زمان خواب با سلامت قلب مرتبط است —

دکتر دیوید پلانز، نویسنده این مطالعه از دانشگاه اکستر، بریتانیا، می گوید: «بدن دارای یک ساعت داخلی 24 ساعته به نام ریتم شبانه روزی است که به تنظیم عملکرد فیزیکی و ذهنی کمک می کند. اگرچه ما نمی‌توانیم از مطالعه خود نتیجه‌گیری کنیم، اما نتایج نشان می‌دهد که خواب زودهنگام یا دیروقت ممکن است باعث اختلال در ساعت بدن شود و پیامدهای نامطلوبی برای سلامت قلب و عروق داشته باشد.

در حالی که تحلیل های متعددی ارتباط بین مدت زمان خواب و بیماری های قلبی عروقی را بررسی کرده اند، رابطه بین زمان خواب و بیماری قلبی مورد بررسی قرار نگرفته است. این مطالعه ارتباط بین شروع خواب به طور عینی اندازه گیری شده و نه گزارش شده توسط خود را در یک نمونه بزرگ از بزرگسالان مورد بررسی قرار داد.

این مطالعه شامل 88026 نفر در Biobank بریتانیا بود که بین سال‌های 2006 و 2010 استخدام شدند. میانگین سنی 61 سال (محدوده 43 تا 79 سال) و 58٪ زن بودند. داده‌های مربوط به شروع خواب و زمان بیدار شدن در طی هفت روز با استفاده از شتاب‌سنج مچ‌بند جمع‌آوری شد. شرکت کنندگان پرسشنامه ها و پرسشنامه های دموگرافیک، سبک زندگی، سلامتی و فیزیکی را تکمیل کردند. آنها سپس برای تشخیص جدید بیماری قلبی عروقی، که به عنوان حمله قلبی، نارسایی قلبی، بیماری مزمن ایسکمیک قلبی، سکته مغزی و حمله ایسکمیک گذرا تعریف شد، پیگیری شدند.

در طول میانگین پیگیری 5.7 ساله، 3172 شرکت کننده (3.6٪) به بیماری قلبی عروقی مبتلا شدند. بیشترین میزان بروز در افرادی بود که ساعت خواب نیمه شب یا دیرتر از آن داشتند و کمترین آن در افرادی بود که از ساعت 10:00 تا 10:59 شب شروع به خواب داشتند.

محققان ارتباط بین شروع خواب و حوادث قلبی عروقی را پس از تنظیم سن، جنس، مدت زمان خواب، بی نظمی خواب (تعریف شده به عنوان زمان های مختلف خواب و بیدار شدن)، زمان بندی گزارش شده توسط خود (پرنده زودرس یا جغد شب)، سیگار کشیدن تجزیه و تحلیل کردند. وضعیت، شاخص توده بدنی، دیابت، فشار خون، کلسترول خون و وضعیت اجتماعی-اقتصادی.

در مقایسه با شروع خواب از ساعت 10:00 تا 22:59، خطر ابتلا به بیماری های قلبی عروقی با شروع خواب در نیمه شب یا دیرتر از آن 25 درصد بیشتر بود، این خطر 12 درصد بیشتر برای ساعت 11:00 تا 11:59 شب بود. 24٪ خطر به خواب رفتن قبل از ساعت 10:00 شب را افزایش داد. در تجزیه و تحلیل بیشتر بر اساس جنسیت، ارتباط با افزایش خطر قلبی عروقی در زنان قوی‌تر بود و تنها شروع خواب قبل از ساعت 10:00 شب برای مردان قابل توجه بود.

دکتر پلنز گفت: “مطالعه ما نشان می دهد که زمان بهینه برای خوابیدن در نقطه خاصی از چرخه 24 ساعته بدن است و انحرافات ممکن است برای سلامتی مضر باشد. خطرناک ترین زمان بعد از نیمه شب بود، به این دلیل که ممکن است باعث کاهش خواب شود. احتمال دیدن نور صبح که باعث تنظیم مجدد ساعت بدن می شود.”

دکتر پلنز خاطرنشان کرد که دلایل ارتباط قوی‌تر مشاهده شده بین شروع خواب و بیماری‌های قلبی عروقی در زنان نامشخص است. او گفت: “ممکن است تفاوت جنسی در نحوه واکنش سیستم غدد درون ریز به اختلال در ریتم شبانه روزی وجود داشته باشد. از طرف دیگر، سن بالاتر شرکت کنندگان در مطالعه می تواند یک عامل مخدوش کننده باشد زیرا خطر قلبی عروقی در زنان پس از یائسگی افزایش می یابد – به این معنی. ممکن است هیچ تفاوتی در قدرت ارتباط بین زن و مرد وجود نداشته باشد.”

وی نتیجه گرفت: “در حالی که یافته ها علیت را نشان نمی دهند، زمان خواب به عنوان یک عامل خطر بالقوه قلبی – مستقل از سایر عوامل خطر و ویژگی های خواب ظاهر شده است. اگر یافته های ما در مطالعات دیگر تایید شود، زمان خواب و بهداشت اولیه خواب می تواند موثر باشد. یک هدف بهداشت عمومی کم هزینه برای کاهش خطر بیماری قلبی.”