تبعیض خطر ابتلا به مسائل مربوط به سلامت روان را در بزرگسالان جوان افزایش می دهد

یک مطالعه UCLA نشان داده است که بزرگسالان جوانی که تبعیض را تجربه کرده‌اند، در معرض خطر بیشتری برای مشکلات رفتاری و روانی کوتاه‌مدت و بلندمدت قرار دارند.

محققان داده های سلامت یک دهه را در مورد 1834 آمریکایی که در زمان شروع مطالعه بین 18 تا 28 سال سن داشتند، بررسی کردند. آنها دریافتند که اثرات تبعیض ممکن است انباشته باشد – که هر چه تعداد موارد تبعیض بیشتری را تجربه کند، خطر مشکلات روانی و رفتاری آنها افزایش می یابد.

این مطالعه همچنین نشان می دهد که اثرات تبعیض در بزرگسالان جوان با نابرابری در مراقبت از نگرانی های سلامت روان و تبعیض نهادی در مراقبت های بهداشتی به طور کلی، از جمله نابرابری در تشخیص، درمان و نتایج سلامت مرتبط است.

این مطالعه امروز در مجله منتشر شد اطفال.

مطالعات قبلی تبعیض را – چه به دلیل نژادپرستی، تبعیض جنسی، پیری، ظاهر فیزیکی یا سایر سوگیری ها – با خطر بالاتر بیماری روانی، پریشانی روانی و مصرف مواد مرتبط دانسته اند. در حالی که تحقیقات قبلی این همبستگی را در دوران کودکی یا بزرگسالی بعدی مورد بررسی قرار داده است، این مطالعه جدید اولین مطالعه ای است که بر گذار به بزرگسالی تمرکز کرده و همان گروه از افراد را در طول زمان دنبال می کند.

ایوان لی، دانشجوی پزشکی در دانشکده پزشکی دیوید گفن در UCLA و دانشگاه کالیفرنیا گفت: «با توجه به اینکه ۷۵ درصد از تمام اختلالات سلامت روان در طول زندگی تا سن ۲۴ سالگی ظاهر می‌شوند، گذار به بزرگسالی زمان بسیار مهمی برای پیشگیری از مشکلات سلامت روانی و رفتاری است. نویسنده مسئول مطالعه

لی همچنین گفت که این یافته‌ها به‌ویژه با توجه به استرس‌هایی که جوانان امروز در سراسر کشور با آن مواجه هستند، مرتبط هستند.

او گفت: «همه‌گیری COVID-19 چالش‌های سلامت روان جدیدی را به‌ویژه برای جمعیت‌های آسیب‌پذیر به‌خوبی مطرح کرده است. ما این فرصت را داریم که خدمات بهداشت روانی را بازنگری کرده و بهبود دهیم تا تأثیر تبعیض را به رسمیت بشناسیم، بنابراین می‌توانیم برای ارائه مراقبت‌های عادلانه‌تر به آن رسیدگی کنیم.»

محققان از داده‌های مربوط به سال‌های 2007 تا 2017 از مکمل انتقال به بزرگسالی دانشگاه میشیگان در بررسی پانل مطالعه پویایی درآمد استفاده کردند. تقریباً 93 درصد از افراد در این مطالعه تجربه تبعیض را گزارش کردند. شایع ترین عواملی که آنها ذکر کردند سن (26%)، ظاهر فیزیکی (19%)، جنسیت (14%) و نژاد (13%) بود.

تجزیه و تحلیل نشان داد شرکت‌کنندگانی که تبعیض مکرر را تجربه می‌کردند، به‌عنوان چند بار در ماه یا بیشتر، تقریباً 25 درصد بیشتر در معرض ابتلا به یک بیماری روانی و دو برابر بیشتر از افرادی که تبعیض یا تبعیض را تجربه نکرده بودند، در معرض خطر ابتلا به ناراحتی روانی شدید بودند. چند بار در سال یا کمتر آن را تجربه کرده بود. به طور کلی، افرادی که هر میزان تبعیض را تجربه کرده اند، 26 درصد بیشتر از افرادی که می گویند تبعیض را تجربه نکرده اند، در معرض خطر ابتلا به سلامت ضعیف هستند.

در طول دوره 10 ساله، بزرگسالان جوان در این مطالعه که چندین سال متوالی تبعیض با فرکانس بالا را تجربه کرده بودند، خطر تجمعی بسیار بارزتری برای بیماری روانی، پریشانی روانی، مصرف مواد مخدر و سلامت کلی بدتر نشان دادند.

یافته‌ها تأثیر چند بعدی تبعیض بر سلامت روانی و رفتاری و رفاه کلی را روشن می‌کند.

نویسنده ارشد این مطالعه گفت: «ارتباطاتی که ما پیدا کردیم احتمالاً با نابرابری‌های خدمات مراقبت‌های بهداشت روان – از جمله نابرابری در دسترسی به مراقبت، سوگیری‌های ارائه‌دهنده و تبعیض ساختاری و نهادی در مراقبت‌های بهداشتی- که منجر به نابرابری در تشخیص، درمان و پیامدها می‌شود، در هم تنیده شده‌اند. دکتر آدام شیکدانز، استادیار اطفال در دانشکده پزشکی گفن.

سایر نویسندگان این مطالعه ویوک شاه، کریستوفر بیلی، نیکلاس جکسون، ربکا دودوویتز، دکتر الیزابت بارنرت، امیلی هوتز و دکتر آلما گوئررو از UCLA هستند. دکتر آنتونی بوئی از دانشگاه واشنگتن; و نارایان ساستری از دانشگاه میشیگان.