وقتی رابین کوری بچه دار شدن را به تصویر کشید، کلاس های یوگا مادر و کودک را تصور کرد، با دیگر والدین تازه وارد معاشرت می کرد و در حالی که فرزند جدیدش چرت می زد در کافی شاپ ها استراحت می کرد.
در عوض، او انزوای اجتماعی، فاصله گذاری فیزیکی و یکسری برنامه های لغو شده را تجربه کرد. فهمیدن اینکه انتظارات او به نتیجه نمی رسد، او را با غم، تنهایی و افسردگی دست و پنجه نرم کرد.
کوری که در همیلتون زندگی میکند، میگوید: «این ایدههایی که در سرتان دارید به تازگی از بین رفتهاند و قرار نیست اتفاق بیفتد. او در ماه مه پس از سقط جنین نزدیک به شروع همه گیری، صاحب یک نوزاد دختر شد.
“وحشتناک بود اما بدتر شد زیرا همه چیز تعطیل شد… احساس می کردم به طرز باورنکردنی منزوی شده ام [and] فوق العاده غرق.”
کوری میگوید استرس و محدودیتهای بیشتر ناشی از همهگیری کووید-19 به افکار خودکشی و چرخههای افسردگی عمیقی که او تجربه کرده کمک کرده است – و او تنها نیست.
“برای بسیاری از مادران بسیار سخت است”
یک مطالعه بینالمللی روی تقریباً 7000 زن باردار و پس از زایمان که در طول همهگیری همهگیری انجام شد، نشان داد که «نسبتهای قابلتوجهی … در حد یا بالاتر از حد برشها برای افزایش استرس پس از سانحه، اضطراب، امتیاز مییابد. [or] افسردگی و تنهایی.”
مقاله بررسی شده، مطالعه بین ملی عوامل مرتبط با سلامت روان پری ناتال و رفاه زنان در طول همه گیری COVID-19، توسط مجله علمی بین رشته ای PLOS One در ماه آوریل منتشر شد.
به گفته سازمانها از جمله انجمن روانشناسی آمریکا، قبل از همهگیری، از هر هفت زن، یک زن دچار افسردگی یا اضطراب پس از زایمان میشد. محققان مقاله جدید می گویند که این تعداد به یک در سه افزایش یافته است.
در این مقاله آمده است: «کمپینهای بهداشت عمومی و سیستمهای مراقبت پزشکی باید به صراحت به تأثیر عوامل استرسزای مرتبط با کووید-19 بر سلامت روان در زنان پری ناتال بپردازند».
این موضوعی است که ادارات بهداشت و دولتهای منطقهای در استانهای سراسر کشور در طول این همهگیری از قبل از میلاد تا PEI مطرح کردهاند. در اوایل سال جاری، سازمان بهداشت روان پری ناتال کانادا خواستار یک استراتژی ملی با توجه به افزایش افسردگی پس از زایمان شد. کانادا
این اثرات در کلینیک نگرانیهای سلامت زنان در مرکز بهداشت سنت جوزف همیلتون، که به سلامت روان پس از زایمان میپردازد، آشکار است. دکتر بنیسیو فری، مدیر پزشکی کلینیک، روانپزشک، میگوید که از زمان شروع همهگیری، شاهد افزایش چالشهای سلامت روان بوده است.
او به سیبیسی نیوز گفت: «ما نرخهای بسیار بالاتری از اضطراب را شناسایی کردیم.
“ما شاهد نگرانی شدید، حملات پانیک و علائم فیزیکی هستیم [caused by mental health challenges]…. از آنجایی که بیماری همه گیر بسیار طولانی بوده است، در نتیجه افراد دچار علائم افسردگی زیادی می شوند. احساس ناامیدی، احساس ناراحتی، احساس انزوای اجتماعی… برای بسیاری از مادران بسیار سخت است.”
این کلینیک روز دوشنبه میزبان یک انجمن آنلاین است به امید اطلاع رسانی و حمایت از اعضای عمومی که تجربه مشابهی دارند – یا کسانی که در انتظار یک کودک هستند و مایلند برنامه ریزی برای حمایت از سلامت روان را شروع کنند.
فری میگوید که با بسیاری از والدین جدید روبرو میشود که قبلاً با اضطراب یا افسردگی دست و پنجه نرم نکردهاند و بعد از بچه دار شدن احساس میکنند که از تلاشهایشان غافلگیر شدهاند. او می گوید تحقیقات این کلینیک نشان داده است که حمایت همتایان می تواند به موفقیت روان درمانی کمک کند.
او گفت: «شنیدن از مادران دیگر برای مادران بسیار قدرتمندتر است. “آنها فکر می کنند، “من مادر خوبی نیستم.” اما وقتی آنها مادران مهربان و دلسوز دیگری را می بینند که در حال مبارزه هستند، شفابخش و بخشی از بهبودی است.”
به دور از حمایت خانواده
صفیه وهبی، مادر پنج فرزند همیلتون، تنها چند ماه قبل از همهگیری، کوچکترین دخترش را به دنیا آورد. به عنوان یک تازه وارد به کانادا، شبکه محلی او قبلاً محدود بود. سپس، وقتی مدارس و دیگر امکانات رفاهی تعطیل شد، فرزندانش همیشه در خانه بودند و وهبی میترسید که در صورت مریض شدن خود یا نوزادش بیرون برود.
او در مصاحبهای که از عربی ترجمه شده است به سیبیسی نیوز گفت: «او نوزاد کوچکی بود و به راحتی میتوانست به هر عفونت یا بیماری مبتلا شود. “مطمئناً من نگران او بودم و نگران خودم بودم زیرا بعد از زایمان مشکلاتی داشتم: کمبود آهن، کمبود ویتامین. می ترسیدم که اگر بیرون بروم به هر ویروسی مبتلا شوم… از این وضعیت متنفر بودم. من از کانادا متنفر بودم، از خودم متنفر بودم، از این مسائل، زندگی متنفر بودم.”
او با گزینه های محدود برای حمایت، از خدا کمک خواست. “من نماز می خواندم، راستش من گریه می کردم.”
وهبی می گوید که دوری از خانواده بزرگش اوضاع را بسیار بدتر کرده است و اضافه می کند که اگر در نزدیکی بودند به او کمک می کردند.
“در سوریه خانواده داشتم. مادرم، خواهر و برادرم، شوهر شوهرم… آنها در مورد بچه کمک می کردند. اینجا، کمتر از 24 ساعت بعد از زایمان، به خانه برگشتم و بچه را خودم حمام کردم. “
وهبی می گوید که هنوز هم آثار انزوا را احساس می کند. صادقانه بگویم، هر زمان که احساس فشار، آزار و اذیت یا مشکلی می کنم، خیلی احساس بدی دارم.»
در سوریه خانواده داشتم. مامانم، خواهر و برادرم، شوهر شوهرم… در بچه کمک کردند.– صفیه وهبی
نائومی مندس-پوژه، یک دولای پس از زایمان، میگوید که آسیبهای انزوا را در بین مشتریانش دیده است.
او گفت: «نداشتن دلیلی برای ترک خانه برای یک والدین جدید میتواند واقعاً سخت باشد، به خصوص اگر فردی هستید که به این نوع تعامل با دنیای بیرون نیاز دارید.
مندس-پوژه با بسیاری از والدین LGBTQ+ کار میکند و میگوید که آنها در دوران بارداری و زایمان با چالشهایی مواجه هستند که میتواند منزوی باشد، زیرا منابع زیادی به طور خاص روی «مادرها» متمرکز شدهاند که میتواند باعث نارضایتی والدین با جنسیتهای دیگر شود. او میگوید کووید-19 به تازگی یک لایه دیگر به این انزوا اضافه کرده است.
گروه های پشتیبانی جدید و یک پلت فرم آنلاین
تابستان گذشته، Mendes-Pouget انجمن آنلاین Queer Nest Club را برای کمک به رفع این چالش ها راه اندازی کرد. او میگوید که برخلاف گروه فیسبوک، که در آن اعضا میتوانند در جلسات زنده و سایر تجربیات تسهیلشده که برای ایجاد جامعه و جرقهای بازتاب است، شرکت کنند، این یک تجربه سرپرست و حمایتکننده است.
داشتن یک گروه اجتماعی حامی، چه به صورت آنلاین و چه به صورت حضوری، آنقدر مهم است که مندس-پوژه توصیه میکند برای شروع به صف کردن آن، وقت خود را در دوران بارداری سپری کنید.
او گفت: “من به مردم قبل از تولد می گویم که شروع به جستجوی افرادی کنند که در یک مکان مشابه در سفر خود هستند.” “منتظر نباشید. زمانی که خلق و خوی شروع می شود و آنها غالب می شوند، خیلی سخت تر می شود که بخواهید به دنبال دوستان بروید.”
یکی دیگر از گزینه های جدید برای والدینی که با مشکل مواجه هستند Blues and Beyond است، یک پلتفرم محلی ساخته شده که ترکیبی از منابع آنلاین برای والدین جدید است، یک خط تلفن 24 ساعته با کارکنان پشتیبانی پری ناتال و یک سرویس تلفنی که در فواصل زمانی معین با والدین تماس می گیرد. مطمئن باشید که اوکی هستند
این توسط امیلی فازیو، فارغ التحصیل اخیر روانشناسی دانشگاه مک مستر، ایجاد شد و در سپتامبر راه اندازی شد.
فازیو میگوید بزرگ شدن با یک مادر در زمینه حمایت پری ناتال به معنای شنیدن مداوم داستانهایی از خانوادههایی بود که غرق شده بودند، مضطرب بودند و به منابع مورد نیازشان دسترسی نداشتند.
«من تمام این داستانهای افرادی را میشنیدم که کمکی ندارند، و مطمئن نبودم چرا [parents are] فازیو که 1000 دلار از پول خود را در وب سایت قرار داده و خط تلفن را با داوطلبان کار می کند، گفت.
او همچنین یک کمپین GoFundMe را برای جمع آوری پول بیشتر اجرا می کند، و همچنین برای کمک هزینه درخواست می کند.
“من بارها و بارها دیدم که والدین با مشکلات روانی دست و پنجه نرم می کنند. من می خواستم مطمئن شوم که هر والدین جایی برای یافتن این منابع دارند.”
از کجا کمک بگیریم
خدمات پیشگیری از خودکشی در کانادا
رایگان 1-833-456-4566
متن: 45645
چت:criseservicescanada.ca
به فرانسوی: Association québécoise de prevention du suicide: 1-866-APPELLE (1-866-277-3553)
تلفن راهنمای کودکان: تلفن: 1-800-668-6868
متن: TALK به 686868 (انگلیسی) یا TEXTO به 686868 (فرانسوی)
مشاوره چت زنده در www.kidshelpphone.ca
انجمن کانادایی برای پیشگیری از خودکشی: یک مرکز بحران 24 ساعته پیدا کنید