برخی از کانادایی‌های نقص ایمنی با برداشتن محدودیت‌های COVID-19 با آینده نگران‌کننده‌ای روبرو هستند

اما با اعلام استانش مبنی بر برداشتن برخی محدودیت‌های COVID-19، او گفت که احساس می‌کند علیرغم اینکه مسئولانه عمل می‌کند، اکنون به عنوان یک “شهروند درجه دو” با او رفتار می‌شود.

او گفت: “من از بیرون رفتن برای ناهار با برادرم هفته‌ای یک بار لذت می‌بردم. و ما حتی نمی‌توانیم این کار را انجام دهیم، زیرا نمی‌دانم فردی که در میز بعدی است ناقل کووید است یا خیر.”

“و اکنون افرادی که واکسینه نشده اند می توانند کارها را انجام دهند و [it’s] دوباره مرا به زندان انداختن.»

Bhikoo تنها یکی از هزاران کانادایی است که شرایط پزشکی آن‌ها را بیشتر در معرض خطر ابتلا به عوارض در صورت ابتلا به COVID-19 قرار داده است. و برخی از آنها اکنون با آینده نگران کننده تری روبرو هستند زیرا بسیاری از استان ها در تلاش برای بازگرداندن اوضاع به حالت عادی یا یادگیری زندگی با COVID-19، لغو اقدامات را اعلام می کنند.

کاهش محدودیت ها بار را جابجا می کند

آلبرتا یک برنامه سه مرحله‌ای را برای تسهیل اقدامات بهداشت عمومی در این استان اعلام کرده است، از جمله لغو گذرنامه واکسن و قصد برداشتن دستور ماسک و برداشتن محدودیت‌های ظرفیت در همه مکان‌ها تا ماه مارس.

ساسکاچوان گذرنامه واکسن خود را به پایان رساند و تا پایان ماه نیاز به ماسک کردن داخل ساختمان را کاهش خواهد داد.

کبک گذرنامه واکسن خود را در 14 مارس حذف خواهد کرد، در حالی که منیتوبا به دنبال پایان دادن به همه محدودیت ها در اواسط مارس است. PEI امیدوار است در دو ماه آینده بیشتر محدودیت های COVID-19 خود را حذف کند.

در همین حال، انتاریو در حال برنامه ریزی برای حفظ الزامات ماسک کردن است اما تا اول مارس به پاسپورت واکسن پایان می دهد.

بریتیش کلمبیا بسیاری از محدودیت‌ها را برداشته است، اما در حال حاضر الزامات ماسک داخلی و پاسپورت واکسن را حفظ کرده است.

“با برداشته شدن محدودیت ها، پویایی را تغییر می دهد که به جای اینکه به نوعی وظیفه جامعه باشد کمک به این افراد تا آنجا که ممکن است زندگی عادی داشته باشند. [falls] داون باودیش، رئیس پژوهشی کانادا در زمینه پیری و ایمنی و استادیار دانشگاه مک مستر در همیلتون، گفت.

من احساس می‌کنم این جامعه فوق‌العاده توانا است و بسیاری از مردم را فراموش می‌کند.– کات استیونسون، مادر یک کودک هفت ساله که دچار نقص ایمنی است

بر اساس داده های آمار کانادا در سال 2020، حدود 14 درصد از کانادایی های 15 ساله یا بیشتر دارای سیستم ایمنی ضعیفی هستند که خطر پیامدهای نامطلوب ناشی از کووید-19 را افزایش می دهد.

طبق آمار StatsCan، حدود 38 درصد از بزرگسالان کانادایی که در خانواده‌های خصوصی زندگی می‌کنند، گزارش کردند که یک یا چند بیماری زمینه‌ای دارند که می‌تواند آنها را در معرض خطر عوارض ناشی از عفونت COVID-19 قرار دهد.

واکسیناسیون به کاهش این خطر کمک می کند، اما نه به طور کامل. طبق گزارش آژانس بهداشت عمومی کانادا، نزدیک به 80 درصد از کانادایی ها دو بار واکسینه شده اند، در حالی که کمی بیش از 40 درصد دوز اضافی دارند.

باودیش گفت: «هرچه واکسیناسیون بیشتر باشد برای عموم مردم بهتر است تا از اقشار آسیب پذیر محافظت شود.

“سه دوز خطر ابتلا به Omicron را در افراد سالم کاهش می دهد، اما همچنان می توانید آن را حمل کنید و به یک فرد دارای نقص ایمنی سرایت کنید.”

بهیکو گفت که می‌داند برخی محدودیت‌ها می‌توانند برداشته شوند، اما آرزو دارد اقداماتی مانند پاسپورت‌های واکسن همچنان پابرجا بماند.

بهیکو که چهار واکسن دریافت کرده است، گفت: «اکنون به دلیل انجام کار درست مجازات می شوم.

ریسک بستگی به فرد دارد

دکتر لینورا ساکسینگر، متخصص بیماری های عفونی و دانشیار دانشگاه آلبرتا در ادمونتون، گفت که مقامات بهداشت عمومی در کمک به افراد دارای نقص ایمنی در ارزیابی خطر ابتلا به این بیماری کوتاهی کرده اند.

به آنها فکر کنید. آیا شما در معرض خطر شدید یا شاید خطر خفیف هستید یا شاید هیچ خطری ندارید” او گفت. “من فکر می‌کنم که برای شروع کار در همین لحظه، کار مفیدی باشد.»

“ما داریم [COVID-19] درمان هایی که برای افرادی که در صورت ابتلا به بیماری در معرض خطر بالای پیشرفت هستند در دسترس است.”

باودیش گفت: همه افراد دچار نقص ایمنی در یک قایق نیستند.

برخی که با سه تا از چهار دوز واکسینه شده اند و سیستم ایمنی بدنشان خفیف تر است، ممکن است بتوانند در برابر کووید واکنش نشان دهند.

اما سایرین که سیستم ایمنی بسیار ضعیفی دارند حتی در صورت واکسینه شدن در معرض خطر بیشتری هستند.

“اگر فرض کنیم که تحت درمان سرطان بودم، مطلقاً در رستوران های سرپوشیده غذا نمی خوردم، زیرا می دانیم که ماهیت هوابرد Omicron به این معنی است که این یک فعالیت واقعاً پرخطر است. من با افرادی که علائمی داشتند ملاقات نخواهم کرد.” ” او گفت.

“احساس اضطراب”

رفع محدودیت ها همچنین برای برخی که اعضای خانواده آنها دچار نقص ایمنی هستند باعث نگرانی شده است.

کات استیونسون، والدین ساسکاتونی، یک پسر هفت ساله دارد که به دلیل کمبود اولیه سلول B، دچار نقص ایمنی است.

من احساس اضطراب می‌کنم. احساس می‌کنم این جامعه به طرز باورنکردنی توانمند است و بسیاری از مردم را فراموش می‌کند.»

استیونسون گفت که برداشتن برخی محدودیت‌ها را درک می‌کند، اما چیزی که او را بیش از همه ناراحت می‌کند، پایان الزام مردم به پوشاندن در فضاهای عمومی سرپوشیده است.

استیونسون گفت: “من فکر می کنم ماسک زدن یک محدودیت نیست، یک محافظت است.” “حذف نقاب برای ما ویرانگر است… این فقط باعث می شود احساس کنیم که نمی توانیم جایی برویم، اصلاً کاری انجام دهیم.”

آژانس سلامت عمومی کانادا (PHAC) می‌گوید که وقتی با سایر اقدامات توصیه‌شده بهداشت عمومی ترکیب شود، یک ماسک خوش ساخت، مناسب و به‌درستی پوشیده شده می‌تواند به جلوگیری از گسترش COVID-19 کمک کند. ماسک‌های تنفسی (مانند ماسک‌های N-95 و KN-95) بالاترین سطح محافظت از ماسک در نظر گرفته می‌شوند.

اریک گلس، پیراپزشکی بازنشسته 65 ساله از وینیپگ که مبتلا به مولتیپل میلوما، سرطان خون است، سه دور شیمی درمانی و چند پیوند سلول بنیادی را پشت سر گذاشته است. همسرش دیابتی وابسته به انسولین است و سرطان خون دارد.

گلس گفت که آنها نیز در طول همه گیری “بسیار محتاط” بوده اند، یعنی تماس بسیار کمی با همسایگان و تغییر به خرید آنلاین.

ما قطعاً برای رفتن به جای کسی یا داشتن کسی اینجا خیلی مردد هستیم.»

او گفت مطمئن نیست که آیا برداشتن محدودیت‌ها واقعاً شیوه زندگی آنها را تغییر می‌دهد یا خیر و اینکه آنها همچنان “بسیار محتاط” خواهند بود و همچنان از مناطق عمومی بزرگ و پوشیدن ماسک در مناطق عمومی اجتناب می‌کنند.

“این من را نمی ترساند زیرا قصد ندارم در آینده نزدیک به یک رستوران بروم. قصد ندارم به فروشگاه مواد غذایی بروم و به یک فروشگاه بزرگ باکس بروم. ما به روش های خرید آنلاین خود ادامه خواهیم داد زیرا این گونه است که ما احساس امنیت بیشتری می کنیم.”

اما گلس نگران است که در صورت رفع محدودیت‌ها، پیامدهای غیرمستقیم سلامتی برای او و همسرش به همراه داشته باشد زیرا او نگران فشار بر سیستم مراقبت‌های بهداشتی در صورت افزایش موارد کووید-19 است.

او گفت: «ما هر دو به اندازه‌ای شکننده هستیم که به آن سیستم مراقبت بهداشتی نیاز داریم که در دسترس ما باشد. فکر می کنم که برداشتن زودهنگام محدودیت ها می تواند منجر به در دسترس نبودن خدمات مراقبت های بهداشتی مورد نیاز ما شود، من را می ترساند.

درمان های جدید نویدبخش است

باودیش گفت که درمان‌های جدید مانند آنتی‌بادی‌های مونوکلونال در محافظت از افرادی که در صورت بیماری نمی‌توانند آنتی‌بادی‌های خود را بسازند، موفقیت بزرگی نشان داده‌اند.

او گفت، اما بیمار باید زودهنگام برای هر علامتی آزمایش شود و باید به ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود اطلاع دهد تا بتوانند به درمان ارجاع شوند.

آنها به طرز باورنکردنی موثر هستند، اما فقط در مراحل اولیه عفونت هستند.

از آنجایی که خطر ممکن است بسته به فرد و شرایط متفاوت باشد، اکثر افراد دچار نقص ایمنی نمی توانند بدانند در صورت آلوده شدن، خطر ابتلا به بیماری جدی در آنها چقدر خواهد بود.

او گفت: “بنابراین ایمن‌تر است که فرض کنیم آنها آسیب‌پذیر هستند. تا زمانی که نرخ‌های جامعه پایین‌تر نباشد، آنها احتمالاً می‌خواهند همچنان از حضور جمعیت زیاد و هر موقعیتی که ماسک‌ها را پاک می‌کنند، اجتناب کنند.”