تحقیقات جدید در دانشگاه اوکلند نشان می دهد که عوارض مادام العمری که حوادث نامطلوب در دوران کودکی می توانند بر سلامت شما وارد کنند. این تحقیق نشان می دهد که سلامت روان ضعیف در میان افرادی در نیوزیلند که چهار یا بیشتر “وقایع نامطلوب دوران کودکی” را تجربه کرده اند، تقریباً سه برابر بیشتر از افرادی که هیچ یک را تجربه نکرده اند، شایع است.
این مطالعه هشت نوع ناملایمات دوران کودکی را شامل می‌شود: آزار عاطفی، جسمی یا جنسی، و بزرگ شدن در خانواده‌ای که خشونت، سوء مصرف مواد، بیماری روانی، طلاق یا یکی از اعضای خانواده در پشت میله‌ها وجود دارد. پروفسور جانت فانسلو، دانشیار دانشکده بهداشت جمعیت در دانشکده علوم پزشکی و بهداشت می‌گوید: «استرس‌های سمی در دوران کودکی می‌توانند تأثیرات مادام العمری بر بسیاری از جنبه‌های سلامتی ما بگذارند». “تأثیرات در سراسر جامعه موج می زند و بار بزرگی را بر خانواده و چه چیزی، خدمات بهداشتی ما و اقتصاد ایجاد می کند.”
این مطالعه نشان می دهد که تجربه حتی یک نوع از ناملایمات دوران کودکی – مانند داشتن یکی از اعضای خانواده در زندان یا شاهد خشونت بین فردی در خانه – با افزایش خطر سلامت روانی ضعیف مرتبط است. تجربه دو یا بیشتر با احتمال ناتوانی بالاتر و چهار یا بیشتر با مشکلات سلامت جسمانی مزمن همراه است.
به گفته محققان به سرپرستی دکتر لادن هاشمی، همچنین از دانشکده بهداشت جمعیت، افزایش خطرات مشکلات سلامتی مانند بیماری قلبی یا آسم می تواند با انواع خاصی از عوارض جانبی مرتبط باشد. دانشمندان 2888 پاسخ به نظرسنجی خشونت خانوادگی در نیوزیلند در سال 2019 را که در Waikato، Northland و Auckland انجام شد، تجزیه و تحلیل کردند.
شانس ابتلا به بیماری قلبی برای افرادی که سوء استفاده عاطفی یا جنسی را تجربه کرده بودند، شاهد خشونت بین فردی بودند، یا در خانواده‌ای زندگی می‌کردند که در آن سوء مصرف مواد وجود داشت، افزایش یافت. احتمال ابتلا به آسم برای کسانی که از خانواده‌ای با سوءمصرف مواد، بیماری روانی یا طلاق هستند افزایش یافته است.
تحقیقات بین‌المللی نشان می‌دهد که چگونه ناملایمات در دوران کودکی می‌توانند بر رشد عصبی و هورمونی، مسیرهای التهابی، توانایی‌های شناختی، اجتماعی و عاطفی و تمایل به رفتارهای پرخطر مانند سیگار کشیدن یا سوء مصرف مواد تأثیر بگذارند. عوامل اجتماعی-اقتصادی به طور کامل این ارتباط را در مطالعه نیوزلند توضیح ندادند. دکتر فانسلو، دکتر هاشمی، دکتر پائولین گالیور و پروفسور تریسی مک‌اینتاش در این مقاله می‌نویسند: «سیاست‌ها و برنامه‌های مقابله با فقر کودکان به خودی خود مهم هستند، اما تأثیر تجربیات نامطلوب دوران کودکی را به‌طور کامل کاهش نمی‌دهند».
حدود 45 درصد از افراد در این مطالعه هیچ رویداد نامطلوبی را در دوران کودکی گزارش نکردند. اکثریت حداقل یک مورد را تجربه کردند و از هر سه یک نفر بیش از یک مورد را گزارش کردند. در این مطالعه، سلامت روان فردی در صورتی که بیماری طولانی مدت تشخیص داده شده باشد یا اخیراً داروهای ضد افسردگی یا داروهای خواب مصرف کرده باشد، ضعیف توصیف شد. کاغذ، “بررسی بار سلامتی تجارب نامطلوب تجمعی و خاص دوران کودکی در نیوزیلند: نتایج یک مطالعه مبتنی بر جمعیت” در مجله منتشر شد کودک آزاری و بی توجهی دانشگاهیان می نویسند که یافته ها “باید انگیزه ای برای ایجاد ابتکارات پیشگیری و مداخله گسترده ایجاد کند.” استراتژی‌هایی که به نابرابری‌های اجتماعی-اقتصادی رسیدگی می‌کنند، مورد نیاز هستند، اما به خودی خود، به طور کامل پیامدهای تجربیات نامطلوب دوران کودکی را کاهش نمی‌دهند.»
منبع داستان:
مواد ارائه شده توسط دانشگاه اوکلند. توجه: محتوا ممکن است برای سبک و طول ویرایش شود.