو تحقیقات اخیر را شناسایی می‌کند که نشان می‌دهد بیشتر تولیدکنندگان تنباکو فقیر هستند و دولت‌ها با کمک به آنها در انتقال به محصولات سودآورتر به آنها خدمات بهتری خواهند داد.

ما نمی توانیم اجازه دهیم آفریقا زیرسیگاری جهان باشد. دولت ها باید از هم اکنون برای افزایش مالیات بر تنباکو به حداقل سطوح توصیه شده سازمان بهداشت جهانی، محدود کردن بازاریابی به جوانان، ایجاد سیاست هایی که دسترسی به محصولات دخانی را کنترل می کند و از سیاست گذاری در برابر مداخله صنعت دخانیات محافظت می کند، اقدام کنند. نرخ استعمال دخانیات در این قاره هنوز نسبتاً پایین است و اپیدمی دخانیات که قبلاً ایالات متحده و اروپا را زخمی کرده است، به ناچار در آفریقا گسترش نخواهد یافت، اگر اکنون برای محافظت از نسل بعدی اقدام کنیم.

اقتصادهای آفریقا همچنان آسیب پذیر هستند. بقایای استعمار هنوز در بازی است. ما می‌توانیم با هم کار کنیم تا اطمینان حاصل کنیم که شرکت‌های جهانی مستقر در کشورهای با درآمد بالا، سود کشورهای با درآمد پایین‌تر را به قیمت سلامتی مردم خود بیرون نمی‌آورند. کمتر از 2 درصد از کل کمک‌های توسعه به پیشگیری از بیماری‌های غیرواگیر اختصاص دارد و این رقم برای آفریقا حتی ناگوارتر است – نادیده گرفتنی که منجر به مرگ‌های زودرس قابل پیشگیری و افزایش هزینه‌ها و همچنین آسیب‌پذیری بیشتر جمعیت‌ها در برابر شوک‌های بهداشتی مانند کووید می‌شود. . کمک های مالی و فنی برای کنترل دخانیات باید به آسانی در دسترس باشد تا از یک میلیارد جمعیت آفریقا در برابر بازار رشد بعدی محافظت شود.

دیدن کمرنگ شدن تأثیر تنباکو در هر نقطه از جهان باعث دلگرمی است، اما این نسخه از اطلس تنباکو، صنعتی را به نمایش می گذارد که سخت در تلاش است تا آفریقا را به مرز جدید سیگار تبدیل کند. برای مقاومت در برابر شرکت‌های چندملیتی قدرتمندی که به دنبال سودآوری به قیمت سلامت مردم هستند، باید تلاش‌های هماهنگی انجام شود تا اقدامات کنترلی کنترل شده دخانیات را اجرا کنند. از آنجایی که کشورهای با درآمد بالا برای تضمین آینده بدون دخانیات اقدام می کنند، ما باید از همان اقدامات سیاستی برای جلوگیری از بحران های بهداشتی فردا در سراسر آفریقا استفاده کنیم.